แทกิล ยอดพยัคฆ์นักล่า ตอนที่ 3

แทฮาต่อสู้กับแทกิล แต่เขาถูกพวกจีโฮมาซ้ำเติมจนได้รับบาดเจ็บ ขณะที่กำลังจะเตรียมไปล่าแทฮา ก็มีสาวน้อยซอลฮวา ทาสจากคณะละครเร่มาขอหลบอาศัยอยู่ด้วย  โชคชะตาฟ้าลิขิตส่ง ออนยอน ซึ่งเปลี่ยนชื่อใหม่ว่า เฮวอน  ให้หลบหนีออกมาจากการแต่งงานซึ่งพี่ชายเป็นคนจัดการ แต่กลับโชคร้ายมาเจอพวกผู้ชายลามกจะปลุกปล้ำ โชคดีที่ได้แทฮามาช่วยเอาไว้ ขณะที่จะออกเดินทาง แทกิลกลับถูกลอบยิงจากอ๊บบ๊กที่แค้นเขาอยู่

เนื้อหา

แทกิลและแทฮาเผชิญหน้ากันกลางทุ่งหญ้า แทฮาถือดาบยาว* ในท่าพร้อมรบ (*เป็นดาบที่ทหารม้าต้าชิงใช้ในการสู้รบ มีความคมด้านเดียว เหมาะสำหรับฟันข้าศึกในแนวตั้งหรือจากบนหลังม้า)  ส่วนแทกิลซึ่งใช้ดาบขนาดเล็กกว่าและมีคม 2 ด้าน (เหมาะสำหรับการต่อสู้ทุกรูปแบบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการแทงในระยะประชิด) ก็พร้อมต่อสู้เช่นกัน

ด้วยเหตุที่ใช้ดาบขนาดเล็กและสั้นกว่า แทกิลจึงถือดาบให้เฉียงไปทางด้านข้างเพื่อป้องกันร่างกายท่อนล่างจากคมดาบของแทฮา แต่ก็ยังไม่วายโดนแทงเข้าด้านข้าง 1 แผล

ระหว่างที่แทกิลถอดเสื้อออกมาพันมือเพื่อให้ถือดาบได้แน่นขึ้น  เขาก็เอ่ยปากทักแทฮา "ไหนว่าขาเป๋" แทฮาตอบว่า แทกิลคงรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าตนเองไม่ได้ขาเป๋ ไม่อย่างนั้นคงไม่สะกดรอยตามมา (ในตอนที่ 1) ซึ่งในระหว่างที่แทกิลและแทฮาเผชิญหน้ากันอยู่นั้น เชซึ่งออกมาตามล่าทาสหลบหนีพร้อมกับแทกิล ก็ออกติดตามทาสที่เหลือ

ขณะที่แทกิลและแทฮากำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด ก็มีลูกธนูพุ่งเข้าใส่คนทั้งคู่ ทำให้ทั้งแทกิลและแทฮาต้องพักรบไปโดยปริยาย ต่างฝ่ายต่างพากันหลบและปัดป้องธนูเพื่อเอาตัวรอด และผู้ที่ยิงธนูใส่คนทั้งสองก็คือจีโฮและลูกสมุนนั่นเอง

จีโฮคิดว่าถ้าฆ่าแทกิลและทาสหลบหนีได้ ก็เหมือนยิงนก 2 ตัวด้วยธนูแค่ไม่กี่สิบดอก เขาจึงบอกให้ลูกสมุนเล็งแม่นๆ แล้วกระหน่ำยิงไม่ยั้ง  สมุนมือขวาของจีโฮกลัวยิงถูกแทกิลซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นพวกเดียวกัน แต่จีโฮสวนกลับว่าที่ดั้นด้นเดินทางมาถึงนี่ก็เพื่อมาฆ่า ไม่ได้มาดูแทกิลกระโดดหลบลูกธนู

แม้ฝีมือยิงธนูของลูกสมุนจีโฮจะห่วยขั้นเทพแต่ก็หวิดโดนแทกิล ส่วนแทฮาไม่ทันระวังตัวเพราะมัวแต่หันไปมองแทกิลที่กระโดดหลบลูกธนูจนล้มลง จึงพลาดท่าถูกธนูยิงจนบาดเจ็บสาหัส

ขณะที่จีโฮกำลังง้างธนูอยู่นั้น เชก็ปรากฏกายขึ้นทางด้านหลังโดยนำปลายหอกจ่อไปที่คอหอยของจีโฮ เมื่อลูกสมุนของจีโฮหันมาเห็นเข้าก็พากันหันธนูเข้าหาเช  จีโฮขู่เชว่าทำอย่างนี้สงสัยอยากเป็นเม่น (โดนธนูเสียบเต็มตัว) เช ถามกลับว่า อยากเป็นไก่เสียบไม้หรือเปล่า เมื่อรู้ตัวว่าสู้เชไม่ได้ จีโฮก็ยอมแพ้ และเพื่อไม่ให้เป็นการเสียหน้า เขาจึงแกล้งทำเป็นบ่นว่าเกลียดขี้หน้าเช จากนั้นก็พาลูกสมุนล่าถอยออกไป

เชพาแทกิลซึ่งได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้กับแทฮากลับมารักษาแผลที่ห้องเช่า เชกล่าวชมทักษะในการต่อสู้ของแทฮาที่สามารถรับมือแทกิลได้ แต่แทกิลไม่ยอมรับและบอกว่าถ้าไม่มีธนูของพวกจีโฮเข้ามาขวาง เขาคงจับตัวแทฮาได้แล้ว

ด้านน้องเล็กวังซอนเมื่อรู้ว่าแทกิลได้รับบาดเจ็บก็รีบวิ่งแจ้นเข้ามาดูด้วยความเป็นห่วง แต่พอเห็นว่าแทกิลไม่เป็นอะไรมากเขาก็รีบกลับออกไปอีกครั้งทันที เพราะยังปฏิบัติภารกิจ (บนเตียง) ไม่เสร็จ ส่วนเชรีบออกไปสืบหาข้อมูลของแทฮา ด้วยสงสัยว่าเป็นใคร ทำไมฝีมือจึงไม่ธรรมดา และยังสามารถต่อกรกับแทกิลผู้ไม่เคยเป็นสองรองใครได้อย่างง่ายดาย  

ขณะเดียวกัน จีโฮซึ่งตามฆ่าแทกิลและแทฮาไม่สำเร็จเพราะถูกเชขัดขวาง ก็ออกมาแพร่ข่าวลือว่าเขาและเหล่าบรรดาลูกสมุนเป็นคนช่วยเหลือแทกิลไม่ให้ถูกทาสตัวสูงๆ ฆ่าตาย พร้อมทั้งบรรยายว่าก่อนหน้านั้นแทกิลต้องวิ่งหนีหัวซุกหัวซุนเพื่อเอาตัวรอด โชคดีที่พวกตนมาพบและใช้ธนูช่วยชีวิตแทกิลได้ทันเวลา

 

หลังจากนั้น ข่าวลือดังกล่าวก็แพร่สะพัดไปทั่ว ทำให้ภาพลักษณ์นักล่าทาสมือหนึ่งของโชซอนต้องมีอันมัวหมอง ส่วนแทฮาซึ่งถูกธนูยิงปักที่ไหล่ขวา ยังคงนอนบาดเจ็บอย่างเดียวดายกลางทุ่งหญ้า ก่อนหมดสติเขานึกถึงภาพภรรยาและลูกน้อยที่ยังไม่เคยอยู่ในอ้อมกอดพ่อเลยสักครั้ง ทำให้เกิดแรงฮึดที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป

ไม่ไกลกันนัก ซอลวุง ได้เข้าสอบปากคำทาสที่ถูกเชจับตัวกลับมา เขาสั่งให้ทหารทรมานทาสหลบหนีด้วยการนาบเหล็กร้อนๆ ลงบนผิวหนัง เพื่อให้ทาสยอมเปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับแทฮา ทาสชาชาทนทรมานไม่ไหวจึงยอมเปิดเผยความจริงทั้งหมด แต่แล้วซอลวุงกลับสั่งการให้ลงโทษทาสทุกคนที่คิดหลบหนี ด้วยการควักลูกตาออกคนละหนึ่งข้าง และให้ติดประกาศจับแทฮา

ส่วนพยัคฆ์นักล่าทาสทั้ง 3 ก็กำลังวางแผนไล่ล่าแทฮาเช่นกัน เชตามสืบจนรู้ข้อมูลว่าแทฮาเป็นใคร เคยทำงานที่ไหน มีประวัติความเป็นมาอย่างไร  เมื่อรู้ว่าแทฮาเป็นอดีตนักรบที่มีฝีมือเป็นอันดับหนึ่งของโชซอน ทั้งยังเคยทำงานรับใช้องค์รัชทายาทที่ถูกลอบปลงพระชนม์ เชจึงแนะนำให้ล้มเลิกการไล่ลาแทฮา เพราะไม่อยากให้ทุกคนเข้าไปข้องเกี่ยวกับเรื่องยุ่งๆ ในราชสำนัก และยังอันตรายเกินไปด้วย

แทกิลซึ่งถูกจีโฮทำลายภาพลักษณ์ความเป็นนักล่าทาสมือหนึ่งเสียจนย่อยยับ ไม่ยอมรามือจากแทฮาง่ายๆ โดยบอกว่าที่ผ่านมาไม่เคยมีงานไหนที่ไม่อันตราย ครั้งนี้เขายอมเอาชื่อเสียงเป็นเดิมพันเพื่อแลกกับการจับแทฮาให้ได้ ไม่ว่าจะเป็นการจับเป็นหรือตายก็ตาม เมื่อรู้ว่าจะต้องออกเดินทางในเวลาพลบค่ำ วังซอนจึงรีบขอตัวโดยบอกว่าจะออกไปสั่งลาสาวๆ

เมื่อรู้ข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับแทฮา แทกิลก็เดาออกทันทีว่าควรไปตามล่าแทฮาที่ไหน (แทกิลชี้นิ้วลงบนแผนที่ ซึ่งเป็นที่ตั้งสุสานขององค์รัชทายาทในเมืองโกยาง)

แทฮาซึ่งยังคงได้รับบาดเจ็บ เดินทางไปเคารพสุสานขององค์รัชทายาท เขาย้อนรำลึกถึงสมัยที่ยังเป็นแม่ทัพ ซึ่งในตอนนั้นเขาและเพื่อนทหารคนสนิทวางแผนชิงตัวองค์รัชทายาท ระหว่างที่พระองค์กำลังเดินทางไปเป็นตัวประกันที่เมืองต้าชิง

ในขณะที่ความพยายามของแม่ทัพแทฮากำลังจะสำเร็จลุล่วง  อยู่ๆ องค์รัชทายาทก็เข้ามาขวางทำให้ได้รับบาดเจ็บจากคมดาบของแทฮา หลังจากนั้น แทฮาจึงรู้ว่าองค์รัชทายาทต้องการเดินทางไปเป็นตัวประกันที่ต้าชิงเพื่อจะได้ศึกษาข้อมูลและล่วงรู้แนวคิดของข้าศึกก่อน จากนั้นจึงค่อยคิดเอาชนะในภายหลัง  นอกจากนี้ พระองค์ยังอยากให้ชาวโชซอนเปิดรับข้อมูลข่าวสารและเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ จากโลกภายนอกเหมือนอย่างชาวต้าชิง แต่พระบิดา (พระราชา) และเหล่าบรรดาขุนนางกลับไม่ต้องการให้เป็นเช่นนั้น (องค์รัชทายาทเปรียบชาวโชซอนในตอนนั้นว่าเป็นเหมือนกบในกะลา)

แทฮาร่ำไห้ขอโทษองค์รัชทายาท ที่ไม่ได้นำเหล้ามารินถวายที่หน้าสุสาน เนื่องจากอยู่ในระหว่างรีบเร่งหลบหนี (ตามธรรมเนียมแล้ว จะต้องมีการนำอาหารและเหล้าอย่างดีมาจัดเรียงหน้าสุสานของเจ้านายหรือคนรัก เพื่อให้ผู้ล่วงลับกลับมาลิ้มรสอาหารบนโลกมนุษย์อีกครั้ง) ถึงแม้จะไม่มีเหล้าอย่างดีมาถวาย แต่แทฮาก็แสดงความจงรักภักดีด้วยการถอนหญ้าที่ขึ้นรกอยู่บนสุสาน ทั้งๆ ที่ตนเองก็กำลังอ่อนล้าเหน็ดเหนื่อยจากการหลบหนีและมีอาการบาดเจ็บ

หลังปล่อยข่าวลือทำลายชื่อเสียงแทกิลแล้ว จีโฮและเหล่าบรรดาลูกสมุนก็เริ่มมีงานชุกขึ้น จีโฮยอมแบ่งเงินค่าจ้างครึ่งหนึ่งให้แก่หัวหน้าผู้ตรวจการ (ทั้งๆ ที่ความจริงเขาต้องได้ 70 ส่วน) เพื่อเป็นการติดสินบนให้ได้งานมากขึ้น และเป็นการตัดช่องทางทำมาหากินของกลุ่มแทกิล เท่านั้นยังไม่พอ จีโฮยังข่มขู่จิตรกรและคนดูแลม้าให้เข้าร่วมแผนการอันชั่วร้ายหวังมุ่งทำลายแทกิลอีกด้วย

ระหว่างที่แทกิลและเชกำลังเตรียมเก็บของเพื่อออกตามล่าแทฮา ก็มีคณะละครเร่มาแสดงที่ตลาด งานนี้เพลย์บอยหนุ่มอย่างวังซอนไม่ยอมพลาด เพราะถือเป็นโอกาสที่จะได้ชื่นชมนางรำอย่างใกล้ชิด และบ่ายวันนั้นเขาก็ได้พบกับซอลฮวา สาวน้อยนางรำของคณะละครเร่ที่กำลังเต้นยั่วหนุ่มๆ แลกเงิน วังซอนจึงคาบเหรียญเงินเอาไว้ในปากเพื่อให้ซอลฮวามาคาบออกไป เขาสนุกสนานกับการหยอกล้อซอลฮวามาก จึงควักเงินเหรียญที่ 2 ออกมาล่อซอลฮวาอีกครั้ง แต่ก็ถูกรุ่นพี่ทั้งสองขัดขวางด้วยการดึงหูคนละข้าง แล้วลากตัวกลับห้องพัก

วังซอนโวยวายขอออกไปสนุกสนานข้างนอกต่อ และขอให้เลื่อนกำหนดออกเดินทางเป็นรุ่งเช้า แทกิลไม่สนใจ สั่งให้เขารีบไปเก็บข้าวของ เมื่อถูกเซ้าซี้มากๆ เข้าแทกิลก็สั่งให้วังซอนไปทำกับข้าวมื้อเย็น วังซอนหันไปหาเชเพื่อขอความเห็นใจ แต่เชกลับบอกให้เขาทำกับข้าวเยอะๆ และให้ทำนูรงจี (ข้าวตัง) ด้วย

คืนนั้นซอลฮวาแอบหนีออกจากคณะละครเร่ แล้วตรงเข้าไปแอบอยู่ในห้องของ 3 หนุ่มซึ่งกำลังจะออกเดินทางไปตามล่าแทฮาพอดี เธอขู่ว่าถ้าใครบอกที่ซ่อนของเธอเป็นต้องเจอดีแน่ แต่ถ้าช่วยให้เธอรอดเธอจะเปลื้องผ้าให้ดูเป็นรางวัล ในที่สุด ทั้งสามคนก็ช่วยให้ซอลฮวาหนีรอด

หลังถามไถ่ที่มาที่ไปแล้ว แทกิลก็ไล่ซอลฮวาให้ออกจากห้องไป เธอจึงต้องใช้ทั้งเล่ห์เหลี่ยม มารยา และน้ำตาหลอกล่อเพื่อขออยู่ต่อให้ได้ ทั้งวังซอนและเชต่างเห็นใจซอลฮวาจึงเสนอให้เธออยู่ต่อ แต่แทกิลรู้ทันเลยไม่ยอมหลงกลง่ายๆ และคิดที่จะลากตัวเธอออกไป แต่พอเธออ้างเหตุผลข้างๆ คูๆ ว่าต้องการออกตามหาแม่ที่มีปานขนาดใหญ่บริเวณหน้าอก แทกิลกลับยอมให้เธออยู่ต่อซะงั้น

คืนเดียวกันนั้น บรรดาทาสต่างรวมตัวกันเพื่อร่วมประชุมลับ พวกเขาวางแผนที่จะก่อกบฎเพื่อทวงสิทธิความเป็นคนกลับคืนมา โดยจะฆ่ายองบันหรือชนชั้นสูงทุกคนที่พบเห็นไม่เว้นแม้กระทั่งพระราชา ด้วยเชื่อว่าถ้าหากไม่มีชนชั้นสูง พวกเขาก็จะได้เป็นนายตัวเองเสียที

อ๊บบ๊ก ซึ่งถูกทาบทามให้มาเข้าร่วมกลุ่มเพราะเคยเป็นนักล่าเสือที่ต้าชิงมานานหลายปี ตกลงเข้าร่วมขบวนการกวาดล้างชนชั้นสูง เพราะต้องการช่วยเหลือทาสสาวที่กำลังจะโดนฆ่าหลังถูกจับได้ว่าแอบฟังแผนการดังกล่าว เขาจึงได้รับมอบหมายให้เป็นผู้ทดสอบอานุภาพของปืน (คาบศิลา) และเหยื่อรายแรกที่เขานึกถึงก็คือ อีแทกิล นั่นเอง

ด้านออนยอนที่กลายเป็นคุณหนูเฮวอน ได้แต่งตัวเป็นผู้ชายหลังหนีออกจากห้องหอ จากนั้นก็ออกเดินทางตามลำพัง โดยพักค้างแรมท่ามกลางผู้ชายนับสิบๆ คน โชคร้ายที่มีชาย 2 คนจับได้ว่าเธอเป็นผู้หญิง จึงรอจนกระทั่งสบโอกาส ระหว่างออกเดินทางในตอนเช้าของวันรุ่งขึ้น เธอรู้ตัวว่ามีคนเดินตามมาจึงพยายามเร่งฝีเท้าเพื่อหลบหนีแต่ก็หนีไม่พ้น ขณะที่กำลังจะถูกชายสองคนข่มขืน แทฮาซึ่งอ่อนแรงและใกล้หมดสติเต็มทนก็มาช่วยเธอเอาไว้ได้ทันเวลา ก่อนจะล้มลงตรงหน้าออนยอน (เฮวอน) นั่นเอง

ในช่วงเวลาเดียวกันนั้น กลุ่มของแทกิลซึ่งกำลังเตรียมตัวเดินทางไปไล่ล่าแทฮา ก็ต้องมาเจอเรื่องยุ่งๆ เมื่อซอลฮวายืนกรานว่าจะขอติดตามไปด้วย ขณะที่แทกิลไล่ให้เธอไปอยู่ที่อื่น ระหว่างที่แทกิลกับซอลฮวากำลังต่อปากต่อคำกันอยู่นั้น อ๊บบ๊กซึ่งแอบซุ่มอยู่บนหลังคาก็เล็งปืนไปที่แทกิลด้วยความโกรธแค้น หลังจากนั้นแทกิลก็หงายหลังตกจากหลังม้า...


* ภาพ captures ละครเคบีเอส