แทกิล ยอดพยัคฆ์นักล่า ตอนที่ 19

หัวหน้ากลุ่มทาสวางแผนเตรียมจะมีการโจมตีทางการครั้งใหญ่ ขณะที่อ๊บบ๊กอดไม่ได้จึงแวะไปช่วยฆ่าเจ้านายของเด็กหญิงที่ถูกขายไป แล้วโดนทารุณก่อน แทกิลต้องการช่วยเฮวอน จึงพาแทฮากับพระนัดดาหนีไปที่เขาวอรัก ส่วนซอลฮวากลับมาไม่เจอแทกิล จึงคิดจะตามไปที่เขาวอรักเช่นกัน

เนื้อหา 

แทกิลและแทฮาพบกันอีกครั้งรอดพ้นจากโทษประหาร แทฮาเห็นแทกิลกำลังจะบุกเดี่ยวไปช่วยเฮวอนที่ถูกทางการจับตัวไปสอบสวน จึงลากตัวแทกิลออกจากบริเวณดังกล่าว แล้วบอกแทกิลว่าอย่ามายุ่งกับเรื่องของตน 

ส่วนทางด้านเฮวอนก็กำลังถูกเจ้าหน้าที่สอบสวนประวัติความเป็นมา เธอบอกว่าตนมาจากหมู่บ้านออมมกกุล  เป็นน้องสาวของคิม ซงฮวาน มีชือว่า คิม เฮวอน... เมื่อได้ยินชื่อ 'คิม ซงฮวาน' หัวหน้ากองปราบก็จำได้ทันทีว่า เขาคือชนชั้นสูงที่ฆ่าตัวตายหลังถูกนักล่าทาสบุกเข้าไปจับตัวถึงในบ้าน จึงถามลูกน้องว่า ได้สืบลำดับชั้นวงศ์ตระกูลของครอบครัวนี้ และตรวจสอบดูว่าพวกเขาเป็นทาสหรือชนชั้นสูงแล้วหรือยัง เจ้าหน้าที่กองปราบตอบว่า ยังสืบสวนไม่เสร็จจึงบอกไม่ได้ว่าเป็นทาสหรือไม่ แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะใช้เงินซื้อสถานะ* และผู้หญิงคนนี้ คือ เจ้าสาวที่แอบหลบหนีหลังเข้าพิธีแต่งงาน

* ในยุคกลางถึงปลายอาณาจักรโชซอน พ่อค้าและผู้มั่งคั่งมักนำเงินมาซื้อสถานะชนชั้นสูง

ขณะที่เฮวอนกำลังตกที่นั่งลำบาก แทกิลและแทฮาก็ยังคงเผชิญหน้ากัน แม้แทฮาจะลากตัวแทกิลออกมาแล้วบอกว่าอย่ามายุ่ง แต่จุดประสงค์ที่แท้จริงของเขาก็คือการห้ามไม่ให้แทกิลทำอะไรโดยขาดความยั้งคิด เขาเตือนแทกิลว่าเจ้าหน้าที่กองปราบประจำเมืองยอจูไม่ใช่กลุ่มคนที่จะต่อกรได้โดยง่าย แต่แทกิลพร้อมเอาชีวิตเข้าแลกเพื่อคนที่ตนรัก จึงบอกให้แทฮาห่วงแต่เรื่องของตนเอง จากนั้นทั้งคู่ก็ต่อสู้กันอีกครั้ง และเมื่อสบโอกาสแทกิลก็รีบวิ่งออกไปช่วยเฮวอนทันที

ระหว่างนั้น หัวหน้ากองปราบสอบถามเฮวอนอย่างดูถูกว่า เธอคือนังตัวดีที่แอบหนีเจ้าบ่าวในวันแต่งงานใช่ไหม เฮวอนไม่พอใจที่ถูกเจ้าหน้าเหยียดหยาม จึงขอให้เจ้าหน้าที่เรียกเธออย่างสุภาพ หัวหน้ากองปราบยังคงถามต่อว่า ทำไมคนที่หนีเจ้าบ่าวในวันแต่งงานถึงได้อุ้มลูกหมาราวกับเป็นลูกตัวเอง เฮวอนย้ำให้หัวหน้ากองปราบพูดกับตนเอง (และองค์ชายน้อย) อย่างให้เกียรติมากกว่านี้ แต่หัวหน้ากองปราบกลับหัวเราะและพูดว่า เธอสวมรอยเป็นชนชั้นสูงได้เนียนมาก

หัวหน้ากองปราบกำลังจะบอกเฮวอนว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่ชายของเธอ แต่ก็ถูกแทกิลจับเป็นตัวประกันเสียก่อน แทกิลบอกหัวหน้ากองปราบให้สั่งลูกน้องของตนให้วางอาวุธ และปล่อยตัวเฮวอน แต่หัวหน้ากองปราบกลับสั่งให้ลูกน้องคุ้มกันเฮวอนและรีบจัดการแทกิล 

ขณะที่เจ้าหน้าที่กองปราบกำลังยกขโยงกันเข้าไปจับแทกิล แทฮาก็บุกมาช่วยพอดี หัวหน้ากองปราบอาศัยช่วงชุลมุลเหวี่ยงตัวแทกิลจนกระเด็นไปหาเฮวอน ทั้งคู่จ้องหน้ากันในระยะประชิดเป็นครั้งแรกในรอบสิบปี เฮวอนไม่กล้าสู้หน้าจึงก้มหน้าหลบตา แต่แทกิลก็ช้อนคางเธอขึ้นมาดูหน้าให้ชื่นใจ ก่อนที่จะเข้าไปช่วยแทฮาลุยกับเจ้าหน้าที่กองปราบ 

หลังปราบเจ้าหน้าที่จนสลบเหมือดแล้ว แทฮาก็เตือนแทกิลอีกครั้งว่า การข่มขู่แบบกุ๊ยข้างถนนนำมาใช้กับเจ้าหน้าที่ทางการไม่ได้ เพราะมีเจ้าหน้าที่จำนวนไม่น้อยที่ยอมเอาชีวิตเข้าแลกเพื่อทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายให้สำเร็จลุล่วง

ด้านบัณฑิตโจ ยังคงถูกเสนาบดีกดดันให้เขียนรายชื่อผู้สมรู้ร่วมคิด แต่เขายังคงปฏิเสธและขอให้เสนาบดีส่งตัวเขาไปขังคุกเช่นเดียวกับแทฮา เสนาบดีบอกว่าป่านนี้ซง แทฮาคงอยู่ในนรกแล้ว บัณฑิตโจแย้งว่า เป็นไปไม่ได้ เพราะการสั่งประหารนักโทษต้องรอคำสั่งจากกรมอาญา ทั้งยังต้องได้รับความเห็นชอบจากทางราชสำนักด้วย จึงเป็นไปไม่ได้ที่แทฮาจะโดนประหารหลังถูกจับเพียงวันเดียว นางโลมชานย้อนถามบัณฑิตโจว่า แค่สังหารทาสชั้นต่ำคนหนึ่งจำเป็นต้องผ่านขั้นตอนต่างๆ ให้ยุ่งยากด้วยหรือ  บัณฑิตโจได้ยินแล้วรู้สึกโกรธมาก

เสนาบดีบอกให้บัณฑิตโจเปิดเผยรายชื่อเพื่อนร่วมอุดมการณ์อีกครั้ง บัณฑิตโจหยิบพู่กันในมือนางโลมชานแล้วขีดคำว่า "หนึ่ง" ลงบนกระดาษ เสนาบดีจึงไล่ให้บัณฑิตโจกลับบ้าน แล้วกล่าวว่าตนมองคนผิดไป เขาย้ำว่าแทฮาตายแล้ว ส่วนทุกคนที่ไปรวมตัวกันในวัดอุนโจก็ถูกฆ่าตายหมด การกุมอำนาจในบ้านเมืองจึงไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเขาอีกต่อไป ดังนั้น เขาจึงควรกลับบ้านและใช้ชีวิตที่เหลือในฐานะบัณฑิตต่ำต้อยด้อยค่า จากนั้นก็บอกให้นางโลมชานมอบเงินเป็นค่าใช้จ่ายในการเดินทางให้บัณฑิตโจ

นางโลมชานแสดงท่าทีเหยียดหยามด้วยการโยนเงิน 30 ยางให้บัณฑิตโจ ทำให้บัณฑิตโจไม่พอใจมาก จากนั้นเธอก็พูดให้บัณฑิตโจเก็บเอาไปคิดว่า เขาอยากได้ความเคารพนับถือจากเธองั้นหรือ ที่ผ่านมาเขาเอาแต่พูดว่าราชสำนักเต็มไปด้วยขุนนางฉ้อราษฎร์ เพื่อปลอบใจตัวเองที่สอบขุนนางไม่ผ่านหลายครั้งใช่ไหม แล้วความคับแค้นใจที่โลกมองไม่เห็นความพยายามของเขาไม่ใช่เหรอ ที่ผลักดันให้เขารวมพลสมัครพรรคพวกโค่นล้มพระราชา 

เธออ้างว่า เสนาบดีมองหาสมุนมือขวามานาน และที่เสนาบดีเรียกตัวเขามาก็เพราะเหตุนี้ ทำไมบัณฑิตโจจึงไม่ฉวยโอกาสนำอิทธิพลของเสนาบดีมาเติมเต็มในสิ่งที่เขาปรารถนา เพราะความมุ่งใจตั้งใจเพียงอย่างเดียว ไม่มีวันทำให้โลกยอมรับนับถือเขาได้ ดังนั้น เขาจำเป็นต้องสร้างอำนาจและบารมีด้วย บัณฑิตโจเก็บเอาคำพูดของนางโลมชานมาครุ่นคิด จากนั้นก็เริ่มจรดพู่กันเขียนรายชื่อเพื่อนร่วมขบวนการลงบนกระดาษ

ระหว่างซ่อนตัวเพื่อรอเวลาหลบหนีในตอนกลางคืน เฮวอน นั่งอยู่ในห้องเดียวกับ แทฮา และแทกิล ภายใต้บรรยากาศที่น่าอึดอัดใจ... แทฮา เอาแต่นั่งมองฝาห้องและเอามือกุมดาบตลอดเวลา  ส่วนแทกิลกรอกตามองหญ้าแห้งในมือไปมา แล้วถือโอกาสชำเลืองมองเฮวอนแบบเนียนๆ ในที่สุด เฮวอนก็เป็นฝ่ายทำลายความเงียบโดยถามว่า ทั้งคู่กลับมาหาเธอพร้อมกันได้ยังไง 

แทฮาบอกว่าทันทีที่พระอาทิตย์ตกเขาจะกลับเมืองฮันยางเพื่อสืบดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับบัณฑิตโจ และถ้าหากมีเรื่องผิดพลาด เขาจะเข้าเฝ้าองค์รัชทายาทเพื่อขอพระราชทานอภัยโทษให้องค์ชายน้อย แทกิลเค่นหัวเราะ พลางบอกแทฮาให้ซ่อนตัวเงียบๆ  อย่าเพิ่งเพ้อเจ้อเรื่องก่อกบฏในตอนนี้ แทฮาบอกว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับแทกิล แทกิลจึงพูดว่า แทฮารู้จักไอ้พวกถือกระบอง (กองปราบ) ดีไม่ใช่หรือ พวกนั้นกำลังตามกลิ่น 'พวกเรา' กันทั่วบ้านทั่วเมือง  ดังนั้น ทุกคนควรไปหลบซ่อนตัวบนยอดเขาวอรักสักระยะ เพื่อจะได้มีชีวิตอยู่ต่อไป เมื่อเห็นแทฮานั่งเงียบ เฮวอนจึงถามว่าทำไมเขาถึงไม่ตอบคำถามของแทกิล

แม้เฮวอนจะยังรักแทกิลอยู่ แต่เธอก็เข้าพิธีแต่งงานกับแทฮาแล้ว ทั้งยังให้คำมั่นว่าจะภักดีต่อเขาตลอดไป   เธอจึงหลีกเลี่ยงการพูดคุยและมองหน้าแทกิลตรงๆ ถึงกระนั้น เธอก็ยังเรียกแทฮาว่า 'นายท่าน' โดยอ้างว่าเธอเป็นทาสจึงไม่มีสิทธิเรียกเขาว่า 'สามี' (ทั้งๆ ที่ตอนนี้ แทฮาก็อยู่ในสถานะทาสหลบหนีเช่นกัน)  

เฮวอนพูดกับแทฮาต่อหน้าแทกิลว่า ก่อนหน้านี้เธอรอแทฮาอยู่นานจนนึกว่าเกิดเรื่องขึ้น เธอเลยคิดว่าจะนำองค์ชายน้อยไปฝากให้พี่ชายดูแลแล้วออกตามหาแทฮา โชคดีที่มาเจอกันเสียก่อน แต่ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งรู้สึกว่าตนไม่มีสิทธิที่จะอยู่เคียงข้างแทฮา เลยคิดว่าจะคืนองค์ชายน้อยให้แล้วไปจากเขา เพราะที่ผ่านมาเธอหลอกลวงเขา (ว่าไม่ใช่ทาส) มาโดยตลอด ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ เจ้าหน้าที่ทางการก็บุกเข้ามาตรวจค้นภายในบ้านที่พวกเขาซ่อนตัวอยู่ แต่ทั้งหมดก็ไหวตัวและหาที่ซ่อนทัน

ส่วนทางด้านอ๊บบ๊กและกึ๊ตบงก็กำลังจับปลาให้ผู้เป็นนาย (ของทั้งคู่) ที่ออกมานั่งสังสรรค์ริมน้ำ หลังแช่อยู่ในน้ำเย็นจัดกึ๊ตบงก็เริ่มจาม เขาจึงกลัวว่าตนเองจะจามขณะซุ่มยิงชนชั้นสูงในตอนกลางคืน ก่อนหน้านี้ พวกเขาเพิ่งประชุมกับผู้นำการปฏิวัติทาส และได้รับแจ้งว่าจะเริ่มทำงานใหญ่ในช่วงสิ้นเดือน โดยเริ่มจากบุกเข้าไปในโรงเก็บเครื่องบรรณาการที่อยู่ในวัง (สถานที่เก็บส่วยและเครื่องบรรณาการของทางราชสำนัก) หลังจากนั้นก็เผาศาลไต่สวนทาสทางการ  ซึ่งภายในจะมีบัญชีรายชื่อทาสของทางการทั้งหมด

หัวหน้าทาสกล่าวว่า การบุกเข้าไปเผาโรงเก็บเครื่องบรรณาการ คือ การทำลายทรัพย์สินของราชสำนัก หากแม้แต่ทรัพย์สินของราชสำนักยังถูกปล้นและเผาทำลาย ก็จะมีการปล้นสะดมภ์เกิดขึ้นทั่วประเทศ ตามด้วยเหตุจราจล และเมื่อใดก็ตามที่ศาลไต่สวนทาสทางการถูกเผา ทาสทางการทั้งหมดจะพากันลุกฮือขึ้นมาก่อกบฏจึงเท่ากับทางการต้องเจอทั้งศึกนอก (ประชาชน) และศึกใน (ทาสทางการ) ทำให้การบุกเข้าไปในวังหลวงไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป

อ๊บบ๊กต้องการช่วยทาสสาวพันชักจึงถามผู้นำหนุ่มหลังรับทราบภารกิจที่ต้องทำในคืนนี้ว่า สามารถเปลี่ยนแผนไปจัดการชนชั้นสูงที่บ้านอื่นก่อนได้หรือไม่ ผู้นำทาสบอกว่าบ้านชนชั้นสูงที่พวกเขาจะกำลังจะบุกเข้าปล้นในคืนนี้มีทหารฝีมือดีคอยคุ้มกัน แถมยังนำกฏเหล็กของทหารมาลงโทษและทรมานทาสในบ้านด้วย  มิหนำซ้ำยังลงมือสังหารทาสไปแล้วหลายคน จึงต้องรีบช่วยทาสที่โดนกดขี่ข่มแหงลักษณะนี้ก่อนเป็นลำดับแรก แต่ถ้าทำงานใหญ่สำเร็จ ทุกคนที่ตกอยู่ในความทุกข์ยากจะกลายเป็นนายคนใหม่แห่งโชซอน

แทกิลเห็นว่าฟ้าเริ่มมืดแล้วจึงชวนแทฮาให้ออกเดินทาง แต่แทฮากลับบอกให้แยกกันหนี เพราะเขาและแทกิลมีจุดหมายที่แตกต่างกัน แทกิลเป็นห่วงแฮวอนที่รับหน้าที่ดูแลองค์ชายน้อย จึงแย้งว่าถ้าทางการรู้แล้วว่าเด็กคนนี้คือหลานพระราชา หนีให้ตายยังไงก็ไม่พ้น แล้วแทฮาก็เป็นคนพูดเองว่ามีเจ้าหน้าที่ทางการคอยดักจับทุกซอกทุกมุม ทางรอดเดียวก็คือต้องนำตัวองค์ชายไปซ่อนในที่ๆ ไม่มีใครตามเจอ 

แทฮาพูดว่าเขาไม่มีเวลามานั่งเถียงกับแทกิล และย้ำว่าจุดหมายของเขากับแทกิลต่างกัน เฮวอนเห็นแทฮายังคงดึงดันที่จะแยกทางกับแทกิล จึงพูดแทรกขึ้นมาบ้างว่าเธอเองก็จะไปจากเขาเช่นกัน แทฮาถามว่าเฮวอนจะไปที่ไหน เฮวอนตอบว่าเธอเป็นห่วงพี่ชาย และก่อนหน้านี้เธอได้บอกเหตุผลที่จะไปจากเขาแล้ว เฮวอนถามว่าจะให้เธอพูดซ้ำอีกครั้งไหม แทฮาบอกเอาไว้คราวหน้า แต่เฮวอนบอกว่าการหลีกเลี่ยงหรือยื้อเวลาไม่ช่วยแก้ปัญหาอะไร จากนั้นก็พูดว่า ครั้งหนึ่งเธอเคยมีชื่อว่า 'ออนยอน' แทฮาบอกว่าเขาไม่รู้จักผู้หญิงที่ชื่อออนยอน  เฮวอนหันไปมองแทกิลแล้วพูดต่อว่า  ผู้หญิงที่ชื่อออนยอนได้ตายไปแล้ว และเกิดใหม่ในชื่อคิม เฮวอน แทกิลไม่อยากได้ยินคำพูดที่ทำให้เขาเจ็บปวดใจ จึงเดินหนีออกจากห้องไป

เฮวอนบอกแทฮาว่า เธอหลอกแทฮามาตลอด สำหรับเธอแล้วคำว่า 'ทาส' นั้นน่ากลัว จนเธอไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยคำนี้ออกมา และไม่อยากได้ยินคำนี้อีก แทฮาย้ำว่าเขาไม่รู้จักผู้หญิงที่ชื่อออนยอน เฮวอนแย้งว่า แต่ตอนนี้เขารู้จักแล้ว เธอเคยบอกเขาว่าเธอรักผู้ชายคนหนึ่ง ผู้ชายคนนั้นบอกเธอว่าสักวันจะเป็นขุนนางใหญ่ในราชสำนักเพื่อเปลี่ยนโลก และจะสร้างโลกใหม่ที่ไม่มีการแบ่งแยกชนชั้น ผู้ชายคนนั้นกล้าเปลี่ยนแปลงโลกเพื่อผู้หญิงเพียงคนเดียว การตัดสินใจที่แน่วแน่และความปรารถนาอันแรงกล้าของเขาคนนั้น เป็นสิ่งที่มากเกินกว่าทาสสาวอย่างเธอสมควรจะได้รับ แม้ที่ผ่านมาเธอจะเข้าใจว่าผู้ชายคนนั้นได้ตายไปแล้วแต่เธอก็ไม่เคยลืมเขา  

เฮวอนกล่าวว่า เธอไม่ได้แต่งงานกับแทฮาเพราะแทฮาเป็นชนชั้นสูง แต่เนื่องจากแทฮาเป็นชนชั้นสูง เธอจึงคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เธอจะต้องไปจากเขา แทฮาเคยบอกเธอว่าจะสร้างโลกใหม่ที่ดีกว่านี้ เธอจึงขอให้แทฮาสร้างโลกที่คนต่างชนชั้นสามารถรักและอยู่ร่วมกันได้โดยไม่ผิดทำนองคลองธรรม จะได้ไม่ต้องมีใครเจ็บช้ำเพราะถูกบังคับให้หักห้ามใจเหมือนอย่างเธออีก หลังกล่าวคำอำลาองค์ชายน้อยแล้ว เฮวอนก็เดินจากไป แทฮาได้แต่ยืนตะลึงเพราะคาดไม่ถึงว่าเฮวอนจะตัดสินใจไปจากเขาจริงๆ

แทกิลมองเฮวอนเดินออกจากบ้านด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์ เฮวอนหันกลับไปมองแทกิลครู่หนึ่งแล้วก้มหน้าให้เล็กน้อยเป็นการอำลา แทฮาเพิ่งสำนึกได้ว่าที่ผ่านมาตนยึดติดในเรื่องชนชั้นมาโดยตลอด (แทกิลเองก็เคยบอกเขาเรื่องนี้ตอนที่อยู่ในคุก) ทั้งยังนึกถึงคำพูดของตัวเองที่เคยพูดว่า 'ถ้าไม่เปลี่ยนแปลงตัวเองก่อน โลกนี้ก็จะไม่มีวันเปลี่ยนเช่นกัน' 

แทฮาอุ้มองค์ชายน้อยวิ่งตามเฮวอนออกมา เขาขอร้องให้เธอรอ (โลกที่ไม่มีการแบ่งแยกชนชั้น) ด้วยน้ำตาคลอเบ้า พลางพูดว่า ที่ผ่านมาเขารู้ดีว่าประชาชนกำลังทุกข์ยากเดือดร้อน แต่กลับไม่เคยนึกถึงโลกที่ไม่เคยมีทาสมาก่อนแม้จะเคยใช้ชีวิตเยี่ยงทาสมาแล้วก็ตาม เขาขอร้องให้เฮวอนคอยช่วยและรอจนกว่าเขาจะเดินถูกทาง จากนั้นก็เอื้อมมือไปจับมือเฮวอน แล้วทวงคำมั่นสัญญาที่เธอเคยบอกว่าจะภักดีต่อเขาตลอดไป แทกิลทนดูภาพบาดตาบาดใจไม่ได้จึงเดินหลบเข้าบ้านไป โดยที่ไม่รู้ว่ามีคนคอยจับตาดูพวกเขาอยู่ตลอดเวลา

เสนาบดีแวะไปหาชอลวุงที่โรงฝึกทหาร แล้วบอกให้ชอลวุงเดินทางไปยังเมืองซูวอน เพราะเขาสืบทราบมาว่าอดีตราชเลขาอี แจจุน คือผู้ที่อยู่เบื้องหลังแผนโค่นล้มราชบัลลังก์ แต่ชอลวุงปฏิเสธโดยบอกว่าเขาจะออกตามล่าแทฮาและองค์ชายน้อยที่ยอจู ก่อนออกเดินทาง ชอลวุงเรียกมือปราบโอมาสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับแทกิล มือปราบโอจึงพาชอลวุงไปหาจิตรกรบังและสองสาวโรงเตี๊ยม

หลังออกจากที่ซ่อน แทฮา แทกิล  เฮวอน และองค์ชายน้อย ก็ถูกทางล้อมจับทันที แทกิลและแทฮาช่วยกันต่อสู้กับเจ้าหน้าที่ เมื่อสบโอกาสแทกิลก็เดินมาหาเฮวอน แล้วสั่งให้เธอเดินทางไปหาจากีที่เขาวอรัก จากนั้นก็แย่งตัวองค์ชายน้อยมาอุ้ม เฮวอนหลุดปากเรียกแทกิลว่า 'นายน้อย' แทกิลจึงหันกลับมาพูดกับเฮวอนด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเหมือนตอนที่เขายังเป็นนายน้อยว่า ไม่ว่ายังไงเธอก็ต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป จากนั้นก็อุ้มองค์ชายน้อยวิ่งหนีไป

แทกิลรู้ว่าถ้าเขาไม่ทำอย่างนี้ แทฮาจะไม่ตามไปที่เขาวอรัก ซึ่งจะทำให้เฮวอนพลอยตกอยู่ในอันตรายไปด้วย และเมื่อแทฮารู้ว่าแทกิลนำตัวองค์ชายน้อยไป เขาก็รีบฉุดแขนเฮวอนแล้วพาวิ่งตามแทกิลไปที่เขาวอรักทันที 

ซอลฮวา มาตามหาแทกิลที่โรงเตี๊ยมของสองสาว ทันทีที่เห็นหน้าซอลฮวาทั้งสองสาวต่างก็รีบถามหาเช ขณะที่ซอลฮวาก็ถามหาแต่แทกิลเช่นกัน หลังต่างฝ่ายต่างสอบถามเรื่องราวที่เกิดขึ้นแล้ว ซอลฮวาก็ขอยืมม้าของสองสาวแล้วรีบเดินทางไปตามหาแทกิลที่เขาวอรักด้วยความเป็นห่วงทันที

เฮวอนเห็นแทฮามีทีท่าร้อนใจเมื่อรู้ว่าแทกิลอุ้มองค์ชายน้อยหนีไป จึงบอกว่าแทกิลไว้ใจได้ ทำให้แทฮาหยุดวิ่งทันที เธอกล่าวขอโทษที่ดูแลองค์ชายน้อยไม่ดี แทฮาจึงบอกว่าอย่าโทษตัวเอง แม้เขาจะไม่รู้จักแทกิลมากนัก แต่ก็เชื่อว่าแทกิลไม่ได้มีเจตนาร้าย ที่สำคัญ เขายังรู้ด้วยว่าเพื่อเฮวอนแล้ว แทกิลยอมทำได้ทุกอย่าง

แทฮาและเฮวอนได้ยินเสียงองค์ชายน้อยร้องไห้จึงรีบวิ่งตามไป และพบว่าแทกิลนั่งรอทั้งคู่อยู่ เฮวอนเห็นแทกิลตะคอกสั่งองค์ชายน้อยให้หยุดร้อง พลางขู่ว่าจะตัดลิ้นถ้าไม่หยุดร้องไห้ จึงรีบวิ่งไปขอตัวองค์ชายน้อยคืน แทกิลบ่นว่าเลี้ยง 'เจ้าตัวเล็ก' นี่ยากกว่าล่าทาสเยอะ จึงถูกแทฮาชกปากที่พูดจาลบหลู่องค์ชาย  เมื่อถูกแทฮาถามว่า กล้าพูดจาไม่ให้เกียรติองค์ชายน้อยอย่างนี้เป็นชาวโชซอนจริงหรือเปล่า (แผ่นดินนี้เป็นของพระราชา) แทกิลจึงบอกแทฮาว่านี่คือที่สิงสถิตของปีศาจร้ายที่แม้แต่พระราชายังไม่กล้ายุ่ง จากนั้นก็เรียกลูกสมุนของจากีออกมา 

ลูกสมุนของจากีพา แทกิล แทฮา เฮวอน และองค์ชายน้อยไปที่ค่ายพัก แทกิลร้องเรียกจากีเสียงดังลั่น เมื่อพบกันทั้งคู่ต่างเดินเข้าหาและทักทายกันด้วยความดีใจ แต่แล้วจากีกลับซัดแทกิลจนหงายหลังลงไปกองกับพื้นต่อหน้าแทฮาและเฮวอน

* ภาพ captures / ละครเคบีเอส