แทกิล ยอดพยัคฆ์นักล่า ตอนที่ 7

แดนนี่ อัน (Danny Ahn ) รับบท แพ็คโฮ 

แทกิลรู้ว่าคนที่อยู่กับแทฮาคือออนยอนจึงคิดจะติดตามไป ขณะที่เฮวอนได้รับบาดเจ็บ แทฮาจึงต้องรักษาบาดแผลให้ เพื่อหลีกเลี่ยงจากการตามล่าของคนของพี่ชาย ทำให้เฮวอนต้องอ้างว่าเขาแต่งงาน กับแทฮาแล้ว

เนื้อหา

ตอนที่แล้วละครเรื่องนี้ทิ้งท้ายให้คนดูลุ้นว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับแทกิล แทฮา และเฮวอน เมื่อทั้งสามคนต่างก็วิ่งตรงไปยังทางแยกเหมือนกัน...

 

"แทฮา" (ขวา) อดีตแม่ทัพที่ถูกกลั่นแกล้งให้กลายเป็นทาส รีบวิ่งไปช่วย "เฮวอน" (กลาง) อดีตทาสที่กลายเป็นชนชั้นสูง ส่วน "แทกิล" (ซ้าย) อดีตชนชั้นสูงที่กลายเป็นนักล่าทาส ก็วิ่งไล่ล่าแทฮามาติดๆ

นอกจากแทกิลแล้ว แทฮายังถูกชอลวุงและทางการตามล่า ขณะที่เฮวอนก็ถูกเบ็กโฮ (คนของพี่ชาย), นักฆ่าสาวยูนจี (คนของใต้เท้า เช ซากวา - เจ้าบ่าวที่เธอหนีการเข้าหอ) และแทกิล ติดตามตัวด้วยเช่นกัน ส่วนแทกิลนั้นถึงแม้จะอยู่ในฐานะผู้ล่า แต่เขาก็มีเวลาตามจับแทฮาเพียง 1 เดือน หากทำไม่สำเร็จต้องแลกด้วยชีวิต (นี่ยังไม่นับรวมอริเก่าอย่างทาสอ๊บบ๊กที่หมายหัวแทกิลอยู่่)

อีกนิดเดียวทั้งสามคนก็จะวิ่งมาเจอกันตรงทางแยก จึงอดลุ้นไม่ได้ว่าแทกิลที่พลิกแผ่นดินโชซอนตามหาทาสสาวออนยอนมาตลอด 10 ปี จะสมหวังในคราวนี้หรือไม่ (หลังปล่อยให้คนดูลุ้นเก้อมาแล้วครั้งหนึ่ง - ท้ายตอนที่ 4)

หากไม่ใช่ละครเกาหลี แทกิลคงได้พบเฮวอน (ออนยอน) ตรงทางแยก... โชคร้ายที่เฮวอนทำ 'ก้อนหินนายน้อย' ที่พกติดตัวมาตลอด 10 ปีหลุดมือ (หินก้อนนั้นเป็นตัวแทนความรักระหว่างเธอกับแทกิล) เธอจึงหยุดเก็บก้อนหิน ทำให้ถูกเบ็กโฮและลูกสมุนจับตัวเอาไว้ก่อนที่จะไปถึงทางแยก

แทฮาเห็นเฮวอนโดนกลุ่มเบ็กโฮจับตัวไว้จึงรีบวิ่งไปหา แต่แทกิลกระโดดเข้ามาขวางไว้ ทั้งคู่ต่อสู้กันในตลาดอย่างดุเดือด แต่แทฮาไม่ค่อยมีสมาธิในการต่อสู้มากนักเพราะใจจดจ่ออยู่ที่เฮวอน แทกิลรู้สึกได้ว่าแทฮากำลังสนใจบางอย่างมากกว่าการต่อสู้  จึงหันไปดูว่าเขากำลังมองอะไร... 

สิ่งที่แทกิลเห็นคือ ผู้หญิงชุดขาวที่เดินทางมากับแทฮากำลังถูกจับตัว เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครเพราะเธอยืนหันหลังให้ แต่รู้ได้ทันทีว่าแทฮาต้องการเข้าไปช่วยผู้หญิงคนนั้น  เมื่อแทกิลหันกลับมาต่อสู้กับแทฮา เฮวอนก็หันหน้าไปมองแทฮาอีกครั้ง  เธอเห็นแทฮากำลังต่อสู้กับชายคนหนึ่งอยู่ แต่มองไม่เห็นหน้าคู่ต่อสู้ของแทฮา จึงไม่รู้เขาคือ 'อดีตนายน้อยแทกิล'

เมื่อสบโอกาสแทฮาก็เขี่ย (ถีบ) แทกิลที่ตื๊อไม่เลิกให้พ้นทาง จากนั้นก็รีบตรงเข้าไปช่วยเฮวอนทันที ระหว่างที่แทฮากำลังต่อสู้กับเบ็กโฮ นักฆ่าสาวยูนจีซึ่งยืนโพสท่าดูเหตุการณ์บนหลังคามาโดยตลอด ก็ฉวยโอกาสช่วงชุลมุนปามีดสั้นใส่เฮวอน แต่เบ็กโฮ (ซึ่งหลงรักคุณหนูเฮวอน) หันไปเห็นเข้าเสียก่อนจึงกระโดดรับมีดสั้นแทน

เมื่อเห็นเบ็กโฮได้รับบาดเจ็บเพราะรับมีดสั้นแทนตนเอง เฮวอนทั้งรู้สึกตกใจและเป็นห่วง เธอเดินเข้าไปหาและสอบถามอาการอย่างห่วงใย (เป็นครั้งแรกที่เฮวอนไม่แสดงท่าทีเย็นชาใส่เบ็กโฮ) ขณะที่เฮวอนกำลังจะเอื้อมมือไปจับมือเบ็กโฮซึ่งกุมมีดที่ปักคาอกอยู่ แทฮาก็คว้าข้อมือเฮวอนแล้วรีบพาหลบหนี เบ็กโฮที่เจ็บทั้งกายและใจได้แต่ร้องเรียก 'คุณหนู' เฮวอนหยุดหันไปมองเบ็กโฮด้วยความเป็นห่วง แต่แทฮาฉุดแขนเฮวอนให้เดินต่อแล้วรีบพาขึ้นม้าหลบหนีไป

แทกิลโผล่มาเห็นแทฮากำลังพาผู้หญิงชุดขาวขึ้นม้าหลบหนี เลยโยนมีดสั้นขึ้นฟ้าแล้วซัดใส่ทั้งคู่ ผลปรากฏว่าครั้งแรกพลาด แต่เขาก็ทำสำเร็จในครั้งที่สอง เพราะมีดปักเข้าที่ไหล่ของผู้หญิงชุดขาวจนเธอทรุดตัวลง แทกิลจ้องมองผลงานตนเองอย่างพึงพอพอใจ แต่แล้วก็ต้องยืนตาค้างเพราะผู้หญิงที่เขาซัดมีดสั้นใส่จนทรุดตัวลงบนหลังม้าก็คือ ทาสสาว "ออนยอน"... ผู้หญิงที่เขาเฝ้าตามหามาตลอด 10 ปี

แทกิลตกตะลึงเมื่อรู้ว่าหญิงชุดขาวที่อยู่บนหลังม้ากับแทฮา คือ อดีตคนรักที่เขาโหยหามานาน เขานึกถึงภาพในอดีตของหญิงสาว และตกอยู่ในภวังค์จนไม่ทันระวังตัว  ซอลวุงจึงฉวยโอกาสฟันเข้าที่กลางหลังจนแทกิลร่วงลงไปกองและนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น

ด้านเบ็กโฮที่ได้รับบาดเจ็บหลังรับมีดสั้นแทนเฮวอน รู้สึกสงสัยว่าแทฮา แทกิล ซอลวุง และนักฆ่าสาวยูนจี ที่ล้วนแล้วแต่ฝีมือดีเป็นใคร ลูกน้องคนหนึ่งของเขาสงสัยว่า ทั้งหมดอาจถูกใต้เท้าเชส่งมาตามจับเฮวอน  เบ็กโฮเห็นว่าทั้งสี่คนไม่น่าใช่คนของใต้เท้าเช เพราะสไตล์การต่อสู้ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน โดยเฉพาะนักฆ่าสาวที่ซุ่มอยู่บนหลังคา  

เบ็กโฮ เชื่อว่านักฆ่าสาวยูนจีไม่ใช่คนโชซอน แต่เป็นนักฆ่าต้าหมิง เพราะหลังจากอาณาจักรต้าหมิงล่มสลาย (พ่ายแพ้ให้กับราชวงศ์ชิงของแมนจู และกลายเป็นอาณาจักรต้าชิงในเวลาต่อมา) ก็มีอดีตขุนนางและยอดฝีมือต้าหมิงแทรกซึมเข้ามาในโชซอน เขาเชื่อว่าเธอเคยเป็นคนของสำนักขันทีต้าหมิง (ก่อนถูกต้าชิงกวาดล้าง) และรู้จักใต้เท้าเชสมัยเมื่อครั้งที่ใต้เท้าเชยังเป็นแค่พ่อค้า หลังทำการค้ากับต้าหมิงจนร่ำรวยแล้ว ใต้เท้าเชก็นำเงินมาซื้อฐานะจนกลายเป็นชนชั้นสูงของโชซอน

เบ็กโฮ สั่งให้ลูกน้องทิ้งร่องรอยไว้ให้คนข้างหลังที่กำลังตามมา จากนั้นก็มุ่งหน้าลงใต้เพื่อติดตามเฮวอนและแทฮาทั้งที่ยังมีอาการบาดเจ็บ

ระหว่างคอยดูต้นทางที่บ้านอดีตเสนาบดีอิม ยองโฮ ลูกสมุนของจีโฮ ก็วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาบอกว่า ชอลวุงสังหารทุกคนในบ้านอดีตเสนาบดีอิม ยองโฮ พวกเขารู้สึกว่าค่าจ้างที่ได้รับเริ่มไม่คุ้มค่ากับความเสี่ยง เพราะต้องเข้าไปมีส่วนพัวพันกับคดีลอบสังหาร และเมื่อชอลวุงสังให้เข้าไปจัดการศพทั้งหมดภายในบ้าน จีโฮก็ถือโอกาสเรียกเงินค่าจ้างเพิ่ม เพราะงานมีความเสี่ยงมากขึ้น แม้จะถูกชอลวุงขู่เอาชีวิตและถูกตบหน้าสั่งสอนอย่างแรงจนเลือดกลบปากโทษฐานที่บังอาจขูดรีด แต่กลุ่มจีโฮก็ได้ค่าจ้างเพิ่มขึ้นสมใจ

ส่วนแทกิลซึ่งโดนชอลวุงฟันเข้าที่หลังก็รอดตายหวุดหวิด เพราะสวมเสื้อเกราะที่เชเคยให้ไว้ ถึงแม้จะรอดตายแต่เขายังคงจิตหลุดและอยู่ในสภาพเหม่อลอย แทกิลยืนยันว่าเห็นออนยอน ทั้งยังบอกด้วยว่าตนเป็นคนปามีดสั้นใส่เธอเองกับมือ  ฟังแทกิลพูดแล้ววังซอนและเชต่างก็ไม่เชื่อ เชแนะให้แทกิลเลิกล้มแผนไล่ล่าแทฮาแล้วเดินทางกลับ แต่น้องเล็กวังซอนไม่ยอมให้กลับเพราะเห็นแก่เงิน 

เชถามย้ำว่าแทกิลเห็นออนยอนจริงหรือ เพราะตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขามักเห็นหญิงอื่นเป็นออนยอนบ่อยครั้ง เชตั้งข้อสังเกตว่าถึงจะเป็นออนยอนจริง ก็ไม่มีเหตุผลที่เธอจะหนีตามแทฮา ทาสหลบหนีจะอยู่กับอดีตผู้บัญชาการค่ายฝึกทหารได้ยังไง แทกิลกล่าวว่าที่เชพูดก็ถูก และพูดว่า 'ไปกันเถอะ' เชนึกว่าแทกิลจะล้มเลิกแผนไล่ล่าแล้วมุ่งหน้ากลับเมืองฮันยาง แต่แทกิลกลับบอกว่าจะไปตามจับซง แทฮา เพราะจับได้เมื่อไหร่ก็จะรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือออนยอนจริงหรือไม่ 

แทฮาแบกร่างอันไร้สติของเฮวอนเข้าไปพักรักษาอาการบาดเจ็บในถ้ำ เมื่อวางร่างอันอ่อนระทวยของเฮวอนลงนอนกับพื้นแล้ว แทฮาก็จ้องหน้าเฮวอน แล้วยื่นหน้าลงไปหาหาใบหน้าของเธอช้าๆ...

แทฮาเอาใบหูแนบปากของเฮวอนเพื่อฟังดูว่าเธอกำลังพูด (เพ้อ) อะไรอยู่ในลำคอ ได้ยินแล้วแทฮาแทบหมดแรง แต่เฮวอนก็ตอกย้ำด้วยการลืมตาแล้วพูดให้ได้ยินชัดๆ ว่า "นายน้อย" ก่อนที่จะหมดสติไปอีกครั้ง  หลังจากนั้นแทฮาก็รีบวิ่งออกจากถ้ำไป

เสนาบดีอี คยองชิก สั่งให้พัคซอกว้านซื้อเขาควายน้ำให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เนื่องจากเขาควายน้ำเป็นส่วนประกอบสำคัญในการนำมาผลิตเป็นคันธนูเขาสัตว์ (ธนูโบราณของเกาหลี ส่วนท้องของคันธนูทำจากเขาควายน้ำ แกนกลางทำจากไม้ไผ่ ส่วนหูทั้งสองข้างทำจากไม้) 

เนื่องจากที่ผ่านมาอาณาจักรต้าชิงจะสั่งซื้อคันธนูเขาสัตว์จากโชซอนเท่านั้น เสนาบดีรู้ว่าถ้าตัวแทนต้าชิงเดินทางมาถึงโชซอนเมื่อไหร่ก็จะประกาศห้ามซื้อขายเขาควายน้ำ เพื่อป้องกันไม่ให้กองทัพโชซอนมีความแข็งแกร่ง เขายังรู้ด้วยว่าถ้าองค์รัชทายาทองค์ปัจจุบัน (องค์ชายฮโยจง พระโอรสองค์ที่สองของพระเจ้าอินโจ) ขึ้นครองราชย์เมื่อไหร่ จะต้องนำกองกำลังบุกขึ้นไปโจมตีด้านทิศเหนือเพื่อขับไล่ต้าชิง และเมื่อถึงเวลานั้นเขาควายน้ำก็จะมีค่าดุจทองทองคำ ใครที่มีไว้ในครอบครองก็จะมีอำนาจและมีเงินมหาศาล

แม้พัคซอนจะรู้สึกว่าเป็นการหาประโยชน์ใส่ตัวและอาจส่งผลกระทบต่อความมั่นคงของโชซอน แต่เสนาบดีอ้างว่าทุกฝ่ายจะได้ประโยชน์จากการกักตุนเขาควายน้ำในครั้งนี้ และเพื่อให้พัคซอนยอมเป็นบริวารผู้จงรักภักดี เสนาบดีจึงบอกว่าจะให้พัคซอนเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งขุนนางใหญ่ เพราะเขาไม่มีลูกชาย

ในที่สุด อ๊บบ๊ก และทาสร่วมขบวนการกวาดล้างชนชั้นสูง ก็ได้รับมอบหมายให้สังหารเหยื่อคนแรก (พัค บยอง) ในคืนนั้น ทั้งยังได้รับคำสั่งให้นำเงิน 1,000 ยางในตัวเหยื่อไปใช้เป็นทุนในการทำงานครั้งต่อๆ ไปด้วย

ระหว่างที่เฮวอนนอนหมดสติอยู่ในถ้ำ แทฮาก็รีบวิ่งไปหาสมุนไพรในป่าเพื่อนำมารักษาบาดแผลให้เฮวอน ถึงแม้จะนอนซมพิษจากบาดแผล แต่ในมือของเฮวอนยังคงกำก้อนหินของนายน้อยแทกิลเอาไว้ตลอดเวลา 

เมื่อได้สมุนไพรมาแล้ว แทฮาก็รีบนำมาตำเพื่อทำเป็นยา จากนั้นก็นึกได้ว่าจะต้องถอดเสื้อของเฮวอนออกก่อน จึงจะใส่ยารักษาบาดแผลให้เธอได้ ในตอนแรกแทฮารู้สึกลังเลใจว่าควรถอดเสื้อเฮวอนดีหรือไม่ แต่ในที่สุดเขาก็ค่อยๆ ดึงผ้าผูกเสื้อ แล้วเปิดออก ทำให้เห็นรอยแผลเป็นที่หน้าอกของเฮวอน (เกิดจากการลบรอยสักที่ระบุคำว่า "ทาส") แทฮาเห็นแล้วหยุดชะงักไปชั่วครู่  จากนั้นก็เริ่มปลดสายเสื้อด้านในของเฮวอน

ระหว่างปลดสายเสื้อด้านใน แทฮาพยายามหันหน้าไปมองทางอื่น จากนั้นก็ค่อยๆ เปิดเสื้ออีกด้านออก เขาประคองลำคอและไหล่ของเฮวอนเพื่อจับเธอลุกขึ้นนั่งอย่างทะนุถนอม แล้วค่อยๆ ถอดเสื้อของเธอออกมา  แทฮานำสมุนไพรมาทาแผลให้เฮวอนอย่างเบามือ เมื่อเห็นเฮวอนแสดงอาการเจ็บปวดเขาก็มีสีหน้าเจ็บปวดตามไปด้วย   

เฮวอนที่ยังคงนอนหมดสตินึกถึงเหตุการณ์ตอนที่นายน้อยแทกิลถูกพี่ชายของเธอทำร้ายท่ามกลางเปลวไฟ เธอค่อยๆ ยื่นมือขึ้นเพื่อไขว่คว้าหานายน้อยแทกิล (ที่เธอเข้าใจว่าตายในกองไฟ) เมื่อชายชาติทหารอย่างแทฮาหันมาเห็นมือของเฮวอน ก็รู้ได้ทันทีว่าเธอกำลังโหยหาชายคนรัก จึงลังเลว่าจะจับมือเฮวอนดีหรือไม่ 

ในที่สุดเขาก็เอื้อมแขนไปจับมือเฮวอน เธอเข้าใจว่าเป็นมือของนายน้อยแทกิลจึงดึงมือแทฮาไปแนบอกแล้วยิ้มอย่างมีความสุข แทฮาเห็นเฮวอนยังอาลัยอาวรณ์คนรักเก่าแล้วรู้สึกปวดใจ จึงค่อยๆ ดึงมือออก จากนั้นก็นำเสื้อมาห่มให้เฮวอน แล้วเดินออกจากถ้ำไป

พัค บยอง (เหยื่อคนแรกของอ๊บบ๊ก) ถูกเสนาบดีเรียกให้เข้าไปพบเป็นการส่วนตัว เพื่อเสนอตำแหน่งขุนนางและเงิน 1,000 ยาง แลกกับเขาควายน้ำมูลค่า  5 หมื่นยาง แม้ตอนแรกเขาจะไม่ยอมลงนามในสัญญาซื้อขาย เพราะขาดทุนเห็นๆ แต่สุดท้ายก็ยอมลงชื่อและรับเงิน 1,000 ยาง ตามคำแนะนำของนางโลมคนสนิทของเสนาบดี* โดยหวังว่าจะถอนทุนคืนหลังดำรงตำแหน่งขุนนาง แต่เขาก็โดนอ๊บบ๊กสังหารภายใน 3 ก้าว และถูกโชบ๊กชิงเงิน 1,000 ยาง ตามสั่ง ระหว่างเดินทางกลับบ้านในคืนนั้นนั่นเอง

* นางโลมคนดังกล่าวบอกเสนาบดีเป็นนัยๆ หลังเกลี้ยกล่อมพัค บยอง ให้ยอมลงชื่อว่า "ความสวยทำลายชาติได้"

เมื่อเห็นว่าทางสะดวก (ปลอดเจ้าหน้าที่ - เพราะอดีตเสนาบดีเพิ่งโดนสังหาร) สามหนุ่มนักล่าทาสก็ไปหาซอลฮวา ณ จุดที่ให้เธอเฝ้าม้ารอ แต่ทั้งม้าและซอลฮวาหายไป เชคิดว่าซอลฮวาคงหนีไปแล้ว เลยบอกว่าช่างมัน ไว้ค่อยหาเงินซื้อม้าและข้าวของ (ที่อยู่บนหลังม้า) ใหม่ แต่แทกิล (ซึ่งใจจริงเป็นห่วง)  กลับอ้างว่าตนเป็นนักล่าทาสอันดับหนึ่งแห่งโชซอน ไม่มีวันยอมให้ผู้หญิงตัวเล็กๆ มาหยาม จึงบอกให้ทุกคนช่วยกันตามหาซอลฮวา 

หลังจากเฮวอนได้สติและลุกขึ้นนั่ง เสื้อที่แทฮาคลุมตัวเธอไว้ก็ร่วงลงมา เธอรีบหยิบเสื้อมาสวมแล้วมองหาแทฮา แต่ก็พบเพียงดาบคู่กายของเขา เธอจึงหยิบดาบแล้วเดินออกไปหาแทฮาที่กำลังนั่งครุ่นคิดและถอนใจอยู่หน้าถ้ำ (เขาพยายามตัดใจจากเฮวอน เพราะเห็นว่านอกจากอดีตคนรักแล้ว ในใจเธอไม่เหลือที่ว่างให้ชายอื่น) 

แทฮาออกตัวว่า ถึงแม้จะไม่สมควรแต่เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของเธอเขาจึงไม่มีทางเลือก จากนั้นก็เอ่ยปากขอโทษ (ที่ถอดเสื้อ) เฮวอนยื่นดาบให้แทฮาแล้วนั่งลงข้างๆ... เธอนึกว่าแทฮาจากไปแล้วทิ้งดาบไว้ให้ดูต่างหาก แทฮากล่าวโดยไม่มองหน้าเฮวอนว่า คนของกองทัพไม่มีวันทิ้งดาบคู่กาย หากทิ้งดาบไว้ให้ใครคนหนึ่งก่อนจาก ก็ถือเป็นคำมั่นสัญญาว่าเขาจะกลับมา

เฮวอนยิ้มแล้วถามว่า เขามักจะพูดตรงไปตรงมาแบบแบบขวานผ่าซากอย่างนี้เสมอเลยหรือ แม้จะรู้แต่แรกว่าเขาไม่ใช่คนพูดจาอ่อนหวาน แต่น้ำเสียงของเขาก็ห้วนและดูห่างเหินเสียจนเธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อดี (ความจริงแล้วแทฮากำลังฝืนความรู้สึก และพยายามบังคับใจตนเองไม่ให้หวั่นไหวไปกับเฮวอน  คงมีเพียงสายตาที่ฟ้องว่าเขายังอาลัยอาวรณ์ในตัวเธอ)

แทฮา ตอบว่าที่ผ่านมาเขาใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในสนามรบ จึงคุ้นเคยกับการออกคำสั่งและรับคำสั่งเท่านั้น จากนั้นก็ตัดบทให้รีบออกเดินทางต่อ โดยบอกว่าถ้าเฮวอนเดินไหว เขาจะพาเธอไปส่งบริเวณด้านล่างของหน้าผา เฮวอนลุกขึ้นโดยไม่พูดต่อ   ดูเหมือนเธอจะรู้สึกได้ว่าแทฮาเปลี่ยนไป  (ทั้งคู่ไม่รู้ตัวว่ากำลังถูกเบ็กโฮเฝ้าดูอยู่ห่างๆ ด้วยความคับแค้นใจ)

ขณะที่สามหนุ่มนักล่าทาสกำลังออกตามหา ซอลฮวา ซึ่งเข้าใจว่าตัวเองโดนกลุ่มแทกิลหลอกให้เฝ้าม้าแล้วหนีไป ก็มานั่งดื่มเหล้าตามลำพังที่โรงเตี๊ยมด้วยความเสียใจ  ระหว่างนั้นมีผู้ชายแปลกหน้าเข้ามาพูดคุยและพยายามมอมเหล้า ด้วยความที่มาจากคณะละครเร่และเคยใช้เรือนร่างหาเงิน ชอลฮวาจึงรู้จักนิสัยผู้ชายเป็นอย่างดีและไม่รู้สึกหวาดกลัวชายแปลกหน้า (ด้วยอาชีพที่เธอเคยทำ จึงทำให้เป็นคนแก่แดด พูดจาทะลึ่งตึงตัง  ไม่มีสัมมาคารวะ  และกล้าต่อปากต่อคำกับผู้ชายทุกคน เพื่อไม่ให้คนมองว่าอ่อนแอและคิดมารังแกเธอง่ายๆ แต่แทกิลไม่ชอบนิสัยเหล่านี้ จึงพยายามบอกให้เธอปรับปรุงตัว) 

ซอลฮวาลุกขึ้นร้องเพลงและเต้นรำ (เหมือนที่เคยแสดงในคณะละครเร่) ให้ชายแปลกหน้าดูด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แต่ใจเธอกลับรู้สึกปวดร้าว โดดเดี่ยว และเสียใจที่ถูกทอดทิ้งจนน้ำตาไหลอาบแก้ม ถึงกระนั้น เธอก็ยังคงร้องเพลงและเต้นรำพร้อมรอยยิ้มต่อไป โดยมีชายแปลกหน้า (ที่รอโอกาสหลับนอนกับเธอ) มาร่วมร้องเพลงและเต้นกันอย่างสนุกสนาน

* เพลงที่ซอลฮวาร้องกล่าวถึงผู้หญิงคนหนึ่งที่ถูกผู้ชายหลอก จึงบอกตัวเองว่าทำไมต้องตกอยู่ในความโกรธแค้น ทำไมถึงปล่อยให้ใจร้อนรุ่มเหมือนตกอยู่ในกองเพลิง ทุกอย่างเป็นเพียงภาพลวงตา อย่าให้ใบหน้าเปียกชุ่มด้วยหยาดน้ำตาแห่งความเสียใจ จากนี้จะไม่ยอมให้น้ำตาไหลเพราะคนหลอกลวง และจะไม่ยอมโดนหลอกซ้ำสองอีกต่อไป

แทฮาเดินไปส่งเฮวอนโดยใช้เส้นทางผ่านป่าไผ่ แม้จะรู้ว่าร่างกายเฮวอนอ่อนแอเพราะได้รับบาดเจ็บ แต่เขาก็ไม่จับมือหรือช่วยประคอง เพียงคอยดูอยู่ห่างๆ ด้วยความเป็นห่วง (เพราะเธอคือผู้หญิงของคนอื่น) ครั้นพอถูกเบ็กโฮดักซุ่มโจมตี แทฮาก็รีบคว้าตัวเฮวอนเข้ามากอดไว้ในอ้อมอกทันที

เมื่อเห็นว่าเบ็กโฮกำลังจะต่อสู้กับแทฮา เฮวอนก็ก้าวออกมาข้างหน้า เบ็กโฮยิ้มอย่างมีความหวัง เพราะนึกว่าเฮวอนจะยอมกลับไปกับเขาแต่โดยดี แต่เฮวอนกลับขอร้องให้เบ็กโฮเลิกติดตาม แล้วกลับไปอธิบายให้พี่ชายเธอเข้าใจ เบ็กโฮบอกว่าพี่ชายเธอกำลังร้อนใจเพราะความเป็นห่วงจึงขอให้เธอกลับไปด้วยกัน เฮวอนบอกว่าทุกคนในที่นี้เหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน จำเป็นต้องทำอย่างนี้ด้วยหรือ เบ็กโฮขอร้องให้เฮวอนกลับไปกับเขา แต่เฮวอนบอกว่าถ้าเธออยากกลับบ้านก็คงไม่ดั้นด้นหนีมาตั้งแต่แรก 

เบ็กโฮสั่งให้ลูกน้องพาตัวเฮวอนกลับ แต่แทฮาเดินเข้ามาขวาง ด้วยความที่เคยต่อสู้กันมาก่อน แทฮาจึงรู้ว่าเบ็กโฮและสมุนฝีมือคนละชั้นกับเขา (และรู้ว่าเบ็กโฮพร้อมเอาชีวิตเข้าแลกเพื่อปกป้องเฮวอน) แทฮาหยิบกิ่งไผ่ขึ้นมาแล้วพูดว่า ในเมื่อทุกคนเป็นครอบครัวเดียวกัน ดังนั้น เขาจะไม่ใช้ดาบจริง  เมื่อเห็นว่าเฮวอนเป็นห่วง แทฮาจึงบอกให้เธอคิดว่ากำลังยืนดูพวกผู้ชายเล่นต่อสู้กัน

แทฮาใช้เวลาเพียงไม่นานก็ใช้กิ่งไผ่จัดการสมุนของเบ็กโฮ (ซึ่งใช้ดาบจริง) จนร่วงลงกับพื้นทั้งคู่ จากนั้นก็หันไปหาเบ็กโฮ เบ็กโฮถือดาบพุ่งเข้าหาแทฮา แต่แทฮาก็รับมือได้ไม่ยาก ทั้งยังช่วยแนะนำเทคนิคการต่อสู้ให้เบ็กโฮด้วย เบ็กโฮถือดาบเข้าฟาดฟันแทฮาด้วยความโมโห (ที่ถูกสั่งสอน) เขารู้ว่าแทฮาเหนือชั้นกว่าแต่ก็ขอสู้ตาย สุดท้ายแทฮาก็ใช้กิ่งไผ่จ่อเข้าที่คอเบ็กโฮ พร้อมทั้งบอกว่าการโจมตีแบบเสือซุ่ม จะทำให้เสียเปรียบเรื่องทัศนวิสัยในการมองเห็นสภาพสนามต่อสู้ (แทฮาหลอกล่อให้เบ็กโฮเข้าไปต่อสู้ท่ามกลางต้นไผ่ทำให้เขาฟันดาบด้วยความยากลำบาก)

เบ็กโฮบอกจะฆ่าก็ฆ่าแต่อย่ามาหยาม แทฮาจึงขอให้เบ็กโฮมองว่าเป็นการชี้แนะ และถามว่าจะยังตามเขาและเฮวอนอีกไหม เบ็กโฮตอบว่ามันเป็นคำสั่งที่เขาต้องปฏิบัติตาม แทฮาบอกว่าถ้าอย่างงั้นคราวหน้าก็อย่าลืมที่เขาชี้แนะแล้วกัน และในฐานะที่เป็นผู้ชนะ แทฮาจึงขอร้องเบ็กโฮให้เลิกตามเขาและเฮวอนจนกว่าจะถึงวันพรุ่งนี้ แทฮาหันหน้าไปมองเฮวอนแล้วพูดว่า เขาไม่อยากเจอเรื่องที่ทำให้ต้องลังเลใจ จากนั้นก็หันไปหาเบ็กโฮแล้วพูดว่า...อย่างน้อยก็ในคืนนี้!

เบ็กโฮรับปาก แล้วแนะนำตัวเองว่าชื่อเบ็กโฮ มาจากเมืองซงตู (ปัจจุบัน คือ เมืองเกซอง ของเกาหลีเหนือ) เมื่อทราบว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าคือ ซง แทฮา อดีตผู้บัญชาการค่ายฝึกทหาร เขาก็กล่าวขอโทษที่ล่วงเกิน (เบ็กโฮเคยเป็นทหารในค่ายฝึก) จาก นั้นเบ็กโฮและลูกสมุนก็ก้มหน้าคำนับแทฮา  ขณะที่เฮวอนเพิ่งรู้ว่าชายที่ช่วยชีวิตตนไว้ครั้งแล้วครั้งเล่า คือ อดีตนักรบอันดับหนึ่งแห่งโชซอน

หลังทำสัญญาลูกผู้ชายว่าจะพักรบเป็นเวลาหนึ่งคืนแล้ว เบ็กโฮก็หันไปถามเฮวอนว่าจะให้เขารายงานพี่ชายเธอเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ว่ายังไง เฮวอนทำให้ทุกคนตกตะลึงด้วยการพูดว่า  เธอแต่งงานกับแทฮาแล้ว!

ขณะที่ซอลฮวาซึ่งอยู่ในอาการเมามายอย่างหนัก กำลังจะถูกชายแปลกหน้าพาเข้าห้อง แทกิลก็คว้าข้อมือชายคนดังกล่าว แล้วชกเข้าที่ใบหน้าอย่างจัง จากนั้นก็ถีบเขาจนหงายหลังลงไปกองกับพื้น ซอลฮวาหันไปดูหน้าผู้ที่ช่วยให้เธอรอดพ้นจากการตกเป็นเครื่องระบายความใคร่ของผู้ชาย เมื่อเห็นว่าเป็นแทกิล เธอก็ร้องเรียก 'พี่ชาย' ดังลั่นจนแทกิลต้องเอามืออุดหู เธอโผเข้ากอดแทกิลด้วยความดีใจและโล่งใจ เมื่อเห็นว่าซอลฮวายืนแทบไม่อยู่ แทกิลจึงแบกเธอใส่หลังแล้วพาเดินกลับที่พัก แม้จะเมามายจนแทบขาดสติแต่ซอลฮวาก็ร้องเพลง (ที่เธอร้องและเต้นก่อนหน้านี้) อย่างมีความสุข เมื่อรู้ว่าพี่ชายคนนี้ไม่คิดทอดทิ้งเธอ

เฮวอนบอกเบ็กโฮว่าเธอพบแทฮาโดยบังเอิญ หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ตกหลุมรักกัน พอถูกพี่ชายบังคับให้แต่งงาน เธอกลัวว่าจะไม่ได้พบหน้าแทฮาอีก จึงหนีเจ้าบ่าวเพื่อมาหาแทฮา เฮวอนยังบอกด้วยว่า อีกไม่นานเธอจะกลับไปหาพี่ชายเอง จึงฝากเบ็กโฮกลับไปบอกพี่ของเธอให้เลิกติดตาม เบ็กโฮถามย้ำว่าเฮวอนแต่งงานแล้วจริงๆ หรือ เฮวอนตอบว่าเธอเข้าพิธีแต่งงานกับแทฮาที่วัดเล็กๆ บนภูเขาขณะที่แทฮาช่วยยืนยันว่าสิ่งที่เฮวอนพูดเป็นความจริง

เฮวอนหยิบดาบส่งให้แทฮาแล้วชวนเขาออกเดินทางต่อ จากนั้นก็ทรุดตัวลงเพราะอาการบาดเจ็บกำเริบ แทฮาจึงช่วยประคอง ขณะที่แทฮากำลังจะปล่อยมือออกจากแขนของเฮวอน (เหมือนที่เขาคิดว่าจะปล่อยเธอไปจากใจ) เฮวอนก็เอื้อมแขนมาฉุดรั้งมือแทฮาไว้ ทั้งคู่กุมมือกันต่อหน้าเบ็กโฮเพื่อให้สมบทบาทแล้วเดินจากไป เบ็กโฮซึ่งแอบรักเฮวอนมานานได้แต่มองตามหญิงที่ตนรักด้วยความอาวรณ์ 

ระหว่างขี่หลังแทกิล ซอลฮวาถาม....รู้มั๊ยว่าความรู้สึกของคนที่ถูกทอดทิ้งเป็นยังไง? จากนั้นก็หลับใหลไม่ได้สติ

ส่วนแทฮากับเฮวอนยังคงเดินอยู่ในป่า เฮวอนพูดว่า พวกเขาคงไม่ตามมาแล้ว เธอไม่อยากติดค้างแทฮาอีกต่อไป (จะขอแยกทาง) พูดจบเฮวอนก็หมดสติเพราะฤทธิ์บาดแผล

หลังจากซอลฮวาหลับใหลไม่ได้สติบนแผ่นหลังของแทกิลแล้ว เธอก็ทำของรักของหวง (ซอ) หล่นลงที่พื้น แทกิลได้ยินเสียงของตกจึงหันกลับไปมอง

แทฮาแบกเฮวอนใส่หลัง แล้วพาเดินออกจากป่าด้วยสีหน้าครุ่นคิด ขณะหมดสติอยู่บนหลังแทฮา เฮวอนก็ทำก้อนหินของนายน้อยแทกิล (ที่พกติดตัวไว้ตลอด 10 ปี) ร่วงลงที่พื้น  

แทกิลก้มลงเก็บซอให้ซอลฮวาแล้วถือเอาไว้ในมือ ขณะที่แทฮาพาเฮวอนเดินต่อไปโดยทิ้งก้อนหินที่เป็นตัวแทนความรักระหว่างเฮวอนและนายน้อยแทกิลเอาไว้เบื้องหลัง.....

* ภาพ captures / ละครเคบีเอส