กำกับ: หลี่ผิง (ชาวจีน), ติงหย่างกั๋ว (ชาวไต้หวัน)
เขียนบท: ฉยงเหยา (ชาวไต้หวัน - เป็นผู้ประพันธ์นิยายเรื่อง "องค์หญิงกำมะลอ")
แนวละคร: โรแมนติก, ดราม่า
จำนวนตอน: 40
ออกอากาศ: (ครั้งแรกสุด) ที่ไต้หวัน - วันที่ 7 กรกฎาคม 2546 ทางซีทีวี
ไทย - ทุกวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 19.15 - 20.45 น. ทางช่อง 3 แฟมิลี่ ตั้งแต่วันที่ 23 เมษายน 2559 - 30 กรกฎาคม 2559
เรื่องย่อ
เฉียนหลงทรงเสด็จประพาสแดนใต้โดยมีพระญาติและข้าราชบริพารมากมายตามเสด็จ ในจำนวนพระญาติและข้าราชบริพารที่ตามเสด็จก็มี ไทเฮา ฮองเฮา สนมลิ่ง องค์ชายห้า เสี่ยวเยี่ยนจื่อ ฝูหลุน เอ่อคัง จื่อเวย ฉิงเอ๋อ แม่นมหยง เซียวเจี้ยน ฯลฯ .... เมื่อสามปีก่อนจื่อเวยให้กำเนิดองค์ชายมีพระนามว่าตงเอ๋อ ส่วนเสี่ยวเยี่ยนจื่อนั้นจนกระทั่งทุกวันนี้ยังไม่มีทายาทเลย นางเคยตั้งครรภ์มาครั้งหนึ่ง แต่แล้วก็แท้งลูก เดิมที เฉียนหลงไม่มีพระประสงค์จะให้ฮองเฮาตามเสด็จประพาสในครั้งนี้ แต่หลายปีที่ผ่านมานี้ ฮองเฮาทรงประพฤติดี ด้วยเหตุนี้เฉียนหลงจึงทรงอนุญาตให้ฮองเฮาตามเสด็จในครั้งนี้ด้วย ขบวนเสด็จซึ่งมีพระญาติและข้าราชบริพารออกเดินทางลงใต้
ระหว่างทางเกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้นมากมาย เสี่ยวเยี่ยนจื่อใช้อุปนิสัยเดิมซึ่งกล้าบ้าบิ่น แต่ขาดความรอบคอบ ทำให้จับกุมตัวฟางซื่อโจวขุนนางที่ทุจริตฉ้อราษฏร์บังหลวงได้ เป็นเรื่องสะเทือนเลื่อนลั่นไปทั่วการเดินทาง จนกระทั่งขบวนเสด็จเดินทางมาถึงซันตง ชาวเมืองอดอยากหิวโหย เสี่ยวเยี่ยนจื่อนำเสบียงอาหารมอบให้ชาวเมืองที่ประสบภัย การประพาสครั้งนี้ เดิมทีเป็นการประพาสเพื่อท่องเที่ยวหาความสำราญ นึกไม่ถึงว่ากลับกลายเป็นการประพาสเพื่อบรรเทาทุกข์ภัยให้พสกนิกร
กระทั่งขบวนเสด็จเดินทางเข้าเมืองเจียงซู ทัศนียภาพเมืองเจียงซูสวยสดงดงามจับจิตจับใจ พสกนิกรมั่งคั่งอุดมสมบูรณ์ ทำให้ทุกคนในขบวนสด็จเบาใจ ขบวนเสด็จเข้าพักที่บ้านสกุลเฉิน จือฮั่วคุณหนูบ้านสกุลเฉินเป็นหญิงสาวที่เฉลียวฉลาด รูปร่างหน้าตาผิวพรรณสะอาดหมดจด จนเป็นที่โปรดปรานของไทเฮา ไทเฮามีพระประสงค์ให้จือฮั่วอภิเษกกับหย่งฉี เรื่องนี้ทำให้เสี่ยวเยี่ยนจื่อเกิดความหึงหวงขึ้นมา นึกไม่ถึงว่าความพัวพันของคนทั้งสามคน ได้แก่จือฮั่ว หย่งฉีและเสี่ยวเยี่ยนจื่อนั้นกลายเป็นว่าตัดไม่ขาด ยิ่งจัดการยิ่งยุ่ง
ระหว่างทาง มีเพียงฉิงเอ๋อและเซียวเจี้ยนที่ต้องลำบากกว่าคนอื่น ที่แท้ ฉิงเอ๋อและเซียวเจี้ยนรู้จักกันเมื่อครั้งงานอภิเษกขององค์หญิงทั้งสองพระองค์ ความรักก็ก่อตัวขึ้นมานั้น คนหนึ่งเป็นองค์หญิงในวัง ส่วนอีกคนเป็นจอมยุทธ ช่องว่างของทั้งสองคนช่างมากมายเสียเหลือเกิน ในครั้งนี้ ทั้งสองเดินทางมาด้วยกัน ความรักที่ซุกซ่อนอยู่ ถึงเวลาแล้วที่จะปะทุออกมา เสี่ยวเยี่ยนจื่อรู้ดีว่าฉิงเอ๋อและเซียวเจี้ยนรักกัน ด้วยเหตุนี้นางจึงเปิดโอกาสให้ทั้งสองได้ใกล้ชิดกัน
ตกเย็น ขบวนเสด็จเดินทางมาถึงหังโจว ขุนนางท้องที่ตระเตรียมเรือพระที่นั่งไว้เพื่อล่องไปตามลำน้ำ ในเวลาเดียวกัน จื่อเวย, เอ่อคัง, เสี่ยวเยี่ยนจื่อ และหย่งฉีได้แอบเตรียมเรือเล็กลำหนึ่งเอาไว้เพื่อให้ฉิงเอ๋อและเซียวเจี้ยนได้มีโอกาสอยู่ด้วยกันตามลำพัง นึกไม่ถึงว่าทหารองครักษ์กลับเข้าใจผิดคิดว่าฉิงเอ๋อและเซียวเจี้ยนเป็นนักฆ่า เสี่ยวเยี่ยนจื่อเข้าไกล่เกลี่ยสถานการณ์ หลังจากความเข้าใจผิดหมดไปแล้ว เรื่องที่ฉิงเอ๋อและเซียวเจี้ยนลักลอบพบกันได้แดงขึ้นมา
เรื่องที่ฉิงเอ๋อและเซียวเจี้ยนลักลอบพบกันนั้นได้ล่วงรู้ถึงไทเฮา ฉิงเอ๋อคุกเข่าวิงวอนไทเฮาถึงคำมั่นสัญญาที่พระนางให้สิทธิ์นางเลือกคู่ครองได้เอง แม้ว่าไทเฮาทรงเคยให้คำมั่นสัญญาไว้ก็ตาม แต่นึกไม่ถึงว่าชายที่ฉิงเอ๋อรักนั้นกลับเป็นชาวยุทธที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้า ทำให้ไทเฮาทรงอดไม่ได้ที่จะตำหนิฉิงเอ๋อ ไทเฮาทรงผิดหวังในตัวฉิงเอ๋อเป็นอันมาก ต่อมา ไทเฮามีรับสั่งจือฮั่วเข้าวังถวายการรับใช้พระนาง
ในเวลาเดียวกันที่เรือพระที่นั่ง เฉียนหลงทรงสดับเสียงเพลงจากหญิงสาวนางหนึ่งแว่วมา พระองค์มีรับสั่งให้หญิงสาวเข้าเฝ้า หลังจากที่หญิงสาวเข้ามาเข้าเฝ้าแล้ว เฉียนหลงทรงพินิจพิเคราะห์นางอย่างละเอียด พระองค์ทรงรู้สึกคุ้นหน้ามากเหมือนเคยรู้จักมาก่อน เฉียนหลงทรงซักถามชื่อของนางจนได้ความว่านางมีชื่อว่าเซี่ยอิ๋งอิ๋ง เฉียนหลงทรงรับสั่งให้เซี่ยอิ๋งอิ๋งขับกล่อมบทเพลงอีกครั้ง เสียงเพลงเสนาะหู โคมไฟที่สวยงาม ทำให้เฉียนหลงทรงหวนนึกถึงเรื่องราวในอดีตขึ้นมา
ทันใดนั้นเอง เฉียนหลงก็ทรงมีรับสั่งสถาปนาเซี่ยอิ๋งอิ๋งขึ้นเป็นพระสนม เรื่องนี้ทำให้ไทเฮาและฮองเฮาทรงตกพระทัยยิ่งนัก ไทเฮาทรงรับสั่งห้ามเฉียนหลง พระนางทรงตำหนิที่เฉียนหลงทรงเลอะเลือนไปเสียแล้ว การทำเช่นนี้พระองค์จะถูกเย้ยหยัน หลังจากที่ฮองเฮาทรงใคร่ครวญแล้ว พระนางก็ทรงถวายฏีกาเลือดต่อเฉียนหลง เฉียนหลงทรงกริ้วมาก พระองค์ทรงโยนฏีกาเลือดลงน้ำ พระองค์ทรงตำหนิฮองเฮาที่ทรงหึงหวงเกินไป ฮองเฮาเองก็ทรงกริ้วเช่นเดียวกัน พระนางทรงหยิบกรรไกรขึ้นมาตัดปอยผมทิ้ง เฉียนหลงทรงกริ้วมากจึงมีรับสั่งให้ทหารส่งเสด็จฮองเฮากลับเมืองหลวงทันที
เฉียนหลงทรงมีรับสั่งให้ทหารส่งเสด็จฮองเฮากลับเมืองหลวง โดยไม่ทรงฟังคำทัดทานใดๆ พระองค์ทรงยืนกรานว่าจะสถาปนาเซี่ยอิ๋งอิ๋งขึ้นเป็นพระสนมให้ได้ นึกไม่ถึงว่าเซี่ยอิ๋งอิ๋งกลับปฏิเสธน้ำพระทัยของเฉียนหลง ทำให้เฉียนหลงทรงผิดหวังยิ่งนัก พระองค์หวังว่าสักวันหนึ่งเซี่ยอิ๋งอิ๋งจะยอมรับน้ำพระทัยจากพระองค์
เมื่อไม่มีเซี่ยอิ๋งอิ๋ง ทำให้เฉียนหลงทรงพระอารมณ์ขุ่นมัว เฉียนหลงทรงยุติการเสด็จประพาสแดนใต้ ยกขบวนกลับเมืองหลวง ในเวลาเดียวกันก็มีข่าวว่าฉิงเอ๋อและเซียวเจี้ยนหนีไปด้วยกัน เรื่องที่เกิดขึ้นนี้ราวกับนำน้ำมันราดลงบนกองไฟ ทำให้เฉียนหลงยิ่งทวีความกริ้ว เฉียนหลงมีรับสั่งคุมขังเอ่อคัง จื่อเวยและพวกขอรับโทษด้วย ระหว่างทาง หย่งฉีมีความเห็นขัดแย้งกับเฉียนหลงจนเกือบต้องขาดความสัมพันธ์กัน เซียวเจี้ยนและฉิงเอ๋อควบม้าเร็วกลับมาเพื่อรับโทษ เฉียนหลงจึงทรงมีรับสั่งปล่อยตัวเอ่อคังเป็นอิสระ
หลังจากที่ขบวนเสด็จกลับถึงเมืองหลวง ไทเฮาทรงเอาผิดฉิงเอ๋อ หลังจากที่สืบความจริงแล้วพบว่าเสี่ยวเยี่ยนจื่อเป็นทายาทของสกุลเฉินที่ถูกเฉียนหลงทรงลงโทษยึดทรัพย์และประหารชีวิตไป เนื่องจากกลอนบทหนึ่งที่พ่อของเสี่ยวเยี่ยนจื่อเขียนขึ้นมา ทำให้พ่อของเสี่ยวเยี่ยนจื่อถูกประหาร เดิมทีนั้นเสี่ยวเยี่ยนจื่อเคียดแค้นเฉียนหลงเป็นอันมาก ไทเฮาทรงหวนนึกถึงเหตุการณ์เมื่อครั้งที่จื่อเวยและเสี่ยวเยี่ยนจื่อเข้าวังหลวง ความรักระหว่างเซียวเจี้ยนและฉิงเอ๋อ พระนางนำเรื่องราวต่างๆร้อยเรียงเข้าด้วยกันแล้ว ทำให้พระนางอดไม่ได้ที่จะระแวงเสี่ยวเยี่ยนจื่อและพวกที่พากันเข้าวังหลวง ทั้งหมดไม่ใช่ความบังเอิญ แต่เป็นความตั้งใจ ไทเฮาทรงมีดำริให้เสี่ยวเยี่ยนจื่อและพวกมาเข้าเฝ้าพระนางที่ตำหนักฉือหนิง เพื่อที่พระนางจะได้ตัดรากถอนโคนเสียทีเดียว เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้เองทำให้เสี่ยวเยี่ยนจื่อล่วงรู้ชาติกำเนิดที่แท้จริงของนาง
เสี่ยวเยี่ยนจื่อต้องการช่วยชีวิตเซียวเจี้ยน ไทเฮาทรงยื่นข้อเสนอให้เสี่ยวเยี่ยนจื่อและหย่งฉี นอกเสียจากว่าหย่งฉีจะยอมอภิเษกกับจือฮั่ว ไม่เช่นนั้นแล้วชีวิตของเซียวเจี้ยนก็หาไม่ เพื่อช่วยชีวิตเซียวเจี้ยนไว้ ทำให้เสี่ยวเยี่ยนจื่อไม่มีทางเลือก ทั้งเสี่ยวเยี่ยนจื่อและหย่งฉีต่างได้รับความเจ็บปวดด้วยกันทั้งคู่เมื่อจือฮั่วเข้ามาในชีวิตของคนทั้งสอง
เวลาเดียวกัน พม่ายกทัพมาประชิดชายแดน หย่งฉีอาสายกทัพไปปราบ เอ่อคังขอตามไปด้วย เดิมทีเฉียนหลงทรงมีดำริให้หย่งฉีและเอ่อคังนำทัพไปปราบพม่าอยู่แล้ว เมื่อหย่งฉีและเอ่อคังอาสา พระองค์จึงทรงอนุญาต เรื่องราวที่กำลังบานปลายในวังหลวง เวลานี้ให้พักไว้ก่อน บ้านเมืองต้องมาก่อน
มลฑลยูนาน หย่งฉีและเอ่อคังดีใจมากที่ได้พบกับเซียวเจี้ยนอีกครั้ง ทั้งสามออกศึกด้วยกัน การศึกครั้งนี้แม้ว่าหย่งฉีแและเอ่อคังแสดงความสามารถออกมาได้ดีก็ตาม แต่ก็ต้องรับศึกนานหลายเดือน การศึกครั้งหนึ่ง เอ่อคังตกอยู่ในวงล้อมข้าศึก ทั้งยังได้รับบาดเจ็บสาหัสอีกด้วย หย่งฉีและเซียวเจี้ยนยกทัพเข้าไปช่วยเอ่อคัง นึกไม่ถึงว่ากลับไม่พบแม้แต่เงาของเอ่อคัง จนกระทั่งศึกสงบลง หลังจากที่ตรวจดูสนามรบแล้วพบก็พบศพของเอ่อคัง หากว่าไม่ใช่เครื่องแต่งกายที่จื่อเวยตัดเย็บให้เอ่อคังสวมใส่ แทบจำไม่ได้เลยว่าเป็นเอ่อคัง
การตายของเอ่อคังนำมาซึ่งความเศร้าโศกเสียใจ อีกด้านหนึ่งนั้น กองทัพพม่าก็บาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมาก พม่ารู้ดีว่าไม่สามารถเอาชัยในการศึกครั้งนี้ได้ ดังนั้นจึงถอนทัพกลับ ด้วยเหตุนี้ทำให้ต้าชิงได้รับชัยชนะในการศึกครั้งนี้
หย่งฉีและเซียวเจี้ยนแยกย้ายกันที่เมืองต้าหลี่ แม้ว่าหย่งฉีนำชัยชนะกลับมา แต่ก็นำศพเอ่อคังกลับมาด้วย จื่อเวยเศร้าโศกเสียใจกับการตายของเอ่อคังยิ่งนัก นางไม่สามารถทำใจรับความจริงได้ จื่อเวยมองไปที่ศพและเสื้อผ้าที่เอ่อคังสวมใส่ รวมทั้งยันต์คุ้มกายที่จื่อเวยมอบให้ติดตัวเอาไว้ ทำให้ปฏิเสธไม่ได้ว่าศพที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่เอ่อคัง
ไม่นานนัก วังหลวงก็จัดงานศพให้เอ่อคัง นึกไม่ถึงว่าจื่อเวยหายตัวไป ที่แท้ จื่อเวยไปที่หน้าผาสถานที่ที่พบกับเอ่อคังเป็นครั้งแรก จื่อเวยตัดสินใจกระโดดหน้าผา แต่แล้วทันใดนั้นเอง ผีเสื้อจำนวนมากก็ช่วยชีวิตนางไว้ จื่อเวยได้พบกับหานเซียง หานเซียงบอกจื่อเวยว่านางยังไม่หมดอายุขัย ที่สำคัญเอ่อคังยังไม่ตาย คำพูดที่จื่อเวยได้ยินทำให้จื่อเวยตัดสินใจที่จะมีชีวิตต่อไป นางเชื่อว่าเอ่อคังยังไม่ตาย จื่อเวยเคยเดินทางจากจี้หนันสู่ปักกิ่ง วันนี้นางจะเดินทางจากปักกิ่งไปพม่าเพื่อตามหาเอ่อคัง แม้ว่าต้องพลิกแผ่นดิน นางจะต้องตามหาเอ่อคังจนพบให้ได้
เอ่อคังซึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัสถูกมู่ซาช่วยชีวิตเอาไว้ จากการดูแลอย่างดีของมู่ซา ทำให้เอ่อคังดีขึ้นเป็นลำดับ เอ่อคังมักจะฝันถึงจื่อเวย โดยคิดว่าจื่อเวยมาดูแลปรนนิบัติตน หลังจากที่เอ่อคังฟื้นได้สติแล้ว พระราชาพม่าต้องการให้เอ่อคังอภิเษกกับองค์หญิง เอ่อคังตกใจมากเมื่อรู้เช่นนั้น เอ่อคังปฏิเสธที่จะอภิเษกกับองค์หญิงพม่า ทำให้เมิ่งไป๋โกรธมาก จึงนำตัวเอ่อคังไปคุมขัง
เซียวเจี้ยนเดินทางกลับเมืองหลวงเพื่อยืนยันลางสังหรณ์ของจื่อเวยที่บอกว่าเอ่อคังยังไม่ตายนั้นเป็นความจริง เอ่อคังยังไม่ตาย เพียงแต่ถูกจับตัวเป็นเชลยเท่านั้น จื่อเวยตัดสินใจเดินทางไปยูนาน เดินทางไกลพันลี้เพื่อตามหาสามีของนาง เสี่ยวเยี่ยนจื่อและหย่งฉีตัดสินใจเดินทางไปกับจื่อเวย ฉิงเอ๋อและเซียวเจี้ยนได้พบกันอีกครั้ง ทั้งสองตระหนักดีว่าไม่สามารถพรากจากกันได้ ด้วยเหตุนี้ทั้งสองจึงตัดสินใจหนีไปด้วยกันอีกครั้ง
นึกไม่ถึงว่าความลับไม่มีในโลก จือฮั่วกราบทูลเฉียนหลงต่อหน้าทุกคนถึงชาติกำเนิดที่แท้จริงของเสี่ยวเยี่ยนจื่อ สถานการณ์กำลังย่ำแย่ ทันใดนั้นเอง เซียวเจี้ยนก็บุกเข้ามาจับตัวเฉียนหลงไว้เป็นตัวประกัน ขณะที่ชุลมุนกันอยู่นั้นเอง เสี่ยวเยี่ยนจื่อใช้กระบี่แทงไปที่หย่งฉี ทุกคนถึงลามือต่อกัน
เฉียนหลงทรงคิดใคร่ครวญเรื่องราวที่เกิดขึ้นในอดีต พระองค์ทรงรับสั่งให้รื้อคดีสกุลเฉินขึ้นมาสอบสวนใหม่ เฉียนหลงรับสั่งให้หย่งฉีและเสี่ยวเยี่ยนจื่อเข้าเฝ้า จากนั้นพระองค์ก็ทรงเล่าเรื่องราวในอดีตให้คนทั้งสองฟัง ที่แท้ฟางซื่อโจวเป็นศัตรูบ้านสกุลเฉิน เฉียนหลงทรงรับสั่งกับหย่งฉีและเสี่ยวเยี่ยนจื่อว่าพระองค์ทรงอนุญาตให้หย่งฉีพาเสี่ยวเยี่ยนจื่อไปจากวังหลวง เพื่อใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดาสามัญ ความบาดหมางที่มีต่อกันก็ขอให้สิ้นสุดลง เสี่ยวเยี่ยนจื่อตื้นตันใจมากที่หย่งฉียอมสละฐานะที่สูงศักดิ์เพื่อนาง เสี่ยวเยี่ยนจื่อและหย่งฉีพากันไปจากวังหลวง ทั้งสองติดตามจื่อเวยออกตามหาเอ่อคัง ในเวลาเดียวกัน เฉียนหลงก็ทรงอนุญาตให้เซียวเจี้ยนและฉิงเอ๋อได้ครองรักกันตามความปรารถนาของทั้งสองคน
เดินทางนานเป็นเดือน ในที่สุดทุกคนก็เดินทางมาถึงยูนาน ทุกคนสืบหาเบาะแสของเอ่อคัง ในที่สุดก็มีข่าวเอ่อคัง จื่อเวยและเอ่อคังได้พบหน้ากันอีกครั้ง แม้ว่าทั้งสองจะได้พบกัน แต่ราวกับว่าทั้งสองอยู่กันคนละภพ จื่อเวยขอบคุณสวรรค์ที่ไม่พรากเอ่อคังไปจากนาง แต่เพื่อรักษาชีวิตเอ่อคังเอาไว้ มู่ซาได้ใช้ยาเกินขนาด ทำให้เอ่อคังติดยา พลังยุทธของเอ่อคังสูญสิ้น เอ่อคังละอายใจ ไม่กล้าสู้หน้าจื่อเวย ด้วยเหตุนี้จึงคิดสั้นฆ่าตัวตาย แต่แล้วจากกำลังใจของจื่อเวยและทุกคน ทำให้เอ่อคังตัดสินใจยืนหยัดต่อสู้อีกครั้ง
หย่งฉี เสี่ยวเยี่ยนจื่อ เอ่อคัง จื่อเวย เซียวเจี้ยน และฉิงเอ๋อ ทั้งหกคนพร้อมหน้ากันที่ยูนาน เซียวเจี้ยนและฉิงเอ๋อ แต่งงานกันที่ยูนาน หลังจากที่มรสุมผ่านพ้นไปแล้ว ทุกคนเชื่อว่าความรักเท่านั้นที่ยืนยงคู่ฟ้า
* ข้อมูลจาก บีอีซี มัลติมีเดีย
นักแสดงนำ
หวงอี้
หม่าอีหลี
กู่จวี้จี (ลีโอ กู่)
โจวเจี๋ย
หวังเยี่ยน (รีเบคก้า หวัง)
หวงเสี่ยวหมิง
ตี๋หลง
หวงอี้
รับบท เสี่ยวเยี่ยนจื่อ
(นักแสดง / นักร้อง ชาวจีน)
หม่าอีหลี
รับบท จื่อเวย
(นักแสดง / นักร้อง ชาวจีน)
กู่จวี้จี (ลีโอ กู่)
รับบท หย่งฉี
(นักแสดง / นักร้อง / ผู้ดำเนินรายการ / ผู้กำกับเอ็มวี / นักเขียนการ์ตูน / โปรดิวเซอร์เพลง / ดีไซเนอร์ ชาวฮ่องกง)
(นักแสดง / นักร้อง / ผู้ดำเนินรายการ / ผู้กำกับเอ็มวี / นักเขียนการ์ตูน / โปรดิวเซอร์เพลง / ดีไซเนอร์ ชาวฮ่องกง)
โจวเจี๋ย
รับบท เอ่อคัง
(นักแสดง / นักร้อง ชาวจีน)
หวังเยี่ยน (รีเบคก้า หวัง)
รับบท ฉิงเอ๋อร์ (ฉิงเก๋อเก๋อ)
(นักแสดง ชาวจีน)
หวงเสี่ยวหมิง
รับบท เซียวเจี้ยน
(นักแสดง / นักร้อง ชาวจีน)
ตี๋หลง
รับบท เฉียนหลงฮ่องเต้
(นักแสดง ชาวฮ่องกง)
(นักแสดง ชาวฮ่องกง)
ฉินหลาน
รับบท จือฮั่ว
(นักแสดง / นางแบบ / นักร้อง ชาวจีน)
เจี่ยงฉินฉิน
รับบท เซี่ยอิ๋งอิ๋ง
(นักแสดง ชาวจีน)
หลิวเทา
รับบท มู่ซา
(นักแสดง ชาวจีน)
*** หากท่านเป็นเจ้าของลิขสิทธิภาพ / เนื้อหา / คลิป ที่ปรากฏในหน้านี้ และไม่อนุญาตให้นำมาเผยแพร่ซ้ำ กรุณาแจ้งมายังอีเมล์ luvasianseries@hotmail.com เพื่อที่เราจะได้ทำการลบข้อมูลของท่านออกจากระบบ และต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ ***
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
เพื่อป้องกันสแปม ความเห็นของคุณจะปรากฏทันทีที่ได้รับการตรวจสอบจากเรา