พระเจ้ากึมวาถูกเจ้ากรมวัง (พี่ชายพระมเหสี) กดดันให้แต่งตั้งองค์ชายแทโซเป็นองค์รัชทายาทแต่พระองค์ยืนกรานว่ายังไม่ถึงเวลา องค์ชายแทโซและพระมเหสีจึงเชื่อว่าพระองค์จะเก็บตำแหน่งนี้ไว้ให้จูมงเลยสั่งให้ "นาโร" นำนักฆ่าไปสังหารจูมงที่นอกวัง โชคดีที่มียอดฝีมือมาช่วยจูมงเอาไว้ได้ทัน ถึงกระนั้นจูมงก็ถูกดาบของนาโรฟันเข้าที่ท้องจนหมดสติ เมื่อสามหัวขโมย (มารี โออี ฮยอพโพ) มาพบและเห็นว่าจูมงยังไม่ตาย โออีกับฮยอพโพก็นำจูมงไปให้ "พูยอง" (อดีตสาวใช้ประจำตำหนักเทพที่ถูกจูมงลวนลามจนโดนขับออกจากวัง ปัจจุบันเป็นทาสของโทชิ) ช่วยรักษา ด้วยเห็นว่าเธอมีความรู้ด้านการแพทย์ เมื่อพบว่าชายคนดังกล่าวคือจูมง พูยองก็รู้สึกตกใจ
ปรากฏว่ายอดฝีมือที่ไปช่วยจูมงคือองครักษ์ของพระเจ้ากึมวา เมื่อรู้ว่าจูมงถูกทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บพระเจ้ากึมวาก็สั่งให้องครักษ์คนดังกล่าวพลิกแผ่นดินหาจูมง นอกจากนี้ พระเจ้ากึมวายังจับตัวนักเล่านิทานมาสอบถามว่าใครเป็นคนปล่อยข่าวลือเรื่องคุณหนูยูฮวาตั้งครรภ์ลูกของแฮโมซู เมื่อได้รับคำตอบว่าคนปล่อยข่าวคือเจ้ากรมวัง พระเจ้ากึมวาก็ลงมือสังหารนักเล่านิทานด้วยความโกรธ
เหล่าผู้คุมรู้สึกเบื่อจึงขอให้มูซงเล่าเรื่องราวต่างๆ ที่ได้ยินมาจากในเมืองให้พวกตนฟัง มูซงจึงหยิบยกเรื่องราวของแฮโมซู (ที่ได้ยินมาจากนักเล่านิทาน) มาเล่าให้ทุกคนฟัง แฮโมซูได้ยินมูซงเล่าว่าคุณหนูยูฮวาตั้งครรภ์กับตน จึงเรียกมูซงมาถามว่าเรื่องที่เล่ามาเป็นความจริงหรือไม่ มูซงตอบว่าตนเองก็ไม่ค่อยแน่ใจนักแต่แหล่งข่าวของตนยืนยันว่าเรื่องนี้เป็นความจริง เมื่อถูกถามว่าตอนนี้คุณหนูยูฮวากับลูกอยู่ที่ไหน มูซงตอบว่าตนเองก็ไม่รู้แน่ชัดเพราะมีข่าวลือหลายกระแส แฮโมซูจึงได้แต่รำลึกถึงความหลังด้วยความเจ็บปวดใจ
ยอนทาบัล (ซึ่งจะมาปักหลักค้าขายในพูยอ) หารือกับซายงและโซซอโนเรื่องโตชิ เมื่อรู้ว่าโตชิเริ่มมีอิทธิพลในแคว้นพูยอเมื่อสิบปีก่อนหลังลักลอบนำเข้าเกลือ และปัจจุบันกำไรส่วนใหญ่ที่เขาได้รับก็ยังคงมาจากการลักลอบค้าเกลือเหมือนเช่นเดิม ยอนทาบัลจึงกล่าวว่าโตชิใจกล้ากว่าที่คิด เพราะการค้าเกลือเป็นสิทธิขาดของทางการ ซายงพูดเหน็บว่าโตชิยังไม่กล้าเท่ายอนทาบัลที่ลักลอบค้าอาวุธของพูยอ ยอนทาบัลอึ้งไปชั่วขณะก่อนถามโซซอโนว่าจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร โซซอโนตอบว่าตนจะเล่นงานโตชิตอนที่เขาลักลอบนำเข้าเกลือ และจะยึดเกลือเอาไว้เสียเอง อูแทเตือนว่างานนี้อันตรายเกินไป แต่โซซอโนแย้งว่าถ้าไม่ลองเสี่ยงดูแล้วจะหยุดโตชิได้อย่างไร ถึงยังไงโตชิก็เป็นพ่อค้าของเถื่อน แม้จะโดนพวกตนเล่นงานก็ไม่อาจร้องเรียนใครได้ ยอนทาบัลได้ยินดังนั้นจึงอนุญาตให้โซซอโนจัดการตามที่พูด และเตือนว่าอย่าบีบให้โตชิกลายเป็นสุนัขจนตรอกเพราะอาจโดนแว้งกัดได้
หัวหน้าธิดาเทพเรียกยอนทาบัลไปพบในวัง โซซอโนจึงขอติดตามไปด้วยโดยอ้างว่าสักวันแคว้นพูยออาจตั้งตนเป็นศัตรูกับเผ่าของพวกตน ตนจึงอยากเข้าไปสังเกตการณ์ในวัง ปรากฏว่าหัวหน้าธิดาเทพพายอนทาบัลไปเข้าเฝ้าพระเจ้ากึมวาเพื่อเจรจาการค้า ยอนทาบัลจึงเสนอตัวเป็นสายคอยรายงานความเคลื่อนไหวของชนเผ่าต่างๆ ให้พระเจ้ากึมวาทราบเป็นระยะๆ โดยแลกกับสิทธิการค้าทั้งหมดระหว่างแคว้นพูยอกับราชวงศ์ฮั่น ส่วนโซซอโนปลีกตัวไปเดินดูลาดเลาและได้พบองค์ชายแทโซที่ลานประลอง เมื่อถูกล่วงเกินโซซอโนก็ปัดป้องและได้ประมือกัน พอรู้ว่าชายที่อยู่ตรงหน้าคือองค์ชายแทโซแห่งแคว้นพูยอ โซซอโนก็ตกใจและรีบขออภัย (และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของความรักที่องค์ชายแทโซมีให้กับโซซอโน)
ปรากฏว่ามูซงและสามเกลอ (มารี โออี ฮยอพโพ) รู้จักกัน ขณะที่มูซงและมารีกำลังเดินคุยกันในตลาดก็มีคนนำรูปของจูมงมาให้ดูและถามว่าเคยเห็นหน้าไหม ทั้งมารีและมูซงต่างแกล้งทำเป็นไม่รู้จักและบอกว่าไม่เคยเห็นจูมงมาก่อน (ต่างคนต่างไม่รู้ว่าอีกฝ่ายก็รู้จักจูมง) จูมงรู้สึกผิดที่ทำให้พูยองลำบากแต่พูยองไม่ถือโทษโกรธเคือง พอรู้ว่าจูมงถูกขับออกจากวังและถูกปลดเป็นสามัญชน พูยองก็ทั้งสงสารและตกใจ มารีวิ่งหน้าตาตื่นมาบอกโออีและฮยอพโพว่ามีคนประกาศหาจูมงไปทั่วทั้งตลาดด้วยกลัวว่าจูมงจะทำให้พวกตนเดือดร้อน และสงสัยว่าจูมงเป็นใครกันแน่ ถึงกระนั้นโออีและฮพอพโพยังคงคิดที่จะช่วยเหลือจูมงต่อไป ส่วนมูซงเองก็รีบไปบอกมูต็อกว่าจูมงโดนลอบทำร้ายและกำลังถูกคนติดตาม ด้านพระมเหสีและองค์ชายแทโซก็กำลังให้คนตามล่าจูมงเช่นกัน เมื่อรู้ว่าพระมเหสีเตรียมทาบทามหญิงสาวมาเป็นชายาตน องค์ชายแทโซก็ปฏิเสธทันควันเพราะหมายปองโซซอโนอยู่ในใจ
ซายงบอกยอนทาบัลว่าโมพัลโมเป็นช่างตีดาบฝีมือดีของแคว้นพูยอ ยอนทาบัลจึงบอกให้ลูกน้องไปซื้อตัวโมพัลโมมาทำงานให้เผ่าตน อีกด้านหนึ่งพูยองก็ฝากจูมงให้เข้าทำงานกับโตชิ คืนเดียวกันนั้น โซซอโน อูแท และซายง ได้นำกำลังมาดักซุ่มโจมตีโตชิที่ท่าเรือเพราะรู้ว่าคืนนี้โตชิจะลักลอบนำเข้าเกลือ เมื่อเรือเกลือมาเทียบท่า ฮันดัง (ลูกน้องโตชิ) ก็สั่งให้จูมงไปขนเกลือลงจากเรือ ทันใดนั้น โซซอโนและพวกก็บุกเข้าโจมตี อูแทจะฆ่าโตชิแต่จูมงช่วยโตชิเอาไว้ได้ทัน เมื่อเห็นว่าพวกตนสู้ไม่ไหว โตชิจึงสั่งให้ลูกน้องล่าถอย โซซอโนเห็นจูมงมาเป็นลูกน้องของโตชิก็รู้สึกประหลาดใจ เธอไม่นึกฝันว่าจูมงจะตกอับถึงขนาดยอมทำงานรับใช้พ่อค้าของเถื่อนใจทรามอย่างโตชิ
ฮันดังสืบจนรู้ว่ากลุ่มคนที่มาดักซุ่มโจมตีพวกตนเป็นคนของยอนทาบัลจากเผ่าเครู โตชิจึงว่าจ้างมารี โออี ฮยอพโพให้ไปจับโซซอโนมาเป็นตัวประกัน (โออีไม่อยากรับงานนี้ เพราะอยากกลับตัวเป็นคนดีเพื่อพูยอง แต่สุดท้ายก็ยอมทำ) ยอนทาบัลสั่งให้ซายงไปเจรจากับโตชิโดยบอกว่าตนยินดีทำตามเงื่อนไขทุกอย่าง และบอกให้อูแทนำคนไปดักซุ่มบริเวณโดยรอบ พอได้ตัวโซซอโนคืนมาแล้วให้ฆ่าโตชิและลูกสมุนทั้งหมด ปรากฏว่าโตชิไม่ยอมเจรจากับซายง เขาบอกให้ซายงไปตามยอนทาบัลมาคุกเข่าต่อหน้าตน พอได้ยินว่าตัวประกันที่โตชิจับมาคือโซซอโน จูมงก็แอบไปช่วยเธอทันที
ตอนที่ 8
ซายงกลับมาตามยอนทาบัลให้ไปคุกเข่าต่อหน้าโตชิซึ่งยอนทาบัลก็ยอมไปแต่โดยดี เมื่อเห็นจูมงเข้ามาช่วยเหลือและแก้มัด โซซอโนก็รู้สึกสับสนและลังเลเพราะไม่รู้ว่าจูมงจะมาไม้ไหน (เนื่องจากจูมงเป็นคนของโตชิ) จูมงจึงต้องรบเร้าอยู่นานกว่าโซซอโนจะยอมหนีไปกับตน ปรากฏว่ามารี โออี ฮยอพโพ มาพบเข้าพอดี จูมงพยายามขวางไม่ให้ทั้งสามคนตามโซซอโนไปเลยโดนกระทืบจนน่วม ฮยอพโพจะฆ่าจูมงเพราะโกรธที่หักหลังและทำให้พวกตนเดือดร้อนแต่พูยองมาขวางไว้ โออีเห็นดังนั้นจึงโมโหหึง พูยองเลยต้องบอกความจริงว่าจูมงเป็นองค์ชาย มารี โออี ฮยอพโพ ได้ยินแล้วถึงกับอึ้ง มารีเห็นว่าไหนๆ ก็ต้องโดนโตชิเล่นงานจนตายอยู่แล้วจึงคิดที่เอาชีวิตและอนาคตมาเดิมพันกับจูมง พอจูมงฟื้น มารี โออี ฮยอพโพก็รีบคุกเข่าขออภัย จูมงบอกว่าตนไม่ได้เป็นองค์ชายแล้วแต่สามเกลอชี้ว่าถึงยังไงม้าก็ไม่มีทางกลายเป็นหมาไปได้ และอาสาพาจูมงหนี จูมงชวนพูยองไปด้วยแต่พูยองปฏิเสธเพราะเป็นห่วงน้องๆ ที่ถูกโตชิควบคุมตัวไว้ ทำให้โออีอดเป็นห่วงไม่ได้
โตชิบอกให้ยอนทาบัลนำผ้าไหมที่มีมูลค่าสูงกว่าเกลือของตน 5 เท่ามาชดใช้ และให้คลานลอดหว่างขาตนพลางสัญญาว่าจะไม่ทำเช่นนี้อีก ยอนทาบัลยินดีทำตามแต่ขอพบโซซอโนก่อนเพื่อให้มั่นใจว่าเธอปลอดภัยดี โตชิเลยสั่งให้ฮันดังไปนำตัวโซซอโนออกมา พอรู้ว่าโซซอโนหนีไปแล้ว โตชิเลยกลบเกลื่อนด้วยการยื่นเงื่อนไขใหม่ โดยขอทรัพย์สินทั้งหมดในแคว้นพูยอของยอนทาบัล (รวมทั้งสิทธิการค้ากับราชวงศ์ฮั่น) และให้ยอนทาบัลออกจากพูยอไป หากยอนทาบัลรับปากตนจึงจะยอมให้พบโซซอโน ยอนทาบัลได้ยินดังนั้นจึงหันหลังกลับทันที ซายงบอกยอนทาบัลว่าไม่ต้องเป็นกังวลเพราะโตชิมีปัญหาบางอย่างถึงได้พูดเช่นนั้น เป็นไปได้ว่าโซซอโนอาจหนีไปหรือไม่ก็ได้รับบาดเจ็บ แต่ตนเชื่อว่าโซซอโนปลอดภัยดี ครั้นพอยอนทาบัลกลับมาถึงที่พัก (ในพูยอ) ก็พบว่าโซซอโนกลับมาอย่างปลอดภัยจริงๆ เมื่อรู้ว่าจูมงเป็นคนช่วยโซซอโน ซายงกับอูแทก็รู้สึกแปลกใจ ยอนทาบัลเห็นโซซอโนเป็นห่วงจูมงจึงบอกว่าจูมงช่วยเธอเพราะต้องการตอบแทนบุญคุณ หากจูมงรอดพ้นเงื้อมมือโตชิมาได้ตนจะตอบแทนเขาเอง แต่ถ้าจูมงเอาชีวิตไม่รอดก็ให้คิดเสียว่าเป็นโชคชะตา
มารี โออี ฮยอพโพ พาจูมงมาที่คุกลับโดยไม่รู้ว่าจูมงเคยมาที่นี่และรู้จักมูซงเป็นอย่างดี จูมงเห็นมารีและฮยอพโพทำท่านอบน้อมจึงย้ำว่าตนไม่ได้เป็นองค์ชายแล้ว สองหนุ่มจึงบอกว่าระหว่างที่จูมงอยู่นอกวังพวกตนจะนับถือจูมงเป็นพี่ใหญ่และขอให้จูมงคิดว่าพวกตนเป็นน้อง เมื่อเห็นทั้งสามคนพาจูมงมาซ่อนตัวจากโตชิที่คุกลับ มูซงจึงถามมารีว่าจูมงเป็นใครกันแน่ (ที่ผ่านมามูซงคิดว่าจูมงเป็นลูกขุนนางใหญ่และเขาก็เรียกจูมงว่า "จูโม") เพราะรู้ว่าคนอย่างมารีไม่มีวันเอาชีวิตไปเสี่ยงเพราะคนอื่น มารีไม่ตอบเพราะรับปากจูมงเอาไว้ และบอกเพียงว่าจูมงคือคนที่ควรค่าแก่การเอาชีวิตเข้าแลก มูซงจึงให้จูมงเข้าไปอยู่ในคุกกับแฮโมซู (จูมงไม่อยากให้พระสนมยูฮวาเป็นห่วง เลยขอร้องมูซงว่าอย่าบอกมูต็อกเรื่องที่ตนมาอยู่ที่นี่) แม้จะมองไม่เห็นแต่แฮโมซูก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นจูมง
โมพัลโมยังผลิตดาบที่แข็งแกร่งเทียบเท่าดาบของราชวงศ์ฮั่นไม่สำเร็จแต่พระเจ้ากึมว่าก็ไม่ตำหนิและบอกให้พัฒนาต่อไป พระเจ้ากึมวาอนุญาติให้องค์ชายแทโซและยองโพเข้าออกโรงผลิตอาวุธได้ และให้คอยช่วยโมพัลโมพัฒนาอาวุธที่แข็งแกร่งกว่าเดิม นอกจากนี้ พระองค์ยังแต่งตั้งให้องค์ชายแทโซเป็นเจ้ากรมต่างประเทศ โดยให้คอยรายงานความเคลื่อนไหวของราชวงศ์ฮั่น ตลอดจนแคว้นและเผ่าต่างๆ ที่อยู่ใกล้เคียง ส่วนองค์ชายยองโพให้ช่วยแม่ทัพฮึกชีดูแลด้านการทหารและการป้องกันประเทศ มีหน้าที่ดูแลการฝึกทหารและยุทธวิธีแต่ห้ามไม่ให้เคลื่อนทัพโดยพลการ เมื่อพระมเหสีรู้ข่าวก็ดีใจจนเนื้อเต้น เจ้ากรมวังเชื่อว่าพระเจ้ากึมวาทรงยอมรับองค์ชายแทโซแล้วและจะทรงแต่งตั้งองค์ชายแทโซเป็นรัชทายาทอย่างแน่นอน แต่พระมเหสียังไม่วางใจจึงสั่งให้องค์ชายยองโพคอยจับตาดูความเคลื่อนไหวของพระสนมยูฮวา เพราะเชื่อว่าจูมงจะต้องแอบติดต่อพระสนมยูฮวาแน่
มูซงเห็นว่าฝีมือจูมงพัฒนาอย่างรวดเร็วจึงบอกว่าตนหมดปัญญาสอนแล้ว ถึงกระนั้นเขาก็เตือนจูมงว่าในพูยอมียอดฝีมือที่เก่งกว่าตนมากมาย แต่คนที่ฝีมือร้ายกาจที่สุดในพูยอคือแม่ทัพฮึกชี รองลงมาคือองค์ชายแทโซ ดังนั้นจงอย่ามั่นใจในฝีมือตัวเองมากเกินไป แฮโมซูรู้ว่าจูมงกำลังฝึกวิชาการต่อสู้จึงถามจูมงว่าฝึกไปเพื่ออะไร จูมงกล่าวว่าตนฝึกไว้เพื่อป้องกันตัว แฮโมซูถามต่อว่าทำไมถึงมาหลบซ่อนตัวอยู่ที่นี่ จูมงตอบว่าเพราะตนทำความผิดใหญ่หลวงเลยถูกพ่อไล่ออกจากบ้าน แถมยังถูกพี่ชายทั้งสองตามฆ่า แฮโมซูจึงรู้ได้ทันทีว่าเขามีพี่ชายต่างมารดา เมื่อถูกถามว่าก่อนโดนขังเคยทำอะไรมาก่อน แฮโมซูจึงบอกว่าตนเคยเป็นทหารทาโมลที่ทำศึกกับราชวงศ์ฮั่นเพื่อกอบกู้อาณาจักรโกโชซอน (โชซอนโบราณ) อันยิ่งใหญ่กลับคืนมา
มูซงเห็นว่าฝีมือจูมงพัฒนาอย่างรวดเร็วจึงบอกว่าตนหมดปัญญาสอนแล้ว ถึงกระนั้นเขาก็เตือนจูมงว่าในพูยอมียอดฝีมือที่เก่งกว่าตนมากมาย แต่คนที่ฝีมือร้ายกาจที่สุดในพูยอคือแม่ทัพฮึกชี รองลงมาคือองค์ชายแทโซ ดังนั้นจงอย่ามั่นใจในฝีมือตัวเองมากเกินไป แฮโมซูรู้ว่าจูมงกำลังฝึกวิชาการต่อสู้จึงถามจูมงว่าฝึกไปเพื่ออะไร จูมงกล่าวว่าตนฝึกไว้เพื่อป้องกันตัว แฮโมซูถามต่อว่าทำไมถึงมาหลบซ่อนตัวอยู่ที่นี่ จูมงตอบว่าเพราะตนทำความผิดใหญ่หลวงเลยถูกพ่อไล่ออกจากบ้าน แถมยังถูกพี่ชายทั้งสองตามฆ่า แฮโมซูจึงรู้ได้ทันทีว่าเขามีพี่ชายต่างมารดา เมื่อถูกถามว่าก่อนโดนขังเคยทำอะไรมาก่อน แฮโมซูจึงบอกว่าตนเคยเป็นทหารทาโมลที่ทำศึกกับราชวงศ์ฮั่นเพื่อกอบกู้อาณาจักรโกโชซอน (โชซอนโบราณ) อันยิ่งใหญ่กลับคืนมา
โซซอโนอ่านรายงานข่าวจากคาราวานขนส่งสินค้ากลุ่มหนึ่งซึ่งแจ้งมาว่า ที่แคว้นคูดามีหญิงสาวคนหนึ่งเสียชีวิตขณะคลอดลูกคนที่ 13 ทำให้เจ้าครองแคว้นทรงเสียพระทัยและร้องไห้หนักมาก โซซอโนรู้สึกแปลกใจว่าเรื่องแบบนี้ทำไมต้องเขียนมารายงานพ่อของเธอด้วย ซายงจึงชี้ว่าประเด็นสำคัญของข่าวนี้คือ เจ้าครองแคว้นคูดามีนโยบายสร้างความมั่นคงแข็งแกร่งให้กับแคว้นของตนผ่านการเพิ่มจำนวนประชากร และที่พระองค์เสียใจก็เป็นเพราะหญิงคนนี้ต้องมาเสียชีวิตขณะช่วยเพิ่มประชากรให้แคว้นคูดา แถมเธอยังมีลูกให้แคว้นคูดามาแล้วถึง 12 คน ยอนทาบัลจึงบอกให้โซซอโนหัดตีความนัยที่ซ่อนอยู่ในข่าวถ้าอยากมองสถานการณ์บ้านเมืองให้ทะลุปรุโปร่ง
เมื่อองค์ชายแทโซมาขอพบยอนทาบัลเพื่อรับฟังสถานการณ์ล่าสุดของราชวงศ์ฮั่นและดินแดนที่อยู่ใกล้เคียง โซซอโนจึงนำข่าวของแคว้นคูดามาทดสอบองค์ชายแทโซ องค์ชายแทโซกล่าวว่าตนจะคอยจับตาดูแคว้นคูดาผ่านทางแคว้นเคมาซึ่งมีพรมแดนติดกัน การมีจำนวนประชากรมากๆ คือรากฐานความมั่งคั่งและอำนาจของดินแดนนั้นๆ หากวันใดแคว้นคูดารุกรานแคว้นเคมาตนจะส่งกำลังไปช่วยเคมารบ ถ้าตนหยุดยั้งการขยายตัวของแคว้นคูดาได้ ซ้ำยังได้รับความจงรักภักดีและเครื่องบรรณาการจากแค้วนเคมาก็เท่ากับยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว โซซอโนได้ยินดังนั้นก็รู้สึกผิดหวังเพราะเธอตั้งใจจะหักหน้าองค์ชายแทโซ ยอนทาบัลเห็นสายตาองค์ชายแทโซก็รู้ได้ทันทีว่าพระองค์มีใจให้ลูกสาวตน... หลังได้รับมอบหมายให้ไปสืบข่าวจูมง อูแทก็กลับมาบอกโซซอโนว่าจูมงหนีไปพร้อมกับกลุ่มคนที่ลักพาตัวโซซอโนคราวก่อนและตอนนี้โตชิก็กำลังตามล่าพวกเขาอยู่ ซึ่งตนได้สั่งให้ลูกน้องสืบหาเบาะแสของจูมงแล้ว
มูซงนำเนื้อและเหล้า (ที่มารีฝากมา) เข้าไปให้ในจูมงในห้องขัง พร้อมทั้งนำตำราฝึกกระบี่ที่ตนเคยเรียน (สมัยเป็นองครักษ์) มาให้จูมงเรียนรู้ด้วยตนเอง จูมงจึงชวนแฮโมซูมานั่งดื่มเหล้าด้วยกัน เขานึกสงสัยว่าทหารทาโมลสู้ทหารฮั่นที่มีอาวุธเหนือชั้นกว่าได้ยังไง แฮโมซูจึงบอกว่าอาวุธที่ทรงพลังที่สุดในโลกไม่ใช่อาวุธที่เหนือกว่าคนอื่น แต่เป็นความมุ่งมั่นที่จะสู้จนตัวตาย เขาเล่าว่าสาเหตุที่ทาโมลพ่ายแพ้เป็นเพราะความโง่เขลาของตน ขณะต่อสู้กับทหารฮั่นตนตกหลุมพรางทำให้ถูกโอบล้อมและโดนจับกุม หลังจากนั้นทหารทาโมลก็ถูกกวาดล้าง ขณะที่ตนต้องสูญเสียดวงตาทั้งสองข้างและหญิงที่ตนรัก
"ข้าบอกเจ้าว่าข้าไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงได้มาอยู่ที่นี่ แต่ความจริงแล้วข้ารู้ดีว่าทำไม ข้าขังตัวเองให้จมอยู่กับความอัปยศอดสูและความรู้สึกผิด และเพื่อลงโทษตัวเองที่ผิดต่อคำสัญญาว่าจะดูแลนางชั่วชีวิต ข้ากำลังชดใช้ความผิดที่ได้กระทำลงไป"
หลังทราบข่าวจากมูซง มูต็อกก็รีบไปบอกพระสนมยูฮวาว่าจูมงอยู่กับพี่ชายของตน พระสนมยูฮวาจึงรีบเดินทางไปหาจูมงทันที เมื่อรู้ว่าจูมงกำลังอ่านเคล็ดวิชาฝึกกระบี่ แฮโมซูก็อาสาเป็นอาจารย์โดยบอกว่าเพื่อเป็นการตอบแทนจูมงที่มาอยู่เป็นเพื่อนคุยกับตน จูมงแย้งว่าแฮโมซูตาบอดแล้วจะมาสอนเพลงดาบให้ตนได้อย่างไร แฮโมซูจึงบอกว่าหลังตามืดบอดตนก็ได้เปิดใจ และการมีใจที่สว่างย่อมดีกว่าการมองเห็นด้วยตา
เมื่อองค์ชายแทโซมาขอพบยอนทาบัลเพื่อรับฟังสถานการณ์ล่าสุดของราชวงศ์ฮั่นและดินแดนที่อยู่ใกล้เคียง โซซอโนจึงนำข่าวของแคว้นคูดามาทดสอบองค์ชายแทโซ องค์ชายแทโซกล่าวว่าตนจะคอยจับตาดูแคว้นคูดาผ่านทางแคว้นเคมาซึ่งมีพรมแดนติดกัน การมีจำนวนประชากรมากๆ คือรากฐานความมั่งคั่งและอำนาจของดินแดนนั้นๆ หากวันใดแคว้นคูดารุกรานแคว้นเคมาตนจะส่งกำลังไปช่วยเคมารบ ถ้าตนหยุดยั้งการขยายตัวของแคว้นคูดาได้ ซ้ำยังได้รับความจงรักภักดีและเครื่องบรรณาการจากแค้วนเคมาก็เท่ากับยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว โซซอโนได้ยินดังนั้นก็รู้สึกผิดหวังเพราะเธอตั้งใจจะหักหน้าองค์ชายแทโซ ยอนทาบัลเห็นสายตาองค์ชายแทโซก็รู้ได้ทันทีว่าพระองค์มีใจให้ลูกสาวตน... หลังได้รับมอบหมายให้ไปสืบข่าวจูมง อูแทก็กลับมาบอกโซซอโนว่าจูมงหนีไปพร้อมกับกลุ่มคนที่ลักพาตัวโซซอโนคราวก่อนและตอนนี้โตชิก็กำลังตามล่าพวกเขาอยู่ ซึ่งตนได้สั่งให้ลูกน้องสืบหาเบาะแสของจูมงแล้ว
มูซงนำเนื้อและเหล้า (ที่มารีฝากมา) เข้าไปให้ในจูมงในห้องขัง พร้อมทั้งนำตำราฝึกกระบี่ที่ตนเคยเรียน (สมัยเป็นองครักษ์) มาให้จูมงเรียนรู้ด้วยตนเอง จูมงจึงชวนแฮโมซูมานั่งดื่มเหล้าด้วยกัน เขานึกสงสัยว่าทหารทาโมลสู้ทหารฮั่นที่มีอาวุธเหนือชั้นกว่าได้ยังไง แฮโมซูจึงบอกว่าอาวุธที่ทรงพลังที่สุดในโลกไม่ใช่อาวุธที่เหนือกว่าคนอื่น แต่เป็นความมุ่งมั่นที่จะสู้จนตัวตาย เขาเล่าว่าสาเหตุที่ทาโมลพ่ายแพ้เป็นเพราะความโง่เขลาของตน ขณะต่อสู้กับทหารฮั่นตนตกหลุมพรางทำให้ถูกโอบล้อมและโดนจับกุม หลังจากนั้นทหารทาโมลก็ถูกกวาดล้าง ขณะที่ตนต้องสูญเสียดวงตาทั้งสองข้างและหญิงที่ตนรัก
"ข้าบอกเจ้าว่าข้าไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงได้มาอยู่ที่นี่ แต่ความจริงแล้วข้ารู้ดีว่าทำไม ข้าขังตัวเองให้จมอยู่กับความอัปยศอดสูและความรู้สึกผิด และเพื่อลงโทษตัวเองที่ผิดต่อคำสัญญาว่าจะดูแลนางชั่วชีวิต ข้ากำลังชดใช้ความผิดที่ได้กระทำลงไป"
หลังทราบข่าวจากมูซง มูต็อกก็รีบไปบอกพระสนมยูฮวาว่าจูมงอยู่กับพี่ชายของตน พระสนมยูฮวาจึงรีบเดินทางไปหาจูมงทันที เมื่อรู้ว่าจูมงกำลังอ่านเคล็ดวิชาฝึกกระบี่ แฮโมซูก็อาสาเป็นอาจารย์โดยบอกว่าเพื่อเป็นการตอบแทนจูมงที่มาอยู่เป็นเพื่อนคุยกับตน จูมงแย้งว่าแฮโมซูตาบอดแล้วจะมาสอนเพลงดาบให้ตนได้อย่างไร แฮโมซูจึงบอกว่าหลังตามืดบอดตนก็ได้เปิดใจ และการมีใจที่สว่างย่อมดีกว่าการมองเห็นด้วยตา
มูซงมาตามจูมงให้ออกไปพบพระสนมยูฮวา (มูซงไม่รู้ว่าเธอเป็นพระสนม) และออกตัวว่าตนไม่มีทางเลือก (เขารับปากจูมงว่าจะไม่บอกใครเรื่องที่จูมงมาหลบอยู่ที่นี่ แต่สุดท้ายก็อดบอกไม่ได้เพราะถูกมูต็อกคาดคั้น) แฮโมซูได้ยินพระสนมยูฮวาคุยกับจูมงก็จำได้ว่าเป็นเสียงคนรักของตน เมื่อพระสนมยูฮวาได้เห็นกับตาว่าจูมงปลอดภัยดีจึงหันหลังกลับทันทีเพราะกลัวใจอ่อน หากเธอหันกลับไปมองทางด้านหลังสักนิดก็จะเห็นแฮโมซูยืนเกาะลูกกรงอย่างห่วงหา
องค์ชายยองโพรีบมารายงานพระมเหสีว่าจูมงซ่อนตัวอยู่ที่คุกลับภายในถ้ำ และรับปากว่าจะรีบส่งคนไปจัดการจูมงโดยเร็ว พระมเหสีไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าพูยอมีคุกลับจึงรีบไปทูลพระเจ้ากึมวา พระเจ้ากึมวาได้ยินดังนั้นจึงมาคาดคั้นอำมาตย์ดึกบูล อำมาตย์ดึกบูลสารภาพว่าพูยอมีคุกลับอยู่จริง และชี้ว่าแม้แต่พระเจ้าแฮบูรู (พระบิดาของพระเจ้ากึมวา) ก็ยังไม่ทราบเรื่องนี้ พอรู้ว่าคุกลับมีไว้ขังนักโทษฉกรรจ์ พระเจ้ากึมวาก็คิดที่จะเสด็จไปดู หัวหน้าธิดาเทพรู้สึกตกใจมากเมื่ออำมาตย์ดึกบูลมาบอกว่าพระเจ้ากึมวารู้เรื่องคุกลับแล้ว อำมาตย์ดึกบูลกลัวว่าหากพระเจ้ากึมวาได้พบแฮโมซู แคว้นพูยอจะประสบกับหายนะ จึงคิดหาทางขัดขวางไม่ให้ทั้งคู่ได้พบกัน
ในที่สุด จูมงรับแฮโมซูเป็นอาจารย์ ในตอนแรกเขาเองก็ไม่ค่อยมั่นใจนักเพราะเห็นว่าแฮโมซูตาบอด แต่พอได้เห็นลีลาการร่ายรำเพลงกระบี่ของแฮโมซู จูมงก็ถึงกับตกตะลึง
* เนื้อหาโดย luvasianseries / ภาพ captures จากเอ็มบีซีคลาสสิก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
เพื่อป้องกันสแปม ความเห็นของคุณจะปรากฏทันทีที่ได้รับการตรวจสอบจากเรา