วันอาทิตย์ที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2559

เรื่องย่อ รักใสๆ...ของนายหุ่นยนต์ (Absolute Boyfriend)




กำกับ: หลิวจวิ้นเจี๋ย
เขียนบท: กงหมินฮุ่ย, อวี่เยวี๋ยนเยวี๋ยน, ไช่ชิวอี๋,  โจวซู่อิง
แนวละคร: โรแมนติก
จำนวนตอน: 13 
ออกอากาศ: ไต้หวัน - 8 เมษายน 2555 - 1 กรกฎาคม 2555 ทาง FTV/GTV
                       ไทย - ทุกวันพุธ-ศุกร์ เวลา 01.10 น. ทางช่อง 7 สี ตั้งแต่คืนวันที่ 5 พฤษภาคม 2559 - คืนวันที่ 23 มิถุนายน 2559

ละคร "รักใสๆ...ของนายหุ่นยนต์ (เจวี๋ยตุ้ยต๋าลิ่ง / Absolute Boyfriend)" ดัดแปลงมาจากหนังสือการ์ตูน (มังงะ) เรื่อง "เซ็ตไต คาเรชิ (Absolute Boyfriend)" ของนักเขียนการ์ตูน "ยู วาตาเสะ" ซึ่งก่อนหน้านี้เคยถูกนำมาดัดแปลงเป็นซีรีย์ญี่ปุ่น นำแสดงโดย "โมโกะมิจิ ฮายามิ" (รับบท เท็นโจ ไนโตะ / Tenjo Night) และ "ซากิ ไอบุ" (รับบท อีซาว่า รีโกะ) ออกอากาศเมื่อปี  2008

สำหรับเวอร์ชั่นละครไต้หวันนี้ นำแสดงโดย "จิโร่ หวัง" (รับบท "ว่านไน่เท่อ" / Wan Night) และนักแสดงสาวจากแดนกิมจิ "คู ฮเยซอน" (รับบท "กวานเสี่ยวเฟย") ออกอากาศที่ไต้หวันและสิงคโปร์เมื่อปี 2012 (เดิมทีในงานแถลงข่าวได้เปิดตัว "อู๋จุน" อดีตสมาชิก บอยแบนด์วงฟาเรนไฮต์ในฐานะนักแสดงนำฝ่ายชาย แต่ภายหลังได้เปลี่ยนตัวนักแสดงเป็น "จิโร่ หวัง" แทน) 

เรื่องย่อ



ละคร "รักใสๆ...ของนายหุ่นยนต์ (Absolute Boyfriend)" นำเสนอเรื่องราวของหญิงสาวอาภัพรัก "กวานเสี่ยวเฟย" ที่ถูกชายหนุ่มปฏิเสธ ไม่ยอมรับรักมานับครั้งไม่ถ้วน หลังอกหักจากชายหนุ่มที่ตนแอบหมายปองมาหมาดๆ เธอจึงลองสั่งหุ่นยนต์คู่รักผ่านระบบออนไลน์ และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ฉันท์คนรักระหว่าง "หุ่นยนต์แฟนแสนเพอร์เฟค" กับ "สาวใสไร้คู่" แต่แล้วเสี่ยวเฟยกลับเริ่มตระหนักว่าความจริงแล้วมีชายหนุ่มคนหนึ่งที่หลงรักและเฝ้าดูแลเธอไม่ห่างตลอดหลายปีที่ผ่านมา  เธอจึงต้องตัดสินใจว่าจะเลือกใช้ชีวิตกับหุ่นยนต์ที่เริ่มมีความเป็นมนุษย์มากขึ้นเรื่อยๆ หรือจะเลือกคบกับชายหนุ่มที่คอยอยู่เคียงข้างเธอเสมอมา


เรื่องราวในละครเริ่มต้นขึ้นเมื่อหลายปีก่อนตอนที่เสี่ยวเฟยยังเป็นเพียงเด็กหญิง ชายแปลกหน้าคนหนึ่ง (รับบทโดย จิโร่ หวัง) เห็นเสี่ยวเฟยนั่งหน้าเศร้าตามลำพังที่หน้าโบสถ์จึงเดินเข้าไปถามว่าเธอเป็นอะไร เมื่อเสี่ยวเฟยส่ายหน้าแทนคำตอบ ชายคนดังกล่าวจึงชวนเธอเล่นเกมโดยบอกให้แตะปลายนิ้วของทั้งสองมือเข้าด้วยกัน ยกเว้นนิ้วกลางที่ต้องพับลงก่อนแล้วค่อยนำนิ้วมาชนกัน หลังจากนั้นชายคนดังกล่าวก็แยกนิ้วออกจากกันทีละคู่ พลางอธิบายว่าแต่ละนิ้วหมายถึงพ่อแม่ ลูก ญาติพี่น้อง ส่วนนิ้วนางซึ่งไม่สามารถแยกออกจากกันได้หมายถึงคู่แท้ที่ไม่มีวันพรากจากกัน เสี่ยวเฟยได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออก เธอหมายมั่นว่าจะต้องตามหาเนื้อคู่ให้พบและใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุขให้จงได้

ตัดกลับมาที่ช่วงเวลาปัจจุบัน 

เสี่ยวเฟย ซึ่งเป็นนักช้อปสินค้าออนไลน์ตัวแม่ ตื่นนอนในตอนเช้าด้วยอาการร้อนรนเพราะเธอตั้งใจว่าวันนี้จะไปสารภาพรักกับ "สือ กวน" หลังขนเสื้อผ้าออกมาเลือกจนกองเกลื่อนเต็มที่นอนในที่สุดเธอก็พบชุดที่ถูกใจ แต่สร้อยข้อมือนำโชคสีชมพูที่เพิ่งซื้อมาหมาดๆ ดันหายไป เธอเลยเที่ยวควานหาจนทั่วห้อง ในเวลาเดียวกันนั้น "เหยียนจงสื่อ" หนุ่มข้างห้อง เพื่อนที่โตมาด้วยกัน และคู่กัดของเสี่ยวเฟย ซึ่งอยู่ในห้องพักที่สะอาดสะอ้าน ดูดีมีรสนิยม และจัดวางข้าวของอย่างเป็นระเบียบ (ผิดกับห้องของเสี่ยวเฟยราวฟ้ากับเหว) ก็กำลังทำอาหารเช้าแบบอเมริกันให้ "เหยียนชิ่งสื่อ" ผู้เป็นน้องชายอย่างใจเย็นและพิถีพิถัน ก่อนจะบ่นน้องชายราวกับแม่บ่นลูกที่เสียบหูฟังแต่เช้าและไม่ยอมล้างหน้าแปรงฟันให้เรียบร้อย

 

พอรู้ว่าวันนี้น้องชายมีเรียนวิชาพละ จงสื่อก็ออกไปเก็บชุดวอร์ม ถุงเท้า และรองเท้าผ้าใบที่ตากอยู่บนระเบียงเพื่อนำมาจัดใส่กระเป๋าเตรียมไว้ให้น้อง แต่แล้วอยู่ๆ ก็มียกทรงสีชมพูร่วงลงมาใส่หัวขณะที่เขากำลังก้มเก็บของที่พื้น (เสี่ยวเฟยออกมารื้อเสื้อผ้าที่ตากและกองอยู่ในถังบนระเบียงเพื่อหาสร้อยข้อมือนำโชค พอหาเจอก็รีบอธิษฐานให้สมหวังในความรัก)  เมื่อจงสื่อนำยกทรงไปคืนก็เกิดมีปากเสียงกับเสี่ยวเฟย หลังโดนหยามว่าเป็นสนามบินที่ไม่มีใครใช้บริการเสี่ยวเฟยก็ควันออกหู เธอจึงชกหน้าจงสื่อเต็มแรงจนเขาร่วงลงไปนอนกับพื้นและเดินหนีไป ชิ่งสื่อเห็นพี่ชายนอนหงายเงิบหน้าห้องของเสี่ยวเฟยก็รู้ว่าพี่ชายโดนเสี่ยวเฟยรังแกอีกตามเคย

เสี่ยวเฟยขนบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป (เธอได้ยินว่าเขาชอบยี่ห้อนี้) ไปมอบให้สือกวนแล้วสารภาพความในใจ แต่สุดท้ายกลับหน้าแตกยับเยินเมื่อสือกวนบอกว่าตนมีแฟนแล้ว มิหนำซ้ำ "วิเวียน" แฟนของเขายังโผล่หน้ามาให้เห็นแบบตัวเป็นๆ แถมคนที่ชอบทานบะหมี่ยี่ห้อดังกล่าวไม่ใช่สือกวนแต่เป็นวิเวียนนั่นเอง ความซวยของเสี่ยวเฟยยังไม่จบลงเพียงเท่านั้น เพราะในถุงไม่เพียงเต็มไปด้วยบะหมี่แต่ยังมียกทรงสีชมพู (ตัวที่จงสื่อนำมาคืน) ติดมาด้วย สือกวนจึงรับแต่บะหมี่และคืนยกทรงให้เธอ เสี่ยวเฟยทั้งเจ็บและอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี เมื่อจงสื่อมาเห็นเข้าก็ได้แต่ส่ายหัวเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอถูกปฏิเสธ


"หลัวเหม่ยเจีย" ขวัญใจหนุ่มๆ ในออฟฟิศและเพื่อนร่วมงานคนสนิทที่เสี่ยวเฟยไว้วางใจ เห็นเสี่ยวเฟยไม่สมหวังในรักเลยพยายามปลอบใจ เมื่อเสี่ยวเฟยโอดว่าหากตนเกิดมาสวยเหมือนเหม่ยเจียคงไม่ไร้คู่เช่นนี้ เหม่ยเจียจึงบอกว่าเสี่ยวเฟยเองก็มีดี เพราะเธอหน้าเหมือนดาราเกาหลีชื่อดัง "คู ฮเยซอน" (ภาษาจีนออกเสียง "จวี้ฮุ่ยซ่าน") จงสื่อบังเอิญผ่านมาและได้ยินเข้า (เขาทำงานที่เดียวกับเสี่ยวเฟย) จึงแย้งว่าถ้าคูฮเยซอนรู้เข้าคงไม่พอใจที่โดนนำมาเปรียบกับเสี่ยวเฟย ทำให้ทั้งคู่เริ่มมีปากเสียงกันอีกครั้ง เมื่อโดนจงสื่อล้อว่าเธอเป็นสนามบินที่ไม่มีเครื่องบินลงจอด (เขานำชื่อเธอมาล้อ) เสี่ยวเฟยก็ชกหน้าจงสื่อเต็มแรงจนล้มลงไปนอนกับพื้นอีกตามเคย และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่จงสื่อโดนเสี่ยวเฟยชกหน้าในออฟฟิศ (ทุกคนในบริษัทต่างรู้กันทั่วว่าจงสื่อมักถูกเสี่ยวเฟยรังแก)

ระหว่างทานอาหารกลางวัน เหม่ยเจียเห็นว่าเสี่ยวเฟยกับจงสื่อชอบทะเลาะกันจึงถามเสี่ยวเฟยว่าเธอเป็นเพื่อนกับจงสื่อมาตั้งแต่เด็กๆ ใช่หรือไม่ พอรู้ว่าทั้งคู่โตมาด้วยกัน เรียนที่เดียวกันตั้งแต่ชั้นอนุบาลถึงมหาวิทยาลัย ทั้งยังพักห้องติดกัน  ทำงานที่เดียวกัน และไม่เคยมีแฟนเหมือนกันอีกด้วย เหม่ยเจียเลยแนะว่าเสี่ยวเฟยกับจงสื่อน่าจะคบหากันเสียเลย เพราะเห็นได้ชัดว่าเสี่ยวเฟยเป็นคนสำคัญของจงสื่อ เสี่ยวเฟยแย้งว่าไม่มีทางเป็นไปได้เพราะจงสื่อชอบรังแกเธอ (เขาทำร้ายเธอทางวาจา แต่เธอชอบทำร้ายร่างกายเขา) 

บ่ายวันนั้นเสี่ยวเฟยถูกหัวหน้าแผนกดุเสียงดังลั่น เพราะเธอดันส่งพวงหรีดไปร่วมแสดงความยินดีในงานเปิดร้านใหม่ เขาบอกว่าจะหักค่าเสียหายจากเงินเดือนเธอและมอบหมายให้เหม่ยเจียเป็นคนแก้ไขสถานการณ์ หลังเลิกงานเสี่ยวเฟยซึ่งเจอเรื่องร้ายๆ มาตลอดทั้งวัน ไปเดินเล่นตามลำพังอย่างหงอยเหงาในสวนสาธารณะ พอนึกถึงช่วงเวลาที่ถูกชายหนุ่มปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่านับตั้งแต่ตอนเรียนมหาวิทยาลัยไปจนถึงชั้นประถม เสี่ยวเฟยก็อดน้อยใจในโชคชะตาไม่ได้ เธอจึงเปรยว่าตนไม่อยากเป็นหญิงแก่ที่นั่งอยู่ในสวนสาธารณะอย่างเดียวดาย พอรู้ตัวว่ามีหญิงชราคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างๆ เสี่ยวเฟยก็รีบขอโทษ สุดท้ายกลับพบว่าหญิงชราไม่ได้นั่งอยู่ในสวนสาธารณะตามลำพังแต่กำลังนั่งรอสามี แถมทั้งคู่ยังรักหวานชื่น เสี่ยวเฟยจึงรู้สึกห่อเหี่ยวหนักขึ้น


พอได้ยินเสียงแปลกๆ เสี่ยวเฟยก็มองหาที่มาและพบว่าเป็นเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือที่มีคนทำหล่นไว้ เธอจึงกดรับสาย เจ้าของโทรศัพท์นามว่า "เหลยอู้อู้(ซึ่งแอบมองเธอผ่านกล้องส่องทางไกลบนดาดฟ้าตึกที่อยู่ใกล้ๆ) กล่าวขอบคุณเสี่ยวเฟยที่ช่วยเก็บโทรศัพท์และรับสาย จากนั้นก็นัดพบเธอที่ "Agrioz Museum" (เดิมเป็นโรงงานผลิตผลไม้แปรรูป ปัจจุบันเป็นพิพิธภัณฑ์ผลไม้แปรรูปและสถานที่ท่องเที่ยว ตั้งอยู่ในเทศมณฑลอี๋หลัน)  พอได้เจอเจ้าของโทรศัพท์ตัวเป็นๆ เสี่ยวเฟยก็ถึงกับช็อค เพราะนอกจากเขาจะแต่งตัวประหลาดแล้ว ยังมีบุคลิกท่าทางแปลกๆ อีกด้วย และเพื่อเป็นการขอบคุณเธอ เขาจึงเสนอโปรโมชั่นพิเศษสำหรับใช้ซื้อของที่ร้านค้าออนไลน์ของตน เสี่ยวเฟยปฏิเสธทันควันเพราะก่อนหน้านี้เธอเคยสั่งผลิตภัณฑ์อัพอึ๋มผ่านร้านค้าออนไลน์ แต่พอนำมาใช้กลับไม่ได้ผล เธอเลยเข็ดขยาดกับการสั่งซื้อสินค้าทางอินเตอร์เน็ต  

ถึงกระนั้นเหลยอู้อู้ก็ยืนกรานว่าจะตอบแทนเธอ เพราะเธอช่วยนำมือถือซึ่งเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับงานของตนมาคืนให้  เสี่ยวเฟยไม่ต้องการสิ่งตอบแทนและพยายามขอตัวหลังรู้ว่าเขาเป็นเซลส์แมน แต่เหลยอู้อู้ไม่ยอมปล่อยเสี่ยวเฟยไปง่ายๆ เขาพยายามคาดคั้นว่าเธออยากได้อะไรเป็นการตอบแทน (เขาถามเธอด้วยว่าอยากได้ซีดีของวงฟาเรนไฮต์ไหม - "จิโร่ หวัง" พระเอกละครเรื่องนี้ เป็นหนึ่งในสมาชิกวงบอยแบนด์ชื่อดัง "ฟาเรนไฮต์") เสี่ยวเฟยตอบด้วยความรำคาญว่าสิ่งที่เธอต้องการมากที่สุดคือแฟนหนุ่ม แม้เธอจะตอบไปงั้นๆ แต่เหลยอู้อู้กลับยืนยันว่าเขาช่วยเธอได้ เขายื่นนามบัตรให้เธอพร้อมทั้งบอกให้เธอเข้าไปท่องเว็บช้อปปิ้งออนไลน์  "KRONOS HEAVEN" (เค่อหลัวน่าซือหวั่งโก้วเทียนกั๋ว)  ที่ปรากฏอยู่บนนามบัตร  ทั้งยังกำชับให้ปิดเรื่องนี้เป็นความลับถ้าไม่อยากเดือดร้อน หลังจากนั้นเขาก็กล่าวอำลาโดยบอกว่า "บาย...เสี่ยวเฟย" เสี่ยวเฟยซึ่งมัวแต่ยืนจ้องนามบัตรในมือได้ยินเหลยอู้อู้เรียกชื่อเธอก็รู้สึกแปลกใจ เพราะเธอยังไม่ได้แนะนำชื่อแซ่ให้เขารู้ ครั้นพอเงยหน้าขึ้นเหลยอู้อู้ก็หายตัวไปแล้ว 



หลังกลับถึงบ้านเสี่ยวเฟยยังคงนั่งจ้องนามบัตรด้วยสีหน้ามึนงง เธออดแปลกใจตัวเองไม่ได้ว่าทำไมถึงหลุดปากบอกชายแปลกหน้า (ที่ประหลาดทั้งชื่อ นิสัยท่าทาง และสไตล์การแต่งตัว) ว่าเธออยากมีแฟน เมื่อจงสื่อนำอาหารมาส่งที่ห้องของเสี่ยวเฟย เขาก็บ่นเรื่องที่เธออยู่ในห้องมืดๆ โดยไม่ยอมเปิดไฟ แถมห้องยังรกราวกับรังหนู แม้ปากจะบ่นแต่เขาก็ช่วยเก็บข้าวของให้เธอ เสี่ยวเฟยกล่าวว่าเขาไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้ แต่จงสื่อกล่าวว่าตนรับปากแม่เสี่ยวเฟยเอาไว้ว่าจะคอยดูแลเธอ ถึงกระนั้นเสี่ยวเฟยยังคงแย้งว่าเธอไม่ใช่ลูกหมาที่ต้องการคนคอยดูแล จงสื่อสวนว่าดูยังไงเธอก็เหมือนลูกหมา พอเห็นว่าเสี่ยวเฟยอารมณ์ไม่ดีเขาจึงนำบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปในห้องเธอออกไป โดยทิ้งกล่องใส่พาสต้าที่ทำเองกับมือไว้ให้เสี่ยวเฟยทานแทน 

หลังหมายมั่นว่าจะต้องหาแฟนเจ๋งๆ ไปอวดเพื่อนให้ได้  เสี่ยวเฟยจึงลองเข้าไปดูเว็บไซต์ที่เหลยอู้อู้แนะนำ และพบว่าในนั้นมี "ดาร์ลิ่ง สโตร์" พอเห็นว่าเว็บดังกล่าวจะช่วยจัดหา "ดาร์ลิ่ง" (ที่รัก) ให้ตรงตามสเปคและคุณสมบัติที่ลูกค้าต้องการ เธอก็อดสงสัยไม่ได้ว่านี่อาจเป็นการค้ามนุษย์หรือไม่ก็เป็นเว็ปขายตุ๊กตายาง พอจะคลิกเลือกสินค้าเธอกลับพบว่าทั้งเว็บมีสินค้าเพียงรายการเดียวคือ "Nightly รุ่นที่ 01" ครั้นพอคลิกที่ชื่อสินค้าก็ปรากฏภาพใบหน้าชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา เสี่ยวเฟยดีใจที่ได้พบชายในฝันเสียที แต่ก็แปลกใจว่าทำไมเธอถึงรู้สึกคุ้นๆ เหมือนเคยเจอเขาที่ไหนมาก่อน พอรู้ว่ามีโปรโมชั่นทดลองใช้ฟรี 2 วัน เธอก็กรอกคุณสมบัติของแฟนหนุ่มที่เธอต้องการ (ซึ่งยาวเป็นหางว่าว) แล้วกดสั่งซื้อทันที



เสี่ยวเฟยถึงกับอึ้งเมื่อพนักงานของบริษัท Kronos Heaven Technology นำของมาส่งอย่างรวดเร็วในตอนเช้าวันรุ่งขึ้น หลังเซ็น (ประทับลายนิ้วมือ) รับของตอน 7 โมงเช้าเธอก็ลองกดปุ่มเปิดตู้สินค้าดู ปรากฏว่าภายในตู้มีชายหนุ่มหล่อล่ำยืนหลับตาพริ้มในสภาพเปล่าเปลือย เสี่ยวเฟยกรี๊ดลั่นเมื่อชายหนุ่มคนดังกล่าวล้มลงมาทับร่างเธอ ซ้ำยังนอนแน่นิ่งไม่ไหวติง แถมเนื้อตัวยังเย็นเฉียบและไม่มีชีพจรอีกด้วย ในขณะที่เธอกำลังตกใจจนทำอะไรไม่ถูกและคิดที่จะไปขอความช่วยเหลือจากจงสื่อ เหลยอู้อู้ก็โทรฯ มาสอบถามความพึงพอใจพอดี เสี่ยวเฟยโวยลั่นที่เหลยอู้อู้ส่งศพมาให้เธอ เหลยอู้อู้เลยโวยกลับว่าเธอไม่ยอมอ่านคู่มือใช้งาน เขาบอกเธอว่าอีกสองวันจะโทรฯ หาจากนั้นก็ตัดสายทิ้งทันที 


 

เสี่ยวเฟยแทบช็อคเมื่อพบว่าเธอจะต้องจูบ "Nightly 01" เพื่อเปิดการใช้งาน แต่ไหนๆ ก็มาถึงขั้นนี้แล้วเธอจึงโน้มตัวลงไปหาหุ่นยนต์หนุ่มแบบกล้าๆ กลัวๆ จากนั้นก็หลับตาและจุ๊บริมฝีปากเขา (เป็นจูบแรกของเธอ) ทันใดนั้น หุ่นยนต์หนุ่มก็ลืมตาและลุกขึ้นนั่ง หลังประมวลผลข้อมูลแล้วพบว่าหญิงสาวตรงหน้าคือ "ดาร์ลิ่ง" ของตน หุ่นยนต์หนุ่มก็ฝากเนื้อฝากตัวและเรียกเสี่ยวเฟยว่า "ที่รัก" จากนั้นก็เข้าไปสวมกอดเธอทางด้านหลังแล้วถามว่าจะ "ทำ" ตรงนี้หรือในห้องนอนดี พอรู้ว่าหุ่นยนต์หนุ่มหมายถึงอะไรเสี่ยวเฟยก็วิ่งหนี หุ่นยนต์หนุ่มเห็นดังนั้นจึงเดินไปถามเสี่ยวเฟยว่าทำไมถึงไม่ชอบตน ทั้งๆ ที่ตนถูกสร้างขึ้นตามสเปคที่เธอต้องการ เสี่ยวเฟยไม่รู้จะอธิบายยังไงเลยได้แต่บอกว่าเธอไม่ได้คิดเช่นนั้น พอนึกได้ว่าชายหนุ่มไม่ได้สวมเสื้อผ้า เธอก็ร้องกรี๊ดพลางรีบเอามือปิดหน้า จากนั้นก็บอกให้หุ่นยนต์หนุ่มปิดของสงวนเอาไว้ แต่หุ่นยนต์หนุ่มกลับเอามือปิดหน้าเลียนแบบเธอ เสี่ยวเฟยเลยต้องชี้ชัดว่าเขาควรใช้มือปิดบังส่วนใด และเพื่อไม่ให้อุจาดตามากไปกว่านี้ เสี่ยวเฟยเลยเอาชุดนอนของพ่อมาให้หุ่นยนต์หนุ่มใส่

ทันใดนั้นก็มีเสียงกริ่งดังขึ้น เสี่ยวเฟยรู้ได้ทันทีว่าจงสื่อนำอาหารเช้ามาให้ เธอจึงรีบพา "Nightly 01"  ไปหลบในห้องโดยบอกให้เขาสวมเสื้อผ้าให้เรียบร้อย หลังรออยู่นานจงสื่อก็พบว่าเสี่ยวเฟยมีอาการแปลกๆ เธอโบกมือทักทายเขาด้วยใบหน้ายิ้มแย้มและร่าเริงเกินเหตุ แถมยังไม่ยอมให้เขาเข้าไปเอากล่องอาหารของเมื่อวานออกมาล้าง จงสื่อได้ยินเสียงผู้ชายจามทางด้านในเลยจะเข้าไปดูแต่เสี่ยวเฟยยกขาขวางประตูเอาไว้ จงสื่อเลยคิดว่าเสี่ยวเฟยเสียใจจนเพี้ยนหลังถูกผู้ชายปฏิเสธ   

เสี่ยวเฟยตำหนิ  "Nightly 01" ที่จามจนเกือบถูกจับได้ทั้งๆ ที่เป็นหุ่นยนต์ หุ่นยนต์หนุ่มกล่าวว่าตนมาพร้อมฟังก์ชั่นพิเศษที่ช่วยให้ไม่แลดูสมบูรณ์แบบมากเกินไป เลยทดลองใช้ดู  อยู่ๆ ชายหนุ่มก็อุ้มเสี่ยวเฟยขึ้นไปนอนบนเตียงแล้วถอดเสื้อของตนออก จากนั้นก็ลงไปนอนเคียงข้างเสี่ยวเฟยทำให้ถูกเสี่ยวเฟยผลักตกเตียง หุ่นยนต์หนุ่มถามหน้าเศร้าว่าเธอไม่อยาก "ทำ" หรือ เสี่ยวเฟยอธิบายว่าเธอเป็นสาวบริสุทธิ์ และคนที่จะทำเรื่องอย่างว่าได้ต้องรักใคร่ชอบพอกัน หุ่นยนต์หนุ่มได้ยินดังนั้นก็เข้าใจและพร้อมที่จะทำทุกอย่างตามที่เธอต้องการ เมื่อเสี่ยวเฟยบอกให้เขาเรียกชื่อเธอแทนคำว่าที่รัก เขาก็ขอให้เธอช่วยตั้งชื่อให้ตนบ้าง แต่เสี่ยวเฟยเห็นว่าสายมากแล้วเลยรีบแต่งตัวไปทำงาน เธอบอกให้ชายหนุ่มรออยู่ในบ้านและทำทุกอย่างได้ตามที่ต้องการ ยกเว้นออกนอกประตู


เหม่ยเจียชวนเสี่ยวเฟยไปสังสรรค์กับเพื่อนๆ หลังเลิกงานแต่เสี่ยวเฟยปฏิเสธโดยอ้างว่าตนมีธุระและจะไม่ว่างตลอดช่วงวันหยุดนี้  หลังเลิกงานเสี่ยวเฟยแวะซื้อเสื้อผ้าให้หุ่นยนต์หนุ่ม ระหว่างเดินกลับบ้านอย่างมีความสุขเธอบังเอิญเห็นสือกวนกับเพื่อนๆ เลยรีบหลบ พอได้ยินพวกหนุ่มๆ คุยกันอย่างสนุกปากเรื่องที่มีผู้หญิงนำยกทรงมาสารภาพรักกับสือกวน เสี่ยวเฟยจึงแอบตามเข้าไปนั่งฟังต่อในร้านอาหาร พอได้ยินสือกวนกับเพื่อนๆ พูดจาดูถูกเธอมากๆ เข้า  เสี่ยวเฟยก็หมดความอดทน เธอจึงนำน้ำไปสาดใส่หน้าของสือกวน ในเวลาเดียวกันนั้นหุ่นยนต์หนุ่ม (ซึ่งกำลังทำความสะอาดบ้านให้เสี่ยวเฟย) เห็นแหวนที่ตนสวมมีสีหม่นหมองจึงรู้ได้ทันทีว่าเสี่ยวเฟยกำลังทุกข์ใจ เขาจะรีบรุดไปอยู่เคียงข้างเธอแต่นึกขึ้นได้ว่าเสี่ยวเฟยห้ามไม่ให้ออกนอกประตู 

สือกวนทั้งโกรธและอายจึงกล่าวหาเสี่ยวเฟยว่าแอบสะกดรอยตามตนมา ทั้งยังประจานเธอต่อหน้าเพื่อนๆ ว่าเสี่ยวเฟยคือผู้หญิงจอแบนที่นำยกทรงมาสารภาพรักกับตน ทำให้เสี่ยวเฟยโดนเพื่อนๆ ของสือกวนหัวเราะเยาะและพูดจาดูถูก เธอจึงได้แต่ยืนน้ำตาร่วง อยู่ๆ "Nightly 01" ก็เข้ามากอดและปลอบใจเสี่ยวเฟยทั้งที่ยังสวมชุดนอน จากนั้นก็ถามเธอว่า 'คนถ่อย' พวกนี้ทำเธอร้องไห้ใช่ไหม สือกวนได้ยินดังนั้นจึงถามหุ่นยนต์หนุ่มว่าเขาหมายถึงใคร พอถูกหุ่นยนต์หนุ่มชี้หน้า สือกวน (ซึ่งถูกเพื่อนยุ) ก็ง้างหมัดหมายชกหน้าหุ่นยนต์หนุ่ม  แต่กลับถูกหุ่นยนต์หนุ่มตระครุบกำปั้น ซ้ำยังบีบและบิดแขนจนสือกวนร้องโอดโอย สือกวนพยายามชกหุ่นยนต์หนุ่มอีกหลายครั้งแต่ไม่เข้าเป้าแถมยังโดนบิดแขนซ้ำ เพื่อนคนหนึ่งของสือกวนแอบเข้ามาล็อคตัวหุ่นยนต์หนุ่มจากทางด้านหลัง แต่ก็ไม่วายถูกบิดแขนจนร้องโอดโอยเช่นกัน

  

หลังสั่งสอนสือกวนกับเพื่อนแล้วหุ่นยนต์หนุ่มก็เดินไปจับมือให้กำลังใจเสี่ยวเฟย เสี่ยวเฟยไม่อยากให้เรื่องบานปลายไปมากกว่านี้เลยชวนหุ่นยนต์หนุ่มออกจากร้าน หุ่นยนต์หนุ่มจึงเตือนสือกวนกับเพื่อนว่าถ้าทำให้เสี่ยวเฟยเสียใจอีกทุกคนจะเป็นเหมือนโต๊ะตัวนี้ พูดจบเขาก็เอามือทุบโต๊ะที่อยู่ตรงหน้าแล้วประคองเสี่ยวเฟยออกจากร้านไป หลังโดนขู่สือกวนกับผองเพื่อนก็เดินมาดูโต๊ะตัวดังกล่าวแบบ งงๆ ไม่นานโต๊ะตัวดังกล่าวก็พังลง ถึงกระนั้นสือกวนก็ยังชวนให้เพื่อนๆ ตามทั้งคู่ไป แต่จงสื่อ (ซึ่งนั่งอยู่ในร้านและเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด) เตะเก้าอี้ขวางเอาไว้ หลังจากนั้นเขาก็รีบออกจากร้านและแอบตามไปดูเสี่ยวเฟย พลางนึกสงสัยว่าชายแปลกหน้าที่เรียกเสี่ยวเฟยว่า "ที่รัก" และกำลังเดินโอบไหล่เธอเป็นใครกันแน่ 

เสี่ยวเฟยสงสัยว่าหุ่นยนต์หนุ่มรู้ได้อย่างไรว่าเธออยู่ที่ไหน เขาอธิบายว่าตนถูกตั้งโปรแกรมให้คอยอยู่เคียงข้างเธอทุกครั้งที่เธอรู้สึกแย่และนี่ก็เป็นคุณสมบัติที่เธอระบุเอาไว้ เสี่ยวเฟยนึกขึ้นได้ว่าเธอสั่งห้ามไม่ให้เขาออกนอกประตู หุ่นยนต์หนุ่มยืนยันว่าตนไม่ได้ขัดคำสั่ง ในเมื่อออกทางประตูไม่ได้ตนเลยกระโดดทะลุกระจกหน้าต่างลงมาทางด้านล่างแทน (ในตอนนั้นทั้งคู่ไม่รู้ว่าถูกเหลยอู้อู้จับตาดูอยู่) เสี่ยวเฟยเห็นกระจกหน้าต่างแตกเป็นเสี่ยงๆ จึงร้องคร่ำครวญด้วยความเสียดาย แต่พอเห็นห้องสะอาดและเป็นระเบียบผิดหูผิดตา เธอก็รู้สึกพอใจ มิหนำซ้ำเขายังช่วยนวดไหล่ให้เธอด้วย (ทั้งหมดเป็นคุณสมบัติที่เธอระบุไว้) พอเสี่ยวเฟยบ่นว่าง่วง หุ่นยนต์หนุ่มก็อุ้มเธอและจะพาไปส่งที่เตียง แต่เสี่ยวเฟยขอเดินไปนอนเองและขออยู่ตามลำพัง ก่อนเข้านอนเธอบอกให้หุ่นยนต์หนุ่มโทรฯ ตามช่างมาซ่อมหน้าต่างในวันพรุ่งนี้ แต่หุ่นยนต์หนุ่มบอกว่าตนซ่อมเองได้ 

เมื่อเสี่ยวเฟยตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก็ได้กลิ่นอาหารหอมฟุ้ง ปรากฏว่าหุ่นยนต์หนุ่มมาพร้อมฟังก์ชั่นพ่อครัวและจะช่วยทำอาหารให้ทุกมื้อตามที่เธอระบุไว้ เสี่ยวเฟยเห็นหุ่นยนต์หนุ่มทานอาหารของมนุษย์เลยอดกังวลไม่ได้ว่าเขาอาจละลายหรือไม่ก็ระเบิด หุ่นยนต์หนุ่มชี้ว่านั่นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในหนังแต่ไม่ใช่ในละคร หลังทานข้าวหุ่นยนต์หนุ่มอยากให้เสี่ยวเฟยสบายใจจึงชวนเธอออกไปเดินช้อปปิ้ง แต่เสี่ยวเฟยแย้งว่าเธออยากอยู่บ้านมากกว่า หุ่นยนต์หนุ่มจึงลุกขึ้นและค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้น โดยบอกว่าถ้าอยู่ในบ้านเขาคงมีแค่วิธีนี้ที่จะทำให้เธอลืมเรื่องเศร้าได้ เสี่ยวเฟยเลยเลือกที่จะออกไปช้อปปิ้งแทน 



พอได้ออกมาเดินช้อปปิ้งเสี่ยวเฟยก็รู้สึกดีขึ้น ขณะยืนเช็คข้อความทางโทรศัพท์อยู่บนสะพานลอย เสี่ยวเฟยโดนเด็กชายคนหนึ่งวิ่งชนจนทำให้โทรศัพท์หลุดมือ หุ่นยนต์หนุ่มจึงรีบกระโดดลงไปเก็บและหลบรถบรรทุกได้อย่างฉิวเฉียด บรรดาคนที่เหตุการณ์และกำลังยืนลุ้นจึงพากันปรบมือให้ เสี่ยวเฟยวิ่งลงไปหาหุ่นยนต์หนุ่มด้วยความเป็นห่วงและพบว่าเขากลายเป็นฮีโร่ที่ถูกผู้คนรุมล้อมขอถ่ายรูป พอรู้ว่าหุ่นยนต์หนุ่มเป็นแฟนของเสี่ยวเฟย ทุกคนจึงต่างพากันอิจฉาด้วยเห็นว่าเธอมีแฟนทั้งหล่อ ทั้งเท่ห์ และรักเธอสุดๆ เสี่ยวเฟยลากตัวหุ่นยนต์หนุ่มออกมาและต่อว่าเขาที่ทำเรื่องอันตราย จากนั้นก็ยอมรับว่าถึงแม้เขาจะเป็นหุ่นยนต์แต่เธอก็อดเป็นห่วงไม่ได้ หุ่นยนต์หนุ่มเห็นเสี่ยวเฟยยิ้มออกแถมแหวนยังเปลี่ยนจากสีเทาดำเป็นสีชมพูก็รู้สึกดีใจ เขาชมเสี่ยวเฟยว่าเวลาเธอยิ้มแล้วน่ารักที่สุด (เสี่ยวเฟยแอบสงสัยว่าทำไมเธอถึงหน้าร้อนผ่าวและใจเต้นแรงเวลามองหน้าเขา) เธอนึกขึ้นได้ว่าหุ่นยนต์หนุ่มอยากมีชื่อจึงตั้งชื่อให้เขาว่า "ไน่เท่อ" (Night)  ซึ่งมาจากโค้ดเนม "Nightly 01" ของเขานั่นเอง  หลังถูกตั้งชื่อว่า "ไน่เท่อ" หุ่นยนต์หนุ่มก็สวมกอดเสี่ยวเฟยด้วยความดีใจ

เรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นอย่างไร ติดตามชมได้ใน "รักใสๆ...ของนายหุ่นยนต์ (Absolute Boyfriend)" ทางช่อง 7 สี

* เนื้อหาโดย luvasianseries


นักแสดงนำ



หวังตงเฉิง (จิโร่ หวัง)
รับบท ว่านไน่เท่อ (Nightly 01)
(นักแสดง / นักร้อง / นายแบบ ชาวไต้หวัน)




คู ฮเยซอน
รับบท กวานเสี่ยวเฟย
(นักแสดง / นักร้อง / ผู้กำกับภาพยนตร์ / โปรดิวเซอร์ / นักเขียน ชาวเกาหลี)




เซี่ยคุนต๋า
รับบท เหยียนจงสื่อ
(นักแสดง / นักร้อง / นักแต่งเพลง ชาวไต้หวัน)



 น่าเหวยซวิน
รับบท เหลยอู้อู้
(นักแสดง ชาวไต้หวัน)




เซี่ยหยูจือ
รับบท หลัวเหม่ยจา
(นักแสดง / นางแบบ ชาวไต้หวัน)



ไช่จื่ออวิ๋น
รับบท ฟางจื้อซี
(นักแสดง / นักร้อง ชาวไต้หวัน)



ปี้เสี่ยวไห่
รับบท เจียงไป๋ฉี
(นักแสดง ชาวไต้หวัน)



ซิวเจี๋ยข่าย
รับบท เจียงจวิ้นซู่ (Nightly 02)
(นักแสดง ชาวไต้หวัน)



คลิปเพลงประกอบจาก HIM / รวมคลิปตัวอย่างจาก FTV/GTV


*** หากท่านเป็นเจ้าของลิขสิทธิภาพ / เนื้อหา / คลิป ที่ปรากฏในหน้านี้ และไม่อนุญาตให้นำมาเผยแพร่ซ้ำ กรุณาแจ้งมายังอีเมล์ luvasianseries@hotmail.com เพื่อที่เราจะได้ทำการลบข้อมูลของท่านออกจากระบบ และต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ ***

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

เพื่อป้องกันสแปม ความเห็นของคุณจะปรากฏทันทีที่ได้รับการตรวจสอบจากเรา