เรื่องย่อ รอยรักแรงแค้น (Rouge Snow)

กำกับ:  เถิงเหวินจี
เขียนบท:  ยูเจิ้ง
แนวละคร:  ดราม่า
จำนวนตอน:  30
ออกอากาศ:  จีน - 29 มีนาคม 2551 - เมษายน 2551 ทางเอสเอ็มจี
                      ไทย - ทุกวันจันทร์ – พฤหัสบดี เวลา 02.15 – 03.30 น., วันศุกร์ เวลา 02.15 - 03.55 น., วันเสาร์ เวลา 02.30 - 04.00 น. และวันอาทิตย์ เวลา 02.00 - 03.30 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3

เรื่องย่อ

ต้นยุคสาธารณรัฐ เมืองหนึ่งในมลฑลเจียงหนัน

ไป๋เหล่าสือถือเหล็กร้อนซึ่งถูกเผาจนแดงซุกซ่อนอยู่เบื้องหลังค่อยๆเดินเข้าไปหาอีหลิงลูกสาวซึ่งสวมใส่ชุดเจ้าสาวร้องห่มร้องไห้อยู่ตามลำพัง ไป๋เหล่าสือบอกอีหลิงว่าหญิงสาวคนหนึ่งต้องเป็นหม้ายทั้งที่ยังไม่ได้แต่งงานนั้น ถ้าหากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไปก็จะถูกคนกล่าวหาว่าเป็นหญิงพิฆาตสามี มีเพียงหนทางเดียวที่สามารถทำได้คือจะต้องครองความเป็นหญิงหม้ายใช้ชีวิตบ้านสามีไปชั่วชีวิต ทว่าเมื่อหญิงสาวหน้าตางดงามต้องครองความเป็นหม้ายจึงเป็นอุปสรรคอย่างยิ่ง 

อีหลิงยังไม่ทันได้ตั้งสติได้ เหล็กร้อนซึ่งถูกเผาจนแดงได้ถูกประทับบนใบหน้าของนาง ทำให้อีหลิงร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด....

หนึ่งปีต่อมาในฤดูหนาว

เซี่ยหยุนคายนั่งตกปลาอยู่บนเรือเพียงลำพัง จู่ๆก็มีคนกลุ่มหนึ่งตะโกนถามหยุนคายว่าเห็นหญิงสาวหน้าตางดงามผ่านมาหรือไม่ หยุนคายส่ายหัวปฏิเสธว่าไม่พบเห็น หลังจากที่คนกลุ่มนั้นจากไปแล้ว คันเบ็ดของหยุนคายก็กระตุกไปมา หญิงสาวนางหนึ่งในสภาพที่เปียกปอนก็ถลันตัวขึ้นจากน้ำ

หญิงสาวที่ว่านี้มีชื่อว่าเหวินอี้เหอคุณหนูบ้านสกุลเหวินแห่งเมืองนี้ ด้วยความที่อี้เหอไม่พอใจที่พ่อของนางทำการค้าล้มเหลว จับนางคลุมถุงชนแต่งงานกับสกุลที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากัน จนเป็นเหตุให้นางจำต้องหลบหนีออกจากบ้าน อี้เหอวิงวอนขอร้องหยุนคายพายเรือพานางหลบหนี แต่เนื่องจากหยุนคายมีธุระด่วนต้องทำจึงปฏิเสธนางไป ทันใดนั้น คนบ้านสกุลเหวินพากันมาถึงจับกุมตัวอี้เหอไป ก่อนที่อี้เหอจะจากไปออกปากด่าทอหยุนคายเลือดเย็น ทำให้หยุนคายรู้สึกผิดและละอายใจเป็นอันมาก

อี้เหอทนต่อการบีบบังคับของพ่อไม่ได้จึงใช้ความตายต่อรอง แต่แล้วนางก็จำต้องรับปากแต่งงานเข้าบ้านสกุลกู ในเวลาเดียวกัน เนื่องจากหยุนคายช่วยเหลือหนิงม่อซินแห่งบ้านสกุลกูคลี่คลายปัญหาการประท้วงของคนงานได้สำเร็จ ทำให้หยุนคายได้ทำงานเป็นพ่อบ้านหนุ่มที่สุดของบ้านสกุลกู

สกุลกูเป็นตระกูลใหญ่ของเมือง ประกอบอาชีพผลิตโคมสามชั่วอายุคน มีทั้งโรงงานและที่นา แต่เป็นที่รู้ทั่วกันว่าบ้านสกุลกูสามชั่วอายุคนมีหญิงหม้ายถึงเก้าคนด้วยกัน ถือได้ว่าเป็นสกุลที่มีหญิงหม้ายมากที่สุดของเมืองนี้ก็ว่าได้ 

อี้เหอแต่งงานเข้าบ้านสกุลกู ความรู้สึกของนางนั้นราวกับว่าอยู่ในสถานที่ไม่คุ้นเคยและลึกลับ เส้าถังสามีซึ่งไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน หลี่ซื่อแม่สามีซึ่งไม่อินังขังขอบต่อเรื่องราวใดๆ ม่อซินสะใภ้หม้ายซึ่งมีน้ำเสียงแข็งกร้าว ตลอดจนโส่วเจินซึ่งมีสีหน้านิ่งเฉยไม่มีอารมณ์ความรู้สึกออกมาแต่อย่างใด เหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นไปตามที่กล่าวขานและสถานที่ต้องห้ามที่ถูกปกปิดชั่วนิจนิรันดร์ได้สร้างแรงกดดันให้อี้เหอเป็นอันมาก

แต่อย่างน้อยภายในบ้านสกุลกูนี้ก็ยังมีเถาเยาเป็นเพื่อนพูดคุย เถาเยาบอกอี้เหอว่าการดำรงชีวิตอยู่ในบ้านหลังนี้จะต้องประพฤติปฏิบัติตนต่อระเบียบกฏเกณฑ์ของบ้านสกุลกูอย่างเคร่งครัด

อี้เหอทนไม่ได้ต่อแรงกดดัน นางจึงประกาศท้าทายกฏเกณฑ์บ้านสกุลกูอย่างเป็นทางการ เมื่อกูหลี่ซื่อรู้เรื่องนี้ก็ชี้แจงให้อี้เหอเข้าใจถึงกฏเกณฑ์ของบ้านสกุลกู นึกไม่ถึงกลับเป็นการนำมาซึ่งความไม่พอใจของม่อซิน ด้วยความที่หวั่นวิตกว่าตนจะสูญสิ้นอำนาจไป ม่อซินเปิดเผยให้อี้เหอล่วงรู้ถึงสัมพันธ์อันแนบแน่นของเส้าถังสามีของนางและหยูม่งหญิงคณิกาเลื่องชื่อแห่งวั่นฮัวโหลว การทำเช่นนี้นั้นเพื่อสร้างแรงกดดันให้อี้เหอ กำจัดนางไปให้พ้นทาง อี้เหอสุดที่จะทนได้ต่อสภาพที่ได้รับจึงไปจากบ้านสกุลกู

หยุนคายได้รับมอบหมายให้ออกตามหาอี้เหอ หยุนคายเกลี้ยกล่อมอี้เหอกลับบ้านสกุลกู ในเวลานี้เองอี้เหอถึงรู้ความจริงว่าหยุนคายซึ่งนางมองว่าเป็นคนเลือดเย็นนั้น แท้ที่จริงแล้วในจิตใจของหยุนคายมีความเข้าอกเข้าใจคนอื่นซุกซ่อนอยู่ และแล้วทั้งสองก็พัฒนามิตรภาพที่มีต่อกันขึ้นมา

ในที่สุดเส้าถังซึ่งไม่เคยเปิดเผยโฉมหน้ามาก่อนก็กลับมาที่บ้านสกุลกู การกลับมาของเส้าถังในครั้งนี้นั้นมีเป้าหมายสำคัญคือต้องการรับหยูม่งเป็นอนุภรรยา หลี่ซื่อปฏิเสธเสียงแข็งจึงนับเป็นอีกครั้งที่เส้าถังออกจากบ้านสกุลกูไป ม่อซินห่วงใยเส้าถังซึ่งนางเลี้ยงดูจนเติบใหญ่จึงแอบมอบเงินจำนวนหนึ่งให้เส้าถังไปด้วย

เมื่ออี้เหอรู้ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น นางก็ไปที่วั่นฮัวโหลวเพื่อบีบบังคับให้เส้าถังลงนามในหนังสือหย่าให้นาง เส้าถังเห็นถึงความมุ่งมั่นเอาจริงเอาจังของอี้เหอจึงเกิดความประทับใจขึ้นมา หยูม่งมองออกว่าเส้าถังรู้สึกอย่างไรจึงเกิดความวิตกกังวลเป็นอันมาก

แท้ที่จริงแล้วหยูมิ่งและเสิ่นอี้หางมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกันเรื่อยมาโดยที่ทั้งสองพุ่งเป้าไปที่เส้าถังเพื่อแสวงหาตักตวงผลประโยชน์ เมื่อแผนการรับอนุภรรยาหลอกลวงสินสอดทองหมั้นล้มเหลว ทั้งสองจึงพากันวางแผนหาแผนการใหม่

จู่ๆเส้าถังก็ถูกจับตัวเรียกค่าไถ่ คนบ้านสกุลกูต่างหวาดระแวงกันและกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งลูกพี่ลูกน้องของเส้าฉีซึ่งจ้องแสวงหาตักตวงผลประโยชน์ ขณะที่เหตุการณ์กำลังวิกฤตนั่นเอง อี้เหอและหยุนคายก็อาสาไปไถ่ตัวเส้าถังกลับมา ทั้งสองช่วยเหลือกันและกันทำให้สัมพันธภาพของคนทั้งสองแนบแน่นเป็นลำดับ

อีกด้านหนึ่งนั้น หยูม่งซึ่งอยู่บนเขาพบว่าเส้าถังจริงใจต่อนางจึงทำให้นางไม่อยากที่จะทำร้ายเส้าถังอีกต่อไป ในช่วงวิกฤตนั่นเอง หยูม่งก็ตัดสินใจปล่อยเส้าถังไป อี้หางเคียดแค้นที่ถูกทรยศจึงลั่นไกปืนปลิดชีวิตหยูม่ง ทว่าอี้หางก็ไปไม่รอดตกอยู่ในวงล้อมของตำรวจ

เมื่ออี้หางซึ่งเนื้อตัวเต็มไปด้วยบาดแผลพบเห็นอี้เหอก็เกิดความรู้สึกผิดและติดค้างนางขึ้นมา ด้วยเหตุนี้จึงตัดสินใจเริ่มต้นชีวิตใหม่

ทว่าอี้เหอไม่ได้คิดเป็นอื่น นางคิดแต่เพียงว่าการช่วยชีวิตเส้าถังในครั้งนี้นั้น สิ่งใดที่ติดค้างบ้านสกุลกูเป็นอันชดใช้หมดสิ้น อี้เหอขอให้หยุนคายพานางไปจากบ้านสกุลกู แต่หยุนคายกลับบอกอี้เหอว่าตนไม่ไปจากบ้านสกุลกูเป็นอันขาด ต่อมา อี้เหอสังเกตเห็นโส่วเจินมีใจให้หยุนคายจึงทำให้นางปักใจเชื่อว่าอาจเป็นเพราะสาเหตุนี้ที่ทำให้หยุนคายยืนยันหนักแน่นไม่ไปจากบ้านสกุลกูก็เป็นได้ หยุนคายพบว่าอี้เหอเข้าใจผิด ทว่ากลับไม่มีโอกาสอธิบายความจริงต่อนาง

เส้าถังกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีโดยพยายามทำทุกอย่างเพื่อชดเชยสิ่งที่ผ่านมาให้อี้เหอ ทำให้อี้เหอเปิดใจยอมรับเส้าถังมากขึ้นใช้ชีวิตคู่ด้วยกันอย่างมีความสุข หนึ่งปีต่อมา อี้เหอตั้งครรภ์ ทุกคนปิติยินดียิ่งนัก

ในช่วงที่อี้เหอตั้งครรภ์ เส้าถังทนไม่ได้ที่ต้องอยู่แต่ในบ้าน และแล้วเส้าถังก็ปันใจให้เถาเยา นึกไม่ถึงว่ากลับเป็นไปตามความใฝ่ฝันของเถาเยาที่จะนำไปสู่ชีวิตสุขสบาย เถาเยาปล่อยข่าวลือโดยมุ่งหมายให้ร้ายอี้เหอและหยุนคาย แต่อีกด้านหนึ่งนั้นก็ใช้มารยาหญิงยั่วยวนเส้าถัง ด้วยหวังให้เส้าถังชิงชังอี้เหอ

อี้เหอแท้งลูก เส้าถังโทรศัพท์ถึงอี้เหอเพื่อให้นางนำเงินไปชำระหนี้พนัน ทำให้อี้เหอต้องหอบความเจ็บปวดไปยังสถานที่นัดหมายโดยมีหยุนคายร่วมเดินทางไปด้วย ฝนตกหนัก อี้เหอและหยุนคายจึงพากันหลบฝนใต้สะพาน หยุนคายกล่าวว่าเดิมทีตนคิดว่าอี้เหอจะมีความสุข ทั้งหมดเป็นความผิดของตนเพียงคนเดียว แม้ว่าอี้เหอโศกเศร้า แต่นางก็ไม่ได้ร้องไห้ออกมาเพราะไม่อยากให้หยุนคายเห็นน้ำตาของนาง

เถาเยาจงใจทำทีว่าตั้งครรภ์เพื่อให้เส้าถังมีฐานะในบ้านสกุลกู เส้าถังตัดสินใจรับเถาเยาเป็นอนุภรรยาโดยไม่ฟังคำทัดทานใดๆ เถาเยาใช้ความที่เป็นคนโปรดของเส้าถังประกาศท้ารบกับอี้เหอ อี้เหอเห็นแก่ส่วนรวมเป็นสำคัญจึงหลบเลี่ยง แต่นึกไม่ถึงว่าเมื่ออี้เหอประสบวิกฤตนั้นกลับได้รับความช่วยเหลือจากม่อซินซึ่งสร้างความกังขาให้อี้เหอเป็นอันมาก ม่อซินกล่าวว่ามีหลายเรื่องที่ขัดหูขวางตาอย่าเข้าใจผิดว่าเป็นการช่วยเหลือแต่อย่างใด

เถาเยาทะเยอทะยานมักใหญ่ใฝ่สูงด้วยหมายเป็นใหญ่ในบ้านสกุลกู ด้วยเหตุนี้จึงเป็นเหตุงัดข้อกับม่อซินทั้งทางลับและทางแจ้ง เถาเยาประจานเรื่องน่าอับอายของม่อซินและวั่งชุนจนถูกผู้นำหมู่บ้านลงโทษ ม่อซินไหว้วานอี้เหอช่วยดูแลเสี่ยวเหลยลูกชายของนาง ในเวลานี้เองอี้เหอถึงพบความจริงว่าแท้ที่จริงแล้วผู้หญิงที่มีแข็งแกร่งอย่างม่อซินนั้นก็มีความทุกข์ระทมที่ไม่มีใครรู้ได้ อี้เหอให้คำมั่นว่าจะดูแลเสี่ยวเหลยเป็นอย่างดี

ขณะที่เถาเยากระหยิ่มยิ้มย่องก้าวสู่ความเป็นใหญ่ในบ้านสกุลกูนั่นเอง โส่วเจินก็พบความจริงว่าเถาเยาไม่ได้ตั้งครรภ์ หลังจากที่โส่วเจินรู้ความจริงเรื่องนี้แล้วก็นำความไปบอกหยุนคาย หยุนคายวางแผนเพื่อเปิดโปงความหลอกลวงของเถาเยา กูหลี่ซื่อใช้กฏเกณฑ์บ้านสกุลกูลงโทษเถาเยาอย่างหนัก

เถาเยาหลบหนีไปจากบ้านสกุลกูในยามวิกาลโดยหยิบฉวยทรัพย์สินมีค่าติดตัวไปด้วย นับแต่นั้นมาก็ไม่มีข่าวคราวใดของเถาเยาอีกเลย

เส้าถังรู้สึกทุกข์ทรมาณที่ทำความผิดครั้งแล้วครั้งเล่า และแล้วเส้าถังก็พบว่าตนรักอี้เหอมาก ทว่ายิ่งรักอี้เหอมากเท่าใดยิ่งรับไม่ได้กับความสัมพันธ์ของนางและหยุนคาย

เพื่อความสุขของอี้เหอ หยุนคายจงใจสร้างสถานการณ์เพื่อให้เส้าถังรู้ถึงความจริงใจของอี้เหอ ในที่สุดสามีภรรยาก็ปรับความเข้าใจกันได้คืนดีกันดังเดิม

เส้าถังเศร้าโศกเสียใจที่สูญเสียลูกไป รุ่งขึ้น เส้าถังจึงพาอี้เหอไปอธิษฐานขอลูกที่วัดกวนอิม อี้เหอมีความปรารถนาที่จะมีลูกสักคนเพื่อสานสัมพันธ์สามีภรรยาเอาไว้

ทว่าในคืนเดียวกันนั้นเอง เสิ่นอี้หางแหกคุกออกมา ...

เมื่อกูหลี่ซื่อรู้เรื่องที่เสิ่นอี้หางแหกคุกออกมาแล้วก็รีบนำความไปบอกเส้าถัง แต่เส้าถังไม่อยู่เพราะออกไปเจียดยาให้อี้เหอ กูหลี่ซื่อมีลางสังหรณ์ไม่สู้ดีนักจึงขอให้หยุนคายออกตามหาเส้าถัง โส่วเจินขัดขวางหยุนคายเอาไว้โดยเปิดเผยความในใจบอกรักหยุนคายออกมา

เมื่อหยุนคายมาถึงก็พบเห็นอี้หางลั่นไกปืนยิงเส้าถังล้มลงกับพื้นไปแล้ว

ตำรวจนำกำลังล้อมอี้หางเอาไว้ อี้หางฆ่าตัวตายหลบหนีความผิด

ก่อนที่เส้าถังจะสิ้นใจกล่าวว่าตนไม่ปรารถนาให้อี้เหอเป็นหญิงหม้าย กำชับหยุนคายดูแลอี้เหอให้ดี อี้เหอร้องห่มร้องไห้ด้วยความเศร้าโศกเสียใจโดยคิดไม่ถึงว่าความสัมพันธ์สามีภรรยามีจุดจบเช่นนี้ เส้าถังเช็ดน้ำตาให้อี้เหอ เปิดเผยความในใจบอกรักอี้เหอเป็นครั้งสุดท้ายก่อนสิ้นใจลง

กูหลี่ซื่อเศร้าโศกเสียใจมากที่ต้องสูญเสียลูกชายไป นางตัดสินใจมอบภารกิจน้อยใหญ่ของบ้านสกุลกูให้กับม่อซินเพื่อหันหน้าเข้าสู่โลกพระธรรม

ม่อซินพบสถานที่ต้องห้ามของบ้านสกุลกู แท้ที่จริงแล้วคำกล่าวขานเรื่องผีสางของบ้านสกุลกูนั้นไม่ได้เป็นความจริงแต่อย่างใด ผีสางที่กล่าวขานกันนั้นแท้ที่จริงแล้วก็คือไป๋อีหลิงคุณนายรองของบ้านสกุลกูนั่นเอง ในเวลานั้นหลังจากที่ถูกทำลายโฉมหน้าแล้วก็พักอาศัยอยู่ในกระท่อมของสถานที่ต้องห้าม ยามวิกาลถึงได้ออกจากกระท่อม ด้วยเกรงว่าหากผู้ใดพบเห็นจะเกิดความหวาดกลัว

หยุนคายเจ็บปวดรวดร้าวยิ่งนักเมื่อพบเห็นสภาพของอีหลิง ในเวลานี้เองอี้เหอถึงรู้ความจริงว่าเหตุใดหยุนคายจึงอาศัยอยู่ที่บ้านสกุลกู หยุนคายเปิดเผยความจริงให้อี้เหอรู้ว่าเดิมทีตนและอีหลิงเป็นคู่รักกัน เนื่องจากตนไปเรียนหนังสือต่างมลฑล อีหลิงให้คำมั่นว่าจะรอคอยตนกลับมา เมื่อตนกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป

อี้หลิงวางแผนช่วยเหลืออีหลิงไปจากบ้านสกุลกู ริมแม่น้ำ อีหลิงพบเห็นสภาพใบหน้าอันแสนอัปลักษณ์ของนาง ด้วยความสะเทือนใจจึงคลุ้มคลั่ง หยุนคายตัดสินใจใช้ชีวิตที่เหลือดูแลอีหลิง อี้เหอส่งหยุนคายและอีหลิงด้วยความอาลัย

เมื่ออีหลิงได้สติขึ้นมาแล้วก็พบความจริงว่าหยุนคายมีใจให้อี้เหอ ด้วยความที่อีหลิงไม่อยากผูกมัดหยุนคายอีกต่อไป อีหลิงจึงเขียนจดหมายลาแล้วจากไปเพียงลำพังโดยเนื้อความในจดหมายนั้นขอให้หยุนคายรวบรวมความกล้าแสวงหารักแท้ ส่วนนางนั้นยังคงอยู่ในความทรงจำอันแสนงดงาม

ในที่สุดหยุนคายก็กลับไปที่บ้านสกุลกูอีกครั้ง เมื่อหยุนคายก้าวเท้าเข้าบ้านสกุลกูก็พบเห็นศพของโส่วเจิน ทุกคนต่างปักใจเชื่อว่าหยุนคายเป็นฆาตกรสังหารโส่วเจิน มีเพียงอี้เหอเท่านั้นที่เชื่อในความบริสุทธิ์ของหยุนคาย

อี้เหอสืบหาความจริงเพื่อล้างมลทินให้หยุนคาย อี้เหอตกใจมากแทบไม่เชื่อว่าหญิงสาวซึ่งสุภาพเรียบร้อยดั่งเช่นโส่วเจินนั้นจะมีเบื้องหลังที่น่าละอาย เป็นหญิงสาวร่านสวาทไปได้ ไม่เพียงมีความสัมพันธ์ฉันท์ชู้สาวกับคนรับใช้ในบ้าน ทั้งยังมีความสัมพันธ์กับชายมากหน้าหลายตาในเมืองอีกด้วย แต่สิ่งที่ทำให้อี้เหอรู้สึกหวาดหวั่นนั้นคือพยานหลักฐานบ่งชี้ว่ากูหลี่ซื่อเป็นฆาตกร

แท้ที่จริงแล้วเป็นเพราะแม่ต้องการปกป้องชื่อเสียงสกุลกูไว้ หรือมีเหตุอื่นใดแอบแฝงกันแน่

ไหหมักน้ำส้มเป็นของล้ำค่าของกูหลี่ซื่อ ไหถูกปิดอย่างมิดชิด ไม่เคยถูกเปิดออกมา แต่ด้วยมีรอยร้าวจึงพบเห็นเถ้ากระดูก จึงมีคนปักใจเชื่อว่าจะต้องเป็นเถ้ากระดูกของเถ้าแก่กูซึ่งเสียชีวิตไปเมื่อยี่สิบปีก่อน หรือว่าเบื้องหลังของการเป็นหญิงหม้ายของบ้านสกุลกูนั้นสืบเนื่องมาจากคดีฆาตกรรมกันแน่....

อี้เหอไปพบเพื่อขอคำชี้แนะจากหยุนคาย ทันใดนั้น กูหลี่ซื่อพาชาวบ้านจำนวนหนึ่งมาถึง ด้วยหวังปกป้องอำนาจของนางเอาไว้.... อี้เหอและหยุนคายจะมีชะตากรรมเช่นใด และท้ายที่สุดเรื่องราวทั้งหมดจะจบลงอย่างไร ติดตามชมได้ใน "รอยรักแรงแค้น"

* ข้อมูลจากช่อง 3

นักแสดงนำ

ฟ่านปิงปิง 

ฮั่วเจี้ยนหัว

หลิวเสี่ยหัว

*** หากท่านเป็นเจ้าของลิขสิทธิภาพ / เนื้อหา / คลิป ที่ปรากฏในหน้านี้ และไม่อนุญาตให้นำมาเผยแพร่ซ้ำ กรุณาแจ้งมายังอีเมล์ luvasianseries@hotmail.com เพื่อที่เราจะได้ทำการลบข้อมูลของท่านออกจากระบบ และต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ ***